طوفان نمک در راه آذربایجان

به گزارش فارس از تبریز، دریاچه ارومیه که در گذشته «چیچست» نامیده می‌شد، به دلیل داشتن ارزش‌های اکولوژیک و منحصر به فرد، در سال 1346 بر اساس مصوبه شماره یک شورای عالی حفاظت محیط زیست کشور، به عنوان منطقه حفاظت شده و طبق مصوبه شماره 63 شورای عالی در سال 1354 به عنوان پارک ملی ارتقا یافت.

همچنین در سال 1356 بر اساس مصوبات «MAB» (انسان و کره مسکون) به عنوان یکی از مناطق بین‌المللی ذخیره‌گاه‌های زیست کره در سطح جهان به ثبت رسیده است.

این دریاچه با تمام جزایر آن در سال 1354 به عنوان یکی از تالاب‌های بین‌المللی در کنوانسیون رامسر ثبت و از سوی مؤسسه بین‌المللی تالاب‌ها به عنوان یکی از مهم‌ترین مناطق مهم پرندگان انتخاب شد.

در حال حاضر در این دریاچه 27 گونه پستاندار، 212 گونه پرنده، 41 گونه خزنده، 7 گونه دوزیست و 26 گونه ماهی زیست می‌کند.

دریاچه ارومیه دارای 102 جزیره است که همه آنها از سوی سازمان یونسکو به عنوان ذخیره‌گاه طبیعی جهان به ثبت رسیده است.

اما این زیست بوم با تمام دار و ندارش رو به نابودی است، زیرا به گفته مسئولان سازمان محیط زیست، کاهش میزان نزولات جوی، پایین بودن بازده آبیاری کشاورزی در حوضه آبریز دریاچه ارومیه و عدم اختصاص آب کافی برای تأمین نیاز بیولوژیکی رودخانه‌های منتهی به دریاچه از عوامل تشدیدکننده بحران و کویری شدن منطقه به شمار می‌رود.

طوفان نمک در راه آذربایجان

چند سالی است که عوامل مختلف دست به دست هم داده‌اند تا منحصر به فردترین تالاب جهان به دلیل میزان پسرفت آب، به تهدیدی جدی برای ساکنان منطقه تبدیل شود.

در نتیجه پس‌روی آب دریاچه وسعت آن به میزان قابل توجهی کاهش یافته و برخی قسمت‌های جنوبی دریاچه غیرقابل دسترسی و تبدیل به نمک‌زار شده است که این پدیده می‌تواند فجایع زیست محیطی بسیار زیادی را همراه داشته باشد که یکی از آنها، به جای ماندن روستاهای خالی از سکنه در شرق این دریاچه است و هم اکنون پنج روستای حاشیه این دریاچه، خالی از سکنه شده‌اند.

شوره‌زارهای حاشیه دریا روز به روز وسیع‌تر و آب‌های زیرسطحی نیز شورتر می‌شوند.

بادهای نمکی در آینده به یکی از تهدیدهای جدی منطقه تبدیل می‌شود و به گفته مسئولان امر، مزارع درجه یک حاشیه دریاچه ارومیه با تهدید نابودی مواجهند.

بر اساس برآورد کارشناسان 70 درصد علت کاهش آب دریاچه ارومیه، شرایط طبیعی و اقلیمی از قبیل تبخیر است و تنها 30 درصد توسط عوامل انسانی صورت می‌گیرد.

معاون برنامه عمران سازمان ملل متحد با ابراز نگرانی از وضعیت کنونی دریاچه ارومیه می‌گوید: حفاظت این زیست بوم بین‌المللی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

«الیزا ساگین» می‌گوید: در این راستا، سازمان ملل متحد در قالب حفاظت از عرصه‌های محیط زیست در جهان برنامه‌های زیادی را در دست اجرا دارد.

از 13 سال گذشته عمق دریاچه ارومیه شش متر کاهش یافته و با ادامه این روند تا 10 سال آینده کل دریاچه ارومیه از بین می‌رود، برخی از کارشناسان نیز مرگ دریاچه ارومیه را هفت سال دیگر پیش‌بینی کرده‌اند.