خلاقیت؛ گمشده پرسپولیس در آسیا

سندروم نیمه دوم پرسپولیس باز هم گریبانگیر این تیم شد. چرا پرسپولیس مثل تیم‌‌ملی در نیمه دوم بد می‌شود؟
من این طور به قضیه نگاه نمی‎کنم. البته عملکرد خوب پرسپولیس در نیمه نخست باعث نمی‎شود به مشکلات نگاه نکنیم. به اعتقاد من ژوائو قطعا با گذر زمان بهتر می‌شود اما انرژی و سطح عملکرد او در دیدار با الریان به گونه‌ای بود که باید نیمه دوم تعویض می‌شد. از طرفی تیم الریان هم برای جبران گل خورده مدام جلو می‌آمد. با آمدن امید عالیشاه و تعویض وحید امیری و البته این موضوع که علی علیپور به جایگاه اصلی خودش در خط حمله برگشت انتظار می‌رفت شرایط بهتر شود اما این اتفاق نیفتاد. به هرحال هر چه بود در نهایت این گاریدو بود که باید تصمیم نهایی را می‌گرفت. 
 
مشکل پرسپولیس را در چه چیزهایی می‌شود خلاصه کرد؟
من نقد خاصی به پرسپولیس وارد نمی‌کنم. البته به نظر می‌رسید وقتی تیم به دفاع الریان می‌رسد چندان با جسارت بازی نمی‌کند. پرسپولیس مهاجمی ندارد که سرعت خوبی داشته باشد. مشکل دیگر این است که پرسپولیس می‌خواهد توپ را در بدن خودش دریافت کند. این ویژگی بسیار مهمی است. اگر تغییرات به درستی اعمال می‌شدند و اگر سرعت در محوطه جریمه بیشتر می‌شد اتفاقات دیگری رقم می‌خورد و البته از سویی بازیکنان الریان هم نمی‌توانستند بی‌محابا جلو بیایند تا به گل برسند. بازی با الریان می‌توانست شانس بزرگی برای پرسپولیس باشد تا شرایط خود را  در آسیا بهتر کند اما نشد. 
 
یکی دیگر از مشکلات پرسپولیس این است که تمام‌کننده ندارد!
من فکر می‌کنم مشکل بیشتر از این است. در واقع باید بگویم تیم نفرات خلاقی ندارد که بتوانند ساختارشکنی انجام دهند و تعادل دفاعی را به هم بریزند. در واقع تیم فاقد خلاقیت است. اورونوف می‌توانست یک بازیکن خلاق برای پرسپولیس باشد که فعلا شرایط بازی کردن ندارد. به نظر من نفرات خط حمله برای این‌که به گل برسند باید خط دفاع حریف را بهتر شناسایی کنند. البته در پرسپولیس درهرشرایطی باید برای مهاجمان آلترناتیوهایی برای گلزنی وجودداشته باشد.قرار نیست کل بارگلزنی روی دوش یک بازیکن باشد. اگرچنین شرایطی پیش بیایدشکل متفاوتی ازبازی به وجود می‌آید وپرسپولیس دوباره غیرقابل پیش‎بینی می‎شود. 
 
میانگین سنی بالای بازیکنان پرسپولیس موضوع دیگر مورد نقد است. شما در اینباره چه نظری دارید؟
این موضوع کاملا جانبی است ومشکل اصلی نیست.الان وحید امیری با۳۷سال سن بهترین بازیکن تیم به شمارمی‌رود و در لیگ برتر واقعا عالی ظاهر شد. این بحث سنی فعلا مبنای منطقی ندارد. البته که جوانگرایی و داشتن بازیکنان با میانگین سنی پایین یک موهبت و یک امتیاز بسیار بزرگ است. اما این الان مشکل اصلی ما نیست. 

ادامه کار برای پرسپولیس در آسیا بسیار دشوار است. سه بازی هم در پیش داریم. فکر می‌کنید این تیم در نهایت به مرحله بعد می‌رسد یا خیر؟
من هیچ پیش‌بینی انجام نمی‌دهم، چون سه بازی خیلی سخت داریم. شاید روی کاغذ این شانس را داشته باشیم که تیم الشرطه عراق را ببریم. این تیم چندان بالا و قوی نیست. ولی در فوتبال دیگر کسی پیش‌بینی دقیق انجام نمی‌دهد. پیش داوری دیگر درست نیست. به نظر من برای هر سه بازی بسیار سخت باید برنامه‌ریزی کنیم. این موضوع تمرکز بالایی می‌طلبد. تیم برای این‌که نتایج خوبی بگیرد باید به دقت تمرکز کند. در آسیا به غیر از سه تیم عربستانی بقیه تیم‌ها بسیار به هم نزدیک هستند. به همان اندازه که خطر حذف وجود دارد به همان اندازه هم از شانس برای صعود برخورداریم. شانس‌های صعود تا حد زیادی از بین رفته است اما هنوز به این تیم امید داریم. پرسپولیس کارهای سخت را خیلی خوب انجام می‌دهد.