هدفم ‌طلای ‌المپیک ‌2016 ‌برزیل است

کمیل قاسمی از وضع آمادگی جسمانی خود در این روزها، دلایل شکستش در مجارستان و همچنین از انگیزه بالای خود برای جبران این شکست در رقابت‌های مهم آینده با «جام‌جم» حرف زد که در ادامه می‌خوانید.

از شرایط جسمانی این روزهای خودت بگو؟

پس از مسابقات جهانی مجارستان مدت زمان مناسبی استراحت کردم. چند روز دیگر به صورت انفرادی تمرین‌هایم را شروع می‌کنم تا با آمادگی مناسب به جمع اردونشینان تیم ملی ملحق شوم.

از جام جهانی که برگشتی، هیچ حرفی از مسابقه و تجربه تلخ شکست نزدی، هنوز هم نمی‌خواهی حرف بزنی؟

برای شرکت در مسابقات مجارستان به لحاظ بدنی در شرایط خوبی قرارداشتم. بعد از المپیک لندن تمریناتم را بدون وقفه برای شرکت در جام جهانی تهران و همچنین دیدار نمایشی با آمریکا به صورت جدی دنبال کردم، نزدیک 9 ماه در اردوهای تیم ملی سخت تمرین کردم. برای حضور در مجارستان همه چیز خوب بود و بدنم در شرایط ایده‌آلی قرار داشت تا این‌که یک روز قبل از مسابقات یکباره ورق برگشت و من فکر می‌کنم، به لحاظ روحی نتوانستم خودم را در وضع مناسبی قرار بدهم و فشار روانی باعث شد نتوانم کشتی‌های همیشگی خودم را بگیرم. خودم احساس می‌کردم سرحال نیستم و دغدغه‌های ذهنی‌ام باعث از بین رفتن تمرکزم شد. حس می‌کردم که روز، روز کشتی من نیست و حریف آمریکایی که سه بار در طول یک‌سال اخیر شکستش داده بودم و همیشه به‌عنوان یک شکست خورده مقابلم قرار می‌گرفت، در عین ناباوری شکستم داد تا تجربه تلخ شکست را درمجارستان بچشم.

دست کم گرفتن حریف باعث ‌ باختت شد؟

این‌طور نیست، من یاد گرفتم همیشه تمام‌ حریفانم را در مسابقات جدی بگیرم. زمانی که دوبنده تیم ملی را به تن می‌کنم، با تمام قدرت برای کسب افتخار روی تشک حاضر می‌شوم، اما بعضی وقت‌ها خود ورزشکار متوجه می‌شود که در فرم ایده‌آلش قرار ندارد و من هم از این قاعده مستثنا نیستم. از همان کشتی اول خودم در مجارستان کاملا این حس را داشتم که نمی‌توانم مثل سابق کشتی بگیرم. تلاش زیادی کردم که زمان برگزاری مسابقات مشکلم را برطرف کنم که موفق به انجام این کار نشدم و در نهایت ناکام شدم تا با خاطره‌ای تلخ، مجارستان را ترک کنم و از این بابت شرمنده مردم عزیز کشورم شدم.

برای جبران این شکست چقدر انگیزه داری؟

انگیزه دو چندانی دارم. حذف از رقابت‌های جهانی به لحاظ روانی کارم را برای مسابقات بعدی راحت‌تر کرده است. از این پس با استرس کمتری در مسابقات حاضر می‌شوم. می‌خواهم با شرایط آیده‌ال خود را برای بازی‌های آسیایی اینچئون کره‌جنوبی و المپیک 2016 برزیل آماده کنم و دیگر بار سنگین شکست‌ناپذیری روی دوشم سنگینی نمی‌کند. به هر حال در هر ورزشی فراز و نشیب و شکست و پیروزی برای همه ورزشکاران وجود دارد و موضوعی طبیعی است. ما باید جنبه باخت را هم در خودمان تقویت کنیم. من از این باخت حسابی درس گرفتم و انگیزه‌هایم برای کسب مدال‌های خوشرنگ‌تر در آینده چند برابر شده است.

تمام قدرت‌های کشتی آزاد دنیا مثل روسیه سال بعد از المپیک دست به جوانگرایی می‌زنند و برای المپیک بعدی سرمایه‌گذاری می‌کنند. چرا ما باید با ترکیب اصلی المپیک لندن و شاید قوی‌تر از آن تیم در مسابقات حضور پیدا کنیم؟

در ارتباط با سرمایه‌گذاری تیم‌های مطرح دنیا در سال بعد از المپیک با حرف شما موافقم، اما اگر دقت کرده باشید تیم ملی کشتی آزاد ایران به لحاظ سنی تیم جوانی است که سال‌ها می‌تواند با همین ترکیب در مسابقات آسیایی و جهانی شرکت کند. در دو وزن 55 و 120 کیلوگرم کشتی‌گیران جوانی حضور دارند که خود من با 26 سال سن تازه دو سال است به عضویت تیم ملی در آمدم. در ترکیب فعلی تیم ملی، فقط رضا یزدانی است که نسبت به سایر بچه‌ها با تجربه‌تر است، بقیه افراد به‌لحاظ سنی در وضع خوبی بسر می‌برند.

