راه‌اندازی بنیاد علامه امینی

به گفته مدیر روابط عمومی میراث فرهنگی و گردشگری استان طی هماهنگی‌های صورت گرفته به محض ابلاغ اعتبارات بزودی کار مرمت و بازسازی آن آغاز می‌شود.

در حال حاضر سقف اتاق‌های این خانه ریخته و شکلی مخروبه به خود گرفته است. البته افرادی هم‌اکنون در بخشی از این خانه ساکن هستند که 18 سال پیش آن را از پسرعموهای علامه به قیمت 560 هزار تومان خریداری کرده‌ بودند اما به محض شروع بازسازی، خانه را تخلیه خواهند کرد.

زادگاه علامه امینی

سال 1281 هجری شمسی در روستای سردها شهرستان سراب نوزادی پا به عرصه وجود گذاشت که عبدالحسین احمد نام گرفت و بعدها یکی از علمای بنام شیعه شناخته شد و با آثار گرانسنگ خود نام خود به ویژه الغدیر را در جرگه دوستداران اهل بیت ثبت کرد.

او آموزش‌های نخستین را نزد پدر بزرگوارش مرحوم میرزا‌محمد که عالم و فقیه بود، آموخت. در 6 سالگی سردها را به قصد تحصیل ترک کرد و در مدرسه طالبیه تبریز که برجسته‌ترین کانون دانش و فرهنگ اسلامی شیعی آن روزگار بود، به تحصیل پرداخت. ادبیات، فقه و اصول فقه را نزد فقیهان و عالمان و عارفان تبریز چون آیت‌الله سیدمحمد ابن عبدالکریم موسوی مشهور به مولانا، آیت‌الله سیدمرتضی ابن احمد ابن محمد حسینی خسروشاهی آموخت.وی با استعداد و نبوغ عجیبی که داشت مراکز علمی آذربایجان را جهت تکمیل تحصیلات کافی ندانست و عاقبت برای ادامه تحصیلات عالیه اسلامی، راهی نجف اشرف برجسته‌ترین کانون علمی شیعه امامیه آن روزگار شد و نزد برجسته‌ترین مراجع و مشایخ علمی و فقهی شیعه به تحصیل پرداخت. علامه امینی پس از گذراندن مرحله نخست تحصیلات، به زادگاهش تبریز بازگشت و به تبلیغ، تدریس و تالیف پرداخت. تفسیر فاتحه‌الکتاب، نخستین اثر علمی قرآنی وی، محصول همین دوران است.

علامه برای خلق الغدیر یا دائره`‌المعارف جاودانه امامت و ولایت علوی به پژوهشی بسیار گسترده و بی‌مانند دست زد. آن مرحوم نخست همه کتاب‌های خطی و چاپی کتابخانه‌های عمومی و خصوصی نجف اشرف را مطالعه کرد، ازجمله همه کتاب‌های خطی و چاپی کتابخانه مرحوم سیدمحمد باقر بحرالعلوم، کتابخانه مرحوم آیت‌الله شیخ محمدحسین کاشف‌الغطاء، کتابخانه شیخ فرج‌الله نجفی و کتابخانه حسینیه شوشتری‌ها که برای مطالعه در این کتابخانه اخیر مرحوم علامه‌امینی سر شب وارد آن می‌شد و مدیر کتابخانه در را به روی آن مرحوم قفل می‌کرد و صبح روز بعد در را می‌گشود.

علامه امینی سپس به مطالعه کتابخانه‌های کربلا پرداخت و پس از آن به کتابخانه‌های کاظمیه، بغداد، سامرا، حله و بصره پرداخت و همه کتب خطی و چاپی کتابخانه‌های آن اماکن را مطالعه کرد.

مرحوم علامه سپس برای مطالعه به ایران آمد و به مطالعه کتب خطی و چاپی کتابخانه‌های آستان قدس رضوی، مجلس شورای ملی در تهران، مدرسه سپهسالار، ملک، کتابخانه ملی در تهران، کتابخانه آیت‌الله بروجردی در بروجرد و کتابخانه سردار کابلی در کرمانشاه پرداخت. مرحوم علامه در سال 1380 قمری به هند رفت و به مطالعه کتب خطی و چاپی در کتابخانه‌های آن دیار پرداخت. در سال 1384 قمری علامه به سوریه رفت و به مطالعه کتابخانه‌های دمشق و حلب پرداخت و پس از آن در سال 1387 قمری راهی ترکیه شد تا به مطالعه کتاب‌های آن دیار بپردازد. علامه امینی در زمانی به نگارش اثر جاودانه خویش «الغدیر» همت گمارد که مردم را از آب به سراب هدایت می‌کردند و هزار گل داوودی را در پای مناره‌ها به دار می‌کشیدند، عصری که در آن نخل‌ها سوخته و سروها از سرما یخ زده بودند، اما علامه با قامتی بلند و استوار پا به میدان نبرد نهاد با پیراهنی از استقامت، قرآن به دست از کوچه‌های تنگ و تاریک تاریخ عبور کرد و در بلندای قله جای گرفت و با کلامی آکنده از ایمان خویش، مرزهای سرخ و خونین «غدیر» را ترسیم کرد.

علا‌مه امینی 12 تیرماه سال 1349 برابر با 28 ربیع‌الثانی 1390 ه.ق وفات یافت. سپس پیکر ایشان به نجف اشرف منتقل و در جوار کتابخانه بزرگ خود ایشان به خاک سپرده شد.