سو استفاده عاطفی از کودکان

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ساعد نیوز، سوء رفتار احساسی و روانی در کودکان به عنوان کارهایی که در رفتار، حرف زدن و اقدامات والدین، اشخاصی که از کودک مراقبت می کنند و یا سایر افراد قابل توجه در زندگی کودک تعریف می شود که تاثیر روانی منفی بر روی کودک دارد.

بنا به گفته دولت ایالات متحده، "سوء رفتار عاطفی (یا سوء استفاده روانشناختی) یک الگوی رفتاری است که موجب تحریک عاطفی کودک یا احساس بی ارزش بودن خود می شود".

نمونه هایی از سوء رفتار عاطفی در کودکان عبارتند از:

توهین کردن به کودک

تهدید خشونت آمیز (حتی تهدید بدون خشونت)

این موارد موجب می شود که کودکان شاهد سوء استفاده فیزیکی یا عاطفی دیگران باشند و موجب از میان رفتن عشق ورزیدن، حمایت کردن، یا راهنمایی کردن او توسط دیگران می شود.

فهمیدن اینکه سوء استفاده عاطفی از کودکان چیست، امری دشوار است. طیف گسترده ای از رفتارها می تواند جز رفتار های سوء استفاده کننده از احساسات کودک قرار بگیرد، و هنوز هم همه ی شکل ها و رفتار ها شناخته شده نیستند.

طبق برآورد موسسه چایلد هلپ هر ساله در ایالات متحده آمریکا، بیش از 6.6 میلیون کودک در مراجعه به خدمات حمایتی از کودکان (CPS) شرکت می کنند. بر اساس این گزارش، در سال 2014 بیش از 702،000 کودک توسط سازمان خدمات حمایتی از کودکان تایید شده اند که مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند.

سوء رفتار با کودکان در تمامی انواع خانواده ها رخ می دهد. با این حال، سوء استفاده گزارش شده در خانواده هایی که در زیر به آنها اشاره شده است، به نظر می رسد که شایع تر است:

• داشتن مشکلات مالی در خانواده
• داشتن پدر یا مادر به تنهایی
• داشتن تجربه طلاق و یا جدا بودن پدر و مادر
• مبارزه با مسائل مربوط به سوء مصرف مواد مخدر

علائم سو استفاده عاطفی از کودکان عبارتند از:

• نیاز به جلب توجه و عاطفه از سوی دیگر بزرگسالان
• افت تحصیلی و عملکرد در مدرسه
• ترس از والدین یا اعلام عدم علاقه به آنها
• احساس نفرت نسبت به دیگر همسالان که در شرایط بهتری هستند
• تغییر در رفتار و گفتار مانند بی خوابی یا لکنت زبان
• پسرفت رشد (خیس کردن رختخواب یا خراب کردن شلوار)
• شکایت مداوم از سردرد، دلدرد یا دیگر دردهای جسمی با منبع نامشخص
• فقدان علاقه به فعالیت های اجتماعی
• افسردگی
• تاخیر در رشد عاطفی
• تمایل به خودزنی یا آسیب رساندن عمدی به دیگران
• اضطراب
• عزت نفس پایین

نشانه های یک آزارگر عاطفی:

تشخیص سوءاستفاده عاطفی از کودکان با بررسی رفتارهای بزرگسالان نیز ممکن است. برای مثال، تحقیر کودک در جمع، پذیرش واضح و صریح تنفر از فرزند، تنبیه شدید، داشتن انتظارات نامعقول و بی تفاوتی نسبت به کودک.

فرد آزارگر ممکن است دارای سابقه خشونت خانگی باشد.

تصور نکنید که سواستفاده عاطفی از کودکان همیشه در خانه رخ می دهد. هر چند معمولا والدین اولین کسانی هستند که به آنها شک برده می شود، اما هر مقام و فردی در رابطه با کودک می تواند چنین رفتاری را با او داشته باشد، برای مثال ناظم یا معلم مدرسه یا نامادری که آرزو می کند او هیچ وقت وجود نداشت.

مثال هایی از سواستفاده عاطفی از کودکان:

• فقدان احترام نسبت به کودک
• عدم نشان دادن عاطفه و علاقه به کودک
• نادیده گرفتن حضور کودک در خانه و بی توجهی به نیازهای او
• نادیده گرفتن کودک وقتی نیاز به آرامش دارد
• پرهیز از صدا کردن اسم کودک و نامیدن او با القاب و برچسب های تحقیرآمیز
• گفتن حرف های نامهربانانه به کودک به نحوی که احساس ناخواسته بودن بکند (کاش هیچ وقت به دنیا نمی آمدی.)
• تحقیر و تمسخر کودک (تو احمقی)
• تهدید کودک به تنبیه شدید یا حتی مرگ
• مقایسه منفی کودک با دیگر همسالان یا خواهر و برادر
• سرزنش کردن کودک به خاطر اتفاقاتی که در خانواده افتاده است.
• فشار به کودک برای زودتر بزرگ شدن و پذیرش مسئولیت های فراتر از سن
• انتظار از کودک برای انجام کارهایی که فراتر از توانایی هایش است
• منزوی کردن کودک در خانه

عوارض روانی سواستفاده عاطفی از کودکان:

همانند سو استفاده جسمی، عواقب سواستفاده عاطفی از کودکان نیز شدید است و می تواند تا دوره بزرگسالی ادامه یابد. سوءاستفاده عاطفی توسط کودک این طور تعبیر می شود که کسی به او علاقه ندارد و او فرد نالایقی است.

برخی از عوارض این نوع آزار کودکان عبارتند از:

• اشکال در حفظ رابطه سالم با بزرگسالان به خصوص فرد آزارگر
• ناتوانی در ایجاد رابطه عاشقانه در بزرگسالی و حفظ زندگی مشترک
• شکل گیری وابستگی ناسالم در بزرگسالی
• یاد نگرفتن الگوی درست حل اختلاف
• خشونت در روابط فردی و اجتماعی
• افزایش ریسک ابتلا به بیماری های روانی مانند اضطراب، افسردگی و افکار خودکشی