مبارک است، به پای هم جوان بمانید

صغراخانم که آمد از پیچ کوچه رد شود چشمش به حاجی‌حمید صراف افتاد و لپهایش مثل دختر‌ان دم‌بخت گل انداخت. صورتش را پوشاند و آمد قدم‌هایش را تند کند که حمیدآقا گفت: سلام حاج‌خانم. شما زحمت نکشید. من برایتان نان گرفته‌ام. صغرا خانم ‌آمد که تعارف کند، اما حاج‌آقا حمید صراف حرفش را برید و گفت: خانم احمدی ما که دیگر بچه نیستیم که بزرگ‌تر‌ها برایمان تصمیم بگیرند بیا بله‌ بگو و قال قضیه را بکن. بریم این آخر عمری بلانسبت شما بعد از 20 سال دوباره مثل آدمیزاد زندگی کنیم.

حاج خانم سرخی گونه‌اش از شرم شوهر کردن نبود از شرم مردم بود که همین حالا هم هزار تا حرف پشت‌سرشان می‌گفتند و اگر به گوش بچه‌ها و نوه‌ها می‌رسید شر به پا می‌شد. اول از همه هم پسر بزرگش می‌آمد و می‌گفت حالا که به خاک بابا وفادار نیستی خانه‌اش را می‌فروشیم و ارث‌مان را بر می‌داریم توهم برو پی دلت!!!

حرف‌های ناروایی بود، اما اگر راست می‌شد و زندگی‌شان با حمیدآقا پا نمی‌گرفت نه راه پس داشت و نه راه پیش. بچه‌های او هم راضی نمی‌شدند که سه‌دانگ خانه را به اسم او کنند تا خیالش از بعد از ازدواج و هرچه پیش می‌آید راحت باشد.

حمیدآقا باید با سند سه‌دانگ خانه می‌آمد تا صغراخانم با دل قرص بگوید: بله! و به همه چیز پشت‌پا بزند. کسی چه می‌دانست شاید یک روز هم حمیدآقای صراف به جای نان گرم با سند داغ سه‌دانگ خانه‌ سراغ او می‌‌آمد .

فصل طلایی

دهه‌های بعد از 60، فصل طلایی زندگی ماست. ما به ثمر نشسته‌ایم و باید میوه‌های زندگی مان را بچشیم. وقت غصه خوردن نیست، اما اگر تنها باشیم وضع فرق می‌کند.

سالمندان با ازدواج می‌توانند خون تازه‌ای به رگ‌های زندگی خود بدمند و دوباره جوان شوند.

داشتن یک خانواده کامل به انسان حس کنترل بیشتری می‌دهد‌و بایدخانواده را رتق و فتق کند.

هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم سالمندی را که در 90 سالگی بانوی 75 ساله ای را عقد کرده بود، در مغازه کار می‌کرد و کارهای فنی خانه را هم خودش انجام می‌داد. همسر با‌سلیقه‌اش هم برای او شیرینی خانگی و غذا‌های خوشمزه می‌پخت. آنها از هر دقیقه زندگی خود لذت می‌بردند و هیچ بیماری نداشتند.

روان‌شناسان معتقدند اغلب زنان در سنین میانسالی به بعد بیش از هر وقت به همسر خود وابسته می‌شوند. آنها با ازدواج می‌توانند منبع توجه و تامین نیاز عاطفی تازه‌ای پیدا کنند و احساس کنند برای همسر خود عزیزند و کانون توجه هستند.

جالب است بدانید بیشترین کارکرد ازدواج در جوانی رفع نیاز جنسی و تولید مثل و در پیری رفع نیاز عاطفی و حمایت است.

چرا باید بگذاریم در جامعه ما کسانی باشند که در انزوای خود نیازهای عاطفی و حمایتی خانواده را طلب می‌کنند و نمی‌جویند.

دارویی به نام ازدواج

شاید تعجب کنید اگر بگویم ازدواج خیلی از دردهای سالمندی‌ را دوا می‌کند.

تحقیقات اخیر نشان می‌دهد ازدواج، افسردگی را در سالمندان کاهش می‌دهد.

حتی یک ازدواج نه چندان موفق در افراد افسرده، می‌تواند موجب تقویت روانی بیشتر آنان شود.

برهمین اساس، محققان دانشگاه ایالتی اوهایو ‌3 هزار مرد و زن را که طی یکسال به لحاظ افسردگی مورد مصاحبه قرار گرفته بودند و 5 سال بعد نیز دوباره گرایش به افسردگی در آنان بررسی شده بود، زیر نظر قرار دادند و پرسش‌هایی را در ارتباط با میزان رضایت‌مندی آنان در صورت متأهل بودن ،مطرح کردند.