‌ با همین ترکیب فعلی در المپیک 2016 ‌ شرکت می‌کنیم؟

ببینید، همه چیز به خود کشتی‌گیر بستگی دارد که دوست دارد دوبنده تیم ملی را حفظ کند یا نه ولی من ‌ مهم‌ترین هدفم در کشتی، حضور در المپیک 2016 برزیل است که بتوانم با برنامه‌ریزی خوب و کمک‌های کادر فنی، مدال برنزم در المپیک لندن را به طلا در برزیل تبدیل کنم. با توجه به این‌که ‌در آن بازی‌ها 29 سال‌ خواهم ‌داشت و این سن اوج پختگی یک کشتی‌گیر محسوب می‌شود. علاوه بر جبران شکستم در مجارستان، می‌خواهم در المپیک 2016 برزیل یکی از مردان طلایی ایران باشم. دومین هدفی که بسیار به آن نزدیکم، مدال طلای بازی‌های آسیایی 2014 اینچئون کره جنوبی است که برای این هدفم فقط ده ماه فرصت دارم و برای این دو هدف از هیچ کوششی دریغ نخواهم کرد ضمن این‌که ملی‌پوشان آزاد برخلاف کشتی‌گیران فرنگی ـ که بعد از المپیک لندن هر‌کدام به نوعی از کشتی فاصله گرفتند ـ با تمام‌ کشتی‌گیرانی که در المپیک لندن شرکت کردیم، در مسابقات داخلی و خارجی حضور پیدا کردیم. حتی برای تثبیت موقعیت‌مان در مسابقات انتخابی هم شرکت کردیم. این حضور مداوم کمک می‌کند کشتی‌گیران جوان آزادکار ایران تا المپیک 2016 برزیل از تجربه مناسبی برخوردار شوند.

امسال با چه باشگاهی در لیگ برتر قرارداد دارید؟

قراردادی با هیچ باشگاهی ندارم. به‌علت شرکت در اردوهای تیم ملی با اعلام رسمی کادر فنی از شرکت در لیگ محروم هستیم و اجازه کشتی گرفتن در لیگ را نداریم. این چیزی بود که کادر فنی تیم ملی کشتی آزاد از ملی پوشان خواسته است.

آیا کادر فنی جوابگوی مشکلات مالی شماست؟

کادر فنی قول‌هایی به ملی‌پوشان داده‌ که قرار است برای جبران این گذشت ملی‌پوشان، اسپانسری پیدا کنند تا مبلغی را به بچه‌ها پرداخت کنند.

به نظر شما کدام اسپانسر حاضر می‌شود 15 ملی‌پوش حاضر در اردو را به این شکل حمایت کند؟ این حرف جنبه عملی دارد؟

فکر می‌کنم تهیه چنین مبلغی برای ملی‌پوشان غیرممکن است. ما به‌عنوان یک سرباز در خدمت تیم ملی کشتی هستیم و به عشق مردم چشم به مسائل مالی نداریم، اما این تصمیم کادر فنی مختص کشتی آزاد است و فرنگی‌کاران برای شرکت در لیگ کشتی مشکلی ندارند.

مهم‌ترین دلیل تصمیم کادر فنی برای شرکت نکردن شما در لیگ چه می‌تواند باشد؟

رسول خادم و همکارانش بعد از بررسی شرایط هر دو تیم آزاد و فرنگی تشخیص دادند، با توجه به این که کشتی‌گیران آزاد کار نزدیک به ده ماه در اردوهای آماده‌سازی تیم ملی و مسابقات بین‌المللی حضور داشتند، برای جلوگیری از آسیب‌دیدگی و داشتن استراحت کافی در لیگ کشتی نگیرند. با توجه به فاصله کمی که تا مسابقات جهانی و بازی‌های آسیایی داریم، مربیان تیم ملی ترجیح دادند ملی‌پوشان آزاد در لیگ کشتی نگیرند که به نظر من این تصمیم منطقی است.

آیا استراحت یک ماه برای ریکاوری و رفع مصدومیت‌ جزئی برای کشتی‌گیر کافی نیست؟

تقریبا بیشتر از یک ماه است که از مسابقات مجارستان برگشتیم و فکر می‌کنم این مدت زمان برای یک ورزشکار حرفه‌ای کافی باشد که خستگی مسابقات و تمرینات اردو را از تن خارج کند.

