تصورات غلط در یادگیری زبان دوم

برخی مردم که قصد مهاجرت دارند، تلاش می‌کنند زبان کشور مقصد یا بین‌المللی را آموخته تا در مراحل مهاجرت و زندگی در کشور مورد نظرشان دچار مشکل نشوند، اما برخی دیگر مقاصدی چون تجارت، سفر تفریحی، کسب اطلاع از فرهنگ کشورهای دیگر یا اشاعه افکار خود به فرهنگ‌های دیگر را دارند و در این راه متحمل زحماتی می‌شوند.

به این منظور، بیشتر خانواده‌ها از همان دوران کودکی، فرزندانشان آنها را به یادگیری زبان دوم تشویق می‌کنند، اما یادگیری زبان دوم گاهی اوقات بویژه برای بزرگسالان ناامیدکننده است.

در حقیقت، روش‌های تدریس متفاوتی درخصوص یادگیری زبان دوم در سراسر دنیا وجود دارد که گاهی اوقات زبان آموزان را سرگردان می‌کند و هرکس که اندکی در تدریس مهارت یافته، تصور می‌کند می‌تواند درخصوص روش‌های زبان‌آموزی نظراتی ارائه داده و حتی آنها را روی افرادی اعمال کند. در این گذر، افسانه‌ها و تصورات غلطی درخصوص زبان‌آموزی همه‌گیر شده است که در این مطلب به برخی از آنها اشاره می‌شود:

افسانه 1: کودکان زبان دوم را خیلی سریع و بدون زحمت می‌آموزند

برخی محققان بر مبنای این‌که مغز کودکان از انعطاف‌پذیری بیشتری برخوردار است، معتقدند آنها زودتر از بزرگسالان می‌توانند زبان دوم را بیاموزند، اما طی تحقیقی که دیگر محققان تحت شرایط کنترل شده انجام داده‌اند، معلوم شد این موضوع افسانه‌ای بیش نیست و بزرگ‌ترها ـ بجز درخصوص تلفظ ـ بهتر عمل می‌کنند. کودکان در تلفظ و ادای کلمات بسیار بهتر هستند. توانایی سرعت یادگیری زبان دوم کودکان و بزرگسالان را باید با وسعت مهارت کلامی آنها سنجید. در حقیقت، یک کودک به اندازه بزرگسال نیازی به یادگیری لغات گوناگون ندارد؛ چراکه در دنیای خردسالی‌اش با دیگران در زمینه‌های مختلف اجتماعی همچون بزرگ‌ترها در تماس نیست. کودکان با ساختارهای کلامی کوتاه نیز می‌توانند به اهداف ارتباطی و بیان نیازهایشان دست بیابند، اما یک بزرگسال باید جملاتی پیچیده‌تر و واژگان متفاوتی را یاد بگیرد.

افسانه 2: بزرگسالان باید مانند کودکان به روش طبیعی زبان بیاموزند

یاد گرفتن زبان دوم مانند زبان مادری نیست. کودکان زبان نخست را زمانی که در محیط زبان مادری‌شان کاملا قرار دارند، می‌آموزد. آنها در حقیقت هر روز با لغات و جملات مختلف، روزی ده ساعت بمباران می‌شوند. زبانی که می‌آموزند، بخش طبیعی محیط زندگی‌شان است، اما یاد گرفتن زبان دوم برای بزرگسالان در زمینه و موقعیتی کاملا متفاوت رخ می‌دهد . آنها کار می‌کنند و مسئولیت خانواده‌شان را به‌عهده دارند و ممکن است روزانه زمان بسیار محدودی ـ در بهترین حالت روزی نیم‌ساعت ـ برای آموزش زبان اختصاص دهند. بنابراین امکان یادگیری زبان به روش یک کودک هرگز عملی نیست.

افسانه 3: آموزش زبان در خواب

بسیاری از تبلیغ‌های مربوط به آموزش زبان به علاقه‌مندان پیشنهاد می‌دهند که می‌توانند با شنیدن لغات و جملات در خواب، آنها را آموخته و در وقت‌شان صرفه‌جویی کنند. در حقیقت با روش‌هایی خاص مانند تحریک خارجی، رویا و ایجاد توهم در خواب می‌توان موضوعاتی را به خاطر سپرد، اما به مرحله تولید رساندن این اطلاعات در بیداری کاملا غیرممکن است. از طرفی حتی مقدار اطلاعاتی را که می‌توانید در خواب در ذهنتان ذخیره کنید، چنان اندک است که می‌توان براحتی از آن چشم‌پوشی ‌کرد. بنابراین اگر به هر دلیلی می‌خواهید زبانی را بیاموزید، باید به طور مرتب روزانه زمانی مناسب و کاملا در بیداری به آن اختصاص دهید.

افسانه 4: کهنسالان نمی‌توانند زبان جدید بیاموزند

گرچه حافظه انسان با گذر زمان ضعیف‌تر می‌شود، اما این به این منظور نیست که یک فرد مسن بالاتر از 60 سال نمی‌تواند زبان جدیدی بیاموزد. هرکس در هر سنی که باشد، می‌تواند شروع به یادگیری زبان دوم کند. علاوه بر آن، یادگیری زبان اندکی بیشتر مغز را به کار گرفته و کمک می‌کند افراد مسن در کارهای دیگرشان نیز موثرتر عمل کنند.

cal.org / مترجم: نادیا زکالوند