در‌کاشان، سر به هوا باشید

من شب‌های کاشان را دوست دارم. شب‌هایی که مملو از آرامش است. شما می‌توانید شب‌ها با امنیت کامل در این شهر قدم بزنید؛‌ در امنیت کامل بدون این که حتی کسی به شما، تو بگوید. امنیت در کاشان معنای اصلی زندگی است. شما هم می‌توانید مثل من که هزاران بار امتحان کرده‌ام، ماشینتان را بدون قفل و زنجیر در مقابل خانه‌تان بگذارید و هیچ اتفاق عجیب و غریبی هم رخ ندهد.

اگر می‌خواهید در کاشان لحظه‌های بسیار خوبی داشته باشید، حتما خیابان علوی را ببینید. خیابانی که خانه‌های قدیمی و آثار باستانی در آن قرار دارد؛ خانه بروجردی‌ها،‌ خانه طباطبایی‌ها، خانه عباسیان،‌ خانه عامری‌ها. اینها خانه‌های سنتی متناسب با این اقلیم است.

اگر هم دوست دارید که در کاشان سنتی زندگی کنید، حتما به خانه تاریخی احسان سری بزنید. خانه‌ای که کاربرد مهمانسرا پیدا کرده است. جایی که برای آدم‌های عاشق خانه‌های سنتی مناسب است. خانه‌ای که بعضی از اتاق‌هایش تخت ندارد. خانه‌ای که شما حق انتخاب دارید دستشویی داخل اتاقتان باشد یا خارج از اتاق تا برای رسیدن به آن از پله‌های عجیب و غریب بلند بگذرید. خانه‌ای که حوضی در وسط حیاطش است، ‌پر از آب با ماهی‌های زیبا. بادگیرهای سنتی دارد. در حوضخانه‌اش هم معمولا دوستان هنرمند تهرانی گالری‌های عکس برگزار می‌کنند. در زیرزمین سنتی آن غذاهای سنتی ایرانی و سنتی کاشان مثل شفته سماق و گوشت لوبیا می‌دهند. به نظر من جای بی‌نظیری است.

طبیعت بکر کاشان گاهی دیده نمی‌شود، مانند طبیعت بکر دره پریان، جایی که کاشانی‌ها به آن «دره بیده» می‌گویند. دره پریان در نزدیکی عید یک دشت شکوفه است. یک کیلومتر بالاتر از دره پریان، در نزدیکی کوه، چشمه‌ای هست که برکت روستای دره پریان است. چشمه‌ای که هنوز هم مردم از آن آب برمی‌دارند و خیلی هم زیباست.

بالاتر از کاشان، وقتی باغ فین را رد کنید، وقتی بام کاشان را رد کنید، آرام آرام به دره پریان می‌رسید. کوه‌های دیدنی کاشان، بکر است. روستای مرق، بکر است. شاید خیلی‌ها نام قمصر و نیاسر را شنیده باشند و حتی آذران را، جایی که اولین گل محمدی در آن به دست می‌آید. در قمصر و نیاسر، آپارتمان هم می‌سازند. قمصر و نیاسر کم‌کم شبیه لواسان شده است، ولی اهالی روستای مرق، هنوز اصیل مانده‌اند. آدم‌هایی که هنوز حرف‌هایشان حرف‌های قدیمی است. آدم‌هایی که هنوز ساعتشان را جلو نمی‌کشند! از همان روز اول عید اگر از آنها بپرسی ساعت چند است، اگر خیلی لطف کنند، در جوابتان می‌گویند: ساعت قدیم این است ولی هیچ گاه حرفی از ساعت جدید نمی‌زنند. آدم‌هایی که ساده و صمیمی زندگی می‌کنند. آدم‌هایی که کم‌اند ولی هستند و نفس می‌کشند.

ابیانه خیلی خاص است. ابیانه، فقط ابیانه است. اگر اجازه دهند، ابیانه می‌تواند قطب گردشگری ایران شود. می‌دانید، هیچ ‌کس نباید این شهر را از دست بدهد. رنگ آبی آسمان کاشان با همه جای دنیا فرق می‌کند، همان طور که نفس کشیدن در حافظیه با همه جای دنیا فرق دارد. من که اهل کاشانم، هنوز هم شب‌ها از خانه بیرون می‌آیم و در این شهر قدم می‌زنم و هیچ چیز دیگر هم نمی‌خواهم. تمایز شهر کاشان با تهران در این است که شما نباید برای دیدن آبی آسمانش دعا کنید. همیشه آسمانش آبی است و پرستاره. شب‌های آسمان کاشان پر از ستاره است.

حرف از آسمان و ستاره که شد، باید بگویم حتما به کویر مرنجاب هم سر بزنید. اگر برایتان مقدور بود حتما شبی را در کویر سپری کنید. در کویر مرنجاب حشره و مار و... نیست. از این فرصت استفاده کنید و در کویر قدم بزنید. می‌توانید از بالای تپه‌ها بخوابید و قل بخورید و پایین بیایید. تمام لباس‌هایتان شنی می‌شود و لذتی بزرگ را تجربه می‌کنید. من کویر مرنجاب را در تمام فصل‌ها تجربه کرده‌ام. به نظر من اواخر تابستان چیز دیگری است، چون نه گرمایش شدت دارد و نه سرمایش.

کاشان معروف است به بهار زیبایش. تا اواسط خرداد هم که هوایش عالی است. گلابش هم از 20 اردیبهشت تا 20 خرداد می‌آید. کاشان بی‌نظیر است. عید و اردیبهشت آن توریستی است، ولی اگر برای لذت بردن می‌خواهید بیایید، در مهر کاشان را تجربه کنید. هوای معتدل دارد، شهر خلوت است، بیایید و در آن قدم بزنید.