سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
مسابقه چهار سه دو یک از اول دو مرحلهای طراحی شده بود یا این که به خاطر محدودیتها مجبور شدید یک بار آن را به صورت تلفنی برگزار کنید و یک بار حضوری؟
طرح ما از ابتدا همین بود. اما شیوه اجرایش فرق میکرد. ما بنا داشتیم یک بخش تلفنی داشته باشیم و برندههای هر هفته به صورت حضوری با هم رقابت کنند.
مزیت این طرح این بود که بیننده کنجکاو میشد یک نفر را که بتازگی تلفنی در برنامه شرکت کرده ببیند. چرا اجرا نشد؟
بله. به این خاطر که اجرایش مشکل بود. ما یک استودیو میخواستیم که هفتهای یک روز در اختیارمان باشد. باید دکور را هر هفته میزدیم و جمع میکردیم. محدودیتهای تلویزیونی باعث شد از این طرح صرفنظر کنیم. بنابراین وقتی مسابقه تلفنی تمام شد بخش حضوری را برگزار کردیم.
نمیتوانستید مثل برنامههای هفت و نود دکور ثابت داشته باشید؟
برنامه نود زورش زیاد است. (میخندد) نود بزرگترین استودیوی سازمان را در اختیار دارد و هیچکس به دکورش دست نمیزند. اما به ما به مدت 10 روز یک استودیو را دادند که کل برنامه را ضبط کنیم. ما برنامه را در استودیو 11 ضبط کردیم که در طول هفته بیش از 10 برنامه در آن تولید میشود. تازه ما همان استودیو را هم کامل در اختیار نداشتیم. وسطش میگفتند کارتان را تعطیل کنید تا فلان برنامه بیاید ضبطش را انجام بدهد. به این خاطر تصمیم گرفتیم کل 60 قسمت تلفنی را تولید کنیم و بعد سراغ بخش عملی برویم.
هنگامی که مسابقه را طراحی کردید چه بخشهایی را مد نظر داشتید و از اجرای هر بخش چه هدفی داشتید؟
کلیت آن در ذهنمان بود. میخواستیم به مسائل مهم سینما بپردازیم. مثل تدوین، بازیگری، کارگردانی و... هر کس بخواهد وارد سینما بشود باید این چیزها را بداند. بتدریج به مسائل ریز رسیدیم. مثلا در بخش پازل به این رسیدیم که باید توانایی تدوین افراد را محک بزنیم که آیا میتوانند تعداد پلانها را بشمارند و آنها را در کنار هم بگذارند یا نه. در بخش خلاقیت نمایشی قدرت فیلمنامهنویسی و ایدهپردازی افراد را امتحان میکنیم. در بخش سکانس مفهومی نحوه مواجهه افراد با سکانسهای نمایشی را در بعد تکنیکی و محتوایی بررسی میکنیم. در بخش اجرا هم قدرت بازیگری و نمایشنامهخوانی و دوبله افراد را میسنجیم. در بخش پوستر هم به حافظه تصویری شرکتکنندگان کار داریم. دوست داریم مردم به پوسترها توجه کنند. خیلیها به اصول زیباییشناسی فیلم توجه ندارند. ضمن این که ما راجع به هر پوستری یک بخش تحلیل داریم. میخواهیم روی اهمیت پوستر تاکید کنیم.
در مرحله اول چند نفر در برنامه شما شرکت کردند و شیوه گزینش آنها چطور بود؟
تعداد متقاضیان خیلی زیاد بود. از هر چند هزار نفر میتوانستیم یک نفر را شرکت دهیم. هر شب چهار، پنج نفر در مسابقه شرکت میکردند. تعداد زیادی پیامک دریافت کرده بودیم که توانستیم درصد کمی از آنها را در برنامه شرکت دهیم.
ما به صورت تصادفی یک عده را انتخاب کردیم. 10 برابر مورد نیازمان به این شیوه انتخاب شدند. سپس یک آزمون ابتدایی گرفتیم. چند تا سوال را مطرح کردیم که اگر پاسخ میدادند در نوبت رقابت قرار میگرفتند. من قبول دارم که با این شیوه تعداد زیادی از آدمهای باصلاحیت هم حذف شدند. همان طور که گفتم متقاضی خیلی زیاد بود.
در بین شرکتکنندگان فرد مطرح و شناخته شدهای هم بود؟
هروی: چهار سه دو یک، نگاه مردم را تقویت میکند که چطور یک فیلم را ببینند و چه مواجههای با آثار نمایشی داشته باشند. با دیدن این برنامه مردم میفهمند فیلم کوتاه چه تعریفی دارد و نماهای یک فیلم چطور تدوین میشود
از دانشجویان رشته سینما خیلیهایشان در این مسابقه شرکت کردند. ما خودمان یک تعداد از بازیگران را دعوت کردیم. هدفمان ایجاد جذابیت بود. مهران رجبی، کمند امیر سلیمانی و عمار تفتی از جمله کسانی بودند که شرکت کردند. اینها در بخش رقابتی نبودند. چون منطقی نبود که این بازیگران با افراد عادی رقابت کنند. ممکن است برای بخش داوری در سریهای بعدی از این بازیگران استفاده کنیم.