تفاوت شما با بازیکنان تیم ملی فوتبال در چیست که برخی از آنها بدون استراحت بعد از اتمام مسابقات مقدماتی جام‌جهانی به تیم باشگاهی خود ملحق شدند؟

تمریناتی که ما انجام می‌دهیم اصلا قابل قیاس با فوتبالیست‌ها نیست. فشاری که ما در تمرینات تحمل می‌کنیم، بسیار بیشتر از یک فشار در جلسه تمرینی فوتبال است. به عنوان مثال ضربان قلب یک فوتبالیست در حین تمرین به 180 هم نمی‌رسد، اما یک کشتی‌گیر در طول هفته بالای 12 بار ضربان قلبش به 250 می‌رسد و به نظر من باید مدت زمان استراحت کشتی‌گیران بیشتر از فوتبالیست‌ها باشد.

ارتباط شما با کشتی‌گیران المپیکی چقدر است و آیا از طلایی‌های المپیک لندن خبر دارید؟

زیاد با هم در ارتباط نیستیم و از وضع فرنگی‌کاران المپیکی اطلاع خاصی ندارم. امیدوارم مسئولان فدراسیون، شرایط حضور ملی‌پوشان طلایی المپیک لندن را در اردوها فراهم کنند تا در المپیک بعدی هم شاهد درخشش کشتی ایران در المپیک 2016 برزیل باشیم. خدا را شکر آزادکاران المپیکی همگی در تمرینات حضور دارند و قرار است از 10 آبان ماه در اردوهای آمادگی تیم ملی شرکت کنند. خیلی خوشحالم که رضا یزدانی بعد از آن مصدومیت در المپیک لندن، دوباره قهرمان جهان در وزن خود شد تا جمع المپیکی‌های کشتی آزاد جمع باشد.

شما اگر جای ملی‌پوشان فرنگی بودید، چه عکس‌العملی نشان می‌دادید؟ جایی سراغ دارید که با قهرمان المپیک چنین برخوردی شود؟

ملی‌پوشان فرنگی در شرایط سختی قراردارند. متاسفانه رفتار مناسبی با آنها نشد و همین مسائل باعث شد از کشتی فاصله بگیرند. در تمامی دنیا قهرمانان المپیک جایگاه ویژه‌ای به لحاظ اجتماعی و مالی دارند، اما در ایران مسئولان ما پس از المپیک لندن توجهی به این افراد و مشکلاتشان نکردند. من کشتی آزاد را مثال می‌زنم که پس از 48 سال خارج از خانه قهرمان جهان شد، اما هنوز از اعضای این تیم نیز قدردانی نشده است.

چه توقعی از رئیس آینده فدراسیون کشتی دارید، با توجه به این‌که رسول خادم به عنوان سرپرست فدراسیون انتخاب شده است؟

مهم‌ترین مشکل این روز‌های فدراسیون مسائل مالی است و اگر این مورد حل شود، بسیاری از مشکلات دیگر به خودی خود حل خواهد شد. دومین مسأله مهم هم رسیدگی بهتر به ملی‌پوشان کشتی آزاد و فرنگی است که باعث می‌شود، تیم‌های ملی ما در عرصه‌های بین‌المللی موفق‌تر از گذشته ظاهر شوند. ملی‌پوشان توقعات زیادی از مسئولان ندارند و فکر می‌کنم فراهم‌کردن امکانات سخت‌افزاری برای اردوهای تیم ملی کار سختی نباشد. کافی است مدیران رده بالای وزارت ورزش و جوانان بخواهند به ورزش اول کشور کمک کنند. رسول خادم در این مدت اخیر، زحمات زیادی برای کشتی کشید. امیدوارم در سمت جدید سرپرستی فدراسیون هم موفق باشد.

امیرعلی اکبری هم در سنگین وزن فرنگی، ایران را در مجارستان صاحب طلای جهان کرد. این طلا چقدر به کمیل قاسمی سنگین وزن آزادکار انگیزه می‌دهد؟

امیرعلی اکبری پس از مدت‌ها دوری و پشت سر گذاشتن مشکلاتش بازگشتی خوب به دنیای قهرمانی داشت. امیر در وزن جدید توانست با ارائه کشتی‌های خوب، تمامی رقیبانش بخصوص حریف ترکش را شکست دهد تا برای اولین‌بار مدال طلای سنگین وزن فرنگی را به‌دست آورد. من از طلای امیر خیلی خوشحال شدم و برایش آرزوی موفقیت می‌کنم. وی با هوش بالایی که دارد، می‌تواند سال‌ها در سنگین وزن فرنگی دنیا آقایی کند.

ابوذر مارکلایی / جام‌جم