جالب است بدانید، افرادی که در طول این5سال ازدواج کرده بودند، در مصاحبه دوم بهبود وضعیت روانی‌شان را نسبت به آنهایی که ازدواج نکرده بودند، گزارش دادند.

به عبارت دیگر ازدواج، تقویت روانی بسیار بیشتری در افراد افسرده ایجاد کرده بود تا افراد شاد. یعنی با این‌که افراد افسرده ممکن است ازدواج ناموفق‌تری داشته باشند و کیفیت ازدواج آنها پایین‌تر باشد، اما از زندگی مشترک سود بیشتری می‌برند.

همچنین براساس نتایج بررسی پژوهشگران که در نشریه آمریکایی سلامت جامعه به چاپ رسیده، آن دسته از مردان و زنانی که در سنین سالمندی همسر دارند و در کنار او زندگی می‌کنند، از نظر وضع سلامت در شرایط بهتری قرار دارند و بیشتر از سالمندان مجرد تحت مراقبت‌های بهداشتی پزشکی قرار می‌گیرند.

پژوهشگران با بررسی‌هایی که طی چند سال روی بیش از 13 هزار زن و مرد بالای 65 سال انجام داده‌اند به این نتیجه رسیدند: سالمندانی که‌کنار همسر خود زندگی می‌کنند، امید به زندگی بیشتری دارند و آزمایش‌های دوره‌ای نظیر غربالگری سرطان روده بزرگ، اندازه‌گیری فشارخون، میزان کلسترول و قند خون و... را به موقع انجام می‌دهند.

بر عکس سالمندان مجرد، زیاد به کنترل سلامت خود علاقه‌مند نیستند و علائم افسردگی در آنان بیشتر مشاهده می‌شود. در حالی که سالمندانی که همسر دارند، از روحیه با‌نشاط‌تر و اعتماد به نفس بیشتری برخوردارند.

بازگشت به جوانی

از دیگر مزایای ازدواج در سالمندان این است که عمرشان را طولانی می‌کند، زیرا ثابت شده‌ ازدواج و کم‌کردن استرس‌های زندگی می‌تواند به افراد در داشتن عمر طولانی کمک کند.

بر اساس گزارش زی‌نیوز، احتمال مرگ مردانی که طی‌ چند سال متحمل سطوح متوسط یا بالایی از استرس می‌شوند، 50 درصد بیش از سایرین است.

محققان با بررسی تاثیر انواع استرس از جمله مرگ همسر دریافتند ارتباط بین استرس و میزان مرگ و میر بسیار قوی است.

پژوهش دیگری نیز نشان می‌دهد که مردان متاهل ، عمر طولانی‌تری نسبت به مردان مجرد دارند.

بیش از ۴‌ هزار مرد در مدت زمان ۲۲ سال مورد بررسی وضع سلامتی و تحولات ایجاد شده در زندگی زناشویی، تاریخچه ازدواج، طلاق، مرگ همسر، تجدید فراش و... قرار گرفتند و یافته‌های این تحقیقات نشان می‌دهد سلامتی خطر مرگ و میر را کاهش می‌دهد و ازدواج در حفظ سلامتی تاثیرگذار است. از طرف دیگر وضعیت سلامتی افراد می‌تواند در انتخاب آنها برای متاهل شدن، تاثیرگذار باشد.

جالب است بدانید گزارش‌های دریافتی از وضعیت سلامت مردان نشان می‌دهد که ازدواج در سنین جوانی نسبت به ازدواج در سنین بالا، کم سودتر است. مقایسه‌های انجام شده بین متاهلان سن بالاتر و مردان طلاق‌گرفته اشاره بر این دارد که سطح سلامتی نسبی مردان گروه دوم با بالارفتن سن به طور قابل توجهی نزول می‌کند.

وقتی این مردان مطلقه به سن ۵۰ می‌رسند، باید انتظار داشته باشند که وضعیت سلامتی‌شان بسیار زودتر از افراد متاهل به خطر بیفتد. برای این گروه از افراد، ‌ازدواج مجدد بسیار پرفایده خواهد بود و سطح سلامتی آنها نیز بخوبی متاهلان خواهد رسید.

قسمتی از فواید ازدواج، همزیستی با شریک زندگی یا افراد دیگر می‌باشد.‌ مردانی که هیچ‌گاه ازدواج نکرده‌اند، ترجیح می‌دهند که تنها زندگی ‌کنند و از فواید زندگی جمعی و ارتباطات اجتماعی بی‌نصیب می‌مانند.

زهره زیارتی