مبارزه با دیکتاتور در سیاره مریخ

بازی حزب سرخ 2یکی از بازیهایی بود که برخلاف تبلیغات کم آن و حتی معروف نبودن شماره اول ، مورد توجه بازی کننده ها و طرفداران بازیهای اکشن اول شخص بود و بسیاری منتظر عرضه شماره دوم بازی حزب سرخ بودند

کد خبر: ۲۵۱۲۴

این بازی ابتدا برای کنسول پلی استیشن 2 عرضه شد و چند ماه بعد با تغییراتی برای رایانه های شخصی هم طراحی شد. شماره دوم بازی هم از همان چیزی که باعث شده بود حزب سرخ در میان بازیهای اکشن مطرح شود، استفاده می کند ؛ سیستم ایجاد تغییرات هندسی در محیط اطراف . اگر به یاد بیاورید در حزب سرخ ، برای اولین بار در میان بازیهای اکشن ، می توانستید در محیط اطراف خود تغییر ایجاد کنید مثلا با شلیک کردن موشک به دیوار، آن را خراب کنید. در حزب سرخ 2هم از این سیستم استفاده شده و بسیار بهتر و پیشرفته تر هم طراحی شده است . داستان بازی اصولا ربطی به شماره اول ندارد و اگر قرار باشد ایرادی به بازی وارد شود، باید به سناریو و روایت داستان آن باشد. هرچند شماره اول بازی داستان نسبتا جالب و قابل توجهی داشت ، این بار داستان به ماموریت یک کماندو توسط دولت مربوط می شود. در اولین قدم هدف او کشتن یک دیکتاتور است . این داستان چیزی فراتر از دیگر بازیهای اکشن اول شخص ندارد و حتی در مواقعی بسیار بد و نامفهوم روایت می شود؛ در حالی که داستان شورش کارگرها در شماره اول بازی بسیار بهتر و خلاقانه تر بود. داستان بازی همچنان در سیاره مریخ اتفاق می افتد. جایی که پس از کشف شدن یک فناوری مخرب و دزدیده شدن آن توسط یک تروریست ، خطر این سیاره را تهدید می کند. شما نقش آلیاس را بازی می کنید که یکی از کماندوهایی است که به وسیله نانو تکنولوژی به جنگجوهای مافوق انسان های معمولی تبدیل شده اند. سوپوت ، دیکتاتوری که قصد کنترل مریخ را دارد، در اولین قدم تصمیم به نابودی این کماندوها می گیرد و تنها آلیاس و 5کماندوی دیگر تا به حال زنده مانده اند. ماموریت اصلی شما در بازی ، کشتن سوپوت است . روند بازی و مبارزه ها بسیار سریع هستند. این یکی از ویژگی های بازی حزب سرخ 2است که مناسب فضای بازی هم هست . از نظر مبارزه ها و سرعت بازی ، می توانید آن را با سام مصمم مقایسه کنید. سیستم کنترل بازی بسیار ابتدایی است و اصولا هیچ گونه حرکتی که نشانگر ظرافت در کار کماندوی شما باشد، در بازی وجود ندارد. حتی راه رفتن و تکیه دادن به دیوار هم در لیست حرکات بازی نیست . ولی در عوض گزینه های شلیک و پرتاب نارنجک بیشتر شده اند و این نشان می دهد بازی حزب سرخ 2براساس زد و خورد و مبارزه های شلوغ طراحی شده است . البته در بازیهایی که اساس آنها مبارزه است ، طراحی دشمنها و هوش مصنوعی آنها و تنوع گونه ها، بسیار مهم است . در حزب سرخ 2 ، در مراحل اولیه با انسان های سرباز روبه رو می شوید که عکس العمل های خوبی هم دارند و بسیار باهوش عمل می کنند. در مراحل بالاتر همین سربازها به زامبی هایی تبدیل می شوند که توسط نانوتکنولوژی به این روز درآمده اند و آنها هم تقریبا چیز جدیدی نسبت به انسان ها ندارند، به جز این که باید تیر بیشتر برای کشتن آنها مصرف کنید. ولی در قسمتهایی از بازی وجود دشمنها بسیار اعصاب خردکن است . بخصوص وقتهایی که نمی دانید باید چه کار کنید و یا کجا بروید. در بعضی مراحل قسمتهایی پیدا می شود که برای یافتن مقصد بعدی باید کمی فکر کنید. بدبختی اینجاست که معمولا در این منطقه ها دشمنها به صورت سیل آسا به شما حمله می کنند و بنا به دلایلی تمام شدنی هم نیستند. یعنی تا هنگامی که شما همانجا هستید و دنبال راه خروج می گردید، دشمنها به شما حمله می کنند! نکته دیگر که احتمالا تا حالا حدس زده اید، این است که بازی در میانه مراحل اجازه ذخیره کردن به شما نمی دهد و به جای این کار در بخشهای مختلفی از مراحل ، نقاطی وجود دارد که در صورت شکست خوردن در ماموریت ، بازی از آن نقاط دوباره آغاز می شود. هروقت یک بازی از یک کنسول مانند پلی استیشن 2و یا ایکس باکس برای رایانه های شخصی طراحی شود، معمولا قابلیت ذخیره کردن در وسط مراحل را ندارد. البته این نقاط که در اصطلاح بازیهای رایانه ای «چک پوینت»
(Check Point) نام دارند، بسیار مناسب در مراحل پراکنده شده اند و در سختی بازی آنقدرها تاثیر ندارد. دلیل آن ، این موضوع است که در حزب سرخ 2 ، شما می توانید در هر لحظه 3 جعبه کمکهای اولیه با خود داشته باشید و هر وقت که کماندوی شما زخمی شد و خط عمر او پایین آمد ، به طور خودکار از یکی از این جعبه های کمکهای اولیه استفاده خواهد کرد و این موضوع احتمال مردن در مبارزه ها و در میانه مراحل را بسیار پایین می آورد. در حزب سرخ 2 ، می توانید از وسایل نقلیه جنگی هم استفاده کنید که در قسمتهایی از بازی بسیار جالب هستند. سیستم ایجاد تغییر هندسی در محیط ، در قسمتهایی از بازی می تواند به شما کمک کند ، در حالی که در شماره اول ، این قابلیت بیشتر برای زیبایی بود. در حزب سرخ 2 می توانید دیوارهایی را خراب و از آنها عبور کنید که در حال عادی باید زمانی را صرف باز کردن قفل الکترونیکی در کنار آن می کردید. البته به علت وجود این سیستم نمی توان انتظار داشت که محیط بازی از جزییات گرافیکی زیادی استفاده کند، ولی از نظر گرافیکی حزب سرخ 2 ، چیزی کم از بازیهای دیگر این سبک ندارد. افکتهای صوتی بازی همانند شماره اول ، بسیار عالی و با کیفیت هستند و این بار حتی صدای شخصیت ها هم خوب و متناسب با ظاهر آنها استفاده شده است . درکل ، بازی حزب سرخ 2 برای دوستداران بازیهای اکشن اول شخص ، بخصوص بازیهایی که بسیار روی مبارزه ها تاکید دارند، بهترین انتخاب است . برای بازی کردن آن ، حداقل باید پردازنده پنتیوم 3، 128مگابایت RAM و کارت گرافیکی 32مگابایتی داشته باشید.