ایوانف بزرگتر از این بازی است

ایوانف در سال 1989 در 28 سالگی داوری را شروع کرد و 4 سال بعد در بالاترین سطح فوتبال روسیه که لیگ برتر روسیه است ، سوت زد. داورانی که فاصله صفر تا 100 را این گونه سریع می پیمایند ، داوران بزرگی هستند ؛ چون قضاوت در لیگ پر برخورد و سخت روسیه به هر داوری سپرده نمی شود. ایوانف 4 سال پس از قضاوت در لیگ روسیه (1997) بین المللی شد و در سالهای 97 ، 98 و 2002 به ترتیب رقابت های زیر 16 سال ، زیر 18 سال و زیر 21 سال اروپا را سوت زد. او در سال 2002 جزو 12 داوربرتر اروپا شد و مجوز قضاوت در یورو 2004 را دریافت کرد. قضاوت او در بازی انگلیس و سوئیس نشان می دهد که داوری سختگیر در محوطه جریمه و پشت محوطه است و البته سختگیری را در میانه میدان ندارد. اخطارهایی که به رونی و اشلی کول داد و کارت قرمزی که به هاس ، بازیکن سوئیسی داد ، ثابت می کند که او در برابر خشونتی که به مصدومیت بازیکن منجر شود و کلا بازیکنان خشن ، حساسیتی ویژه دارد. به این دلیل می گویم او داوری سختگیر ، نترس در اعلام خطاهای درون و نزدیک محوطه جریمه و دشمن بازیکنان خشن است . ایوانف بزرگترین افتخار کاری اش را قضاوت فینال جام کنفدراسیون ها می داند. حالا با تمام این اوصاف آیا بی انصافی نیست داوری با این افتخارات را برای دربی تهران کوچک بشماریم؛ این روزها حرفهایی درباره ایوانف زده می شود که پیشتر درباره فلورین مه یر ، داور آلمانی بازی رفت هم گفته می شد و همه دیدند که چقدر سالم سوت زد. متاسفانه قصاص پیش از جنایت به یک رویه در فوتبال و قضاوت درباره داوران فوتبال تبدیل شده است. پرویز سیار کارشناس داوری