داورها را چطور انتخاب کردید؟ نگران نبودید مسعود فراستی با داوریاش روحیه شرکتکنندگان را پایین بیاورد؟
میخواستیم در داورهایمان حتما یک منتقد هم باشد. شهرام جعفرینژاد، مسعود فراستی و شهرام خرازیها را به عنوان منتقد دعوت کردیم. ما دیدگاههایمان را به آقای فراستی گفتیم. ولی خصلت ایشان این است که سختگیرانه داوری میکند. میگوید آدم نابلد نباید وارد حوزه سینما بشود. شرکتکنندهای که این کاره نیست باید نا امید بشود و برود.
ولی نکته این است که شرکتکنندگان مسابقه علاقهمندان به سینما هستند و قرار نیست فیلمساز بشوند!
ما به این شرکتکنندگان گفته بودیم بروند فیلم کوتاه بسازند. اینها بعضا برای بار اول دوربین به دست گرفته بودند. ولی آقای فراستی فکر میکرد یک آدم حرفهای فیلم ساخته و حالا باید کارش نقد بشود. آقای فراستی همه چیز را مطلق میدید و میگفت این کار زیر صفر است. میگفت من با ارفاق صفر میدهم!
ساخت فیلم کوتاه شرط شرکت در برنامه بود؟
شرکتکنندگان حتما باید یک فیلم میساختند. یک تعداد بودند که فیلم نساختند. ما مجبور شدیم به کسانی که فیلم ساخته بودند امتیاز ویژه بدهیم.
با توجه به این که برنامهتان زنده نبود در ضبط برنامه چیزی بود که بخواهد حذف بشود؟
یکسری اظهارنظرها درباره فیلمهای مختلف را مجبور شدیم در بیاوریم. مدنظر ما این بود که ارزیابی شرکتکنندهها را درباره یک سکانس بدانیم. اما داورها درباره یک سکانس اظهارنظر میکردند که این جزو اهداف برنامه ما نبود. مجبور شدیم این صحبتها را حذف کنیم. برخی صحبتها خارج از موضوع برنامه بود.
در قسمتهای آینده چه تغییراتی را در مسابقه ایجاد خواهید کرد؟
تازه برنامه تمام شده، باید بازخوردهایش را بگیریم و ببینیم کدام بخشها نیاز به اصلاح دارد. هنوز بازخورد دقیقی نگرفتهایم. دفعه بعد مسابقه تلفنی نداریم و از همان اول مسابقه را حضوری برگزار میکنیم. الان داریم مقدمات سری جدید را فراهم میکنیم.
یکی از بازخوردهایی که من شنیدم این بود که میگفتند مشخص نیست این مسابقه چه نیرویی را میخواهد تربیت کند. یعنی اگر هدفش تربیت فیلمساز است پس چرا از شرکتکنندگان تست بازیگری میگیرد. قبول دارید بخشهای مختلف برنامهتان با هم همخوان نیستند؟
این نقد درست است. اگر برنامه ما یک مسابقه خیلی تخصصی باشد ما باید یک موضوع را مشخص کنیم. مثلا فقط درباره بازیگری باشد یا کارگردانی، اما موضوع برنامه ما سینماست. سینما چند شاخه هنر را در برمیگیرد. ما نمیتوانیم فقط درباره خلاقیت نمایشی یا تدوین حرف بزنیم. هر کسی ممکن است به یک شاخهای علاقه داشته باشد و این نکته جذابیت برنامه را بالا میبرد.
میتوانیم بگوییم هدفتان از اجرای این برنامه بالابردن دانش سینمایی مردم است؟
هدف اصلی این برنامه ارتقای سطح سواد بصری مردم است. این کار جزو وظایف اصلی رسانه است. برخی کارها سادهانگاری را در مردم ترویج میکنند. چهار سه دو یک، نگاه مردم را تقویت میکند که چطور یک فیلم را ببینند و چه مواجههای با آثار نمایشی داشته باشند. با دیدن این برنامه مردم میفهمند فیلم کوتاه چه تعریفی دارد و نماهای یک فیلم چطور تدوین میشود. نکاتی که داوران در نقد و تحلیل نظرات شرکتکنندگان میگفتند بحثها را کامل میکرد.
در انتخاب فیلمهایی که پخش میکنید چقدر دستتان باز است؟ چون بعضا فیلمهایی از سینمای ایران پخش میکردید که جذابیت ظاهری نداشتند. نمیشد فیلمهای به روزتر و جذابتر را انتخاب کنید؟
قبول دارم. البته سلیقه تلویزیون هم هست. رسانه ملی روی یکسری چیزها تاکید میکند. ما از اصغر فرهادی فیلم درباره الی و اجارهنشینها را پخش کردیم.
نیازی نبود که از خود کارگردانها اجازه بگیرید؟
اولا که قانون حق مولف در ایران خیلی رعایت نمیشود. ثانیا ما چون کمتر از 5 دقیقه از یک فیلم را پخش میکردیم شامل حال این قانون نمیشد.
احسان رحیمزاده / رادیو و تلویزیون
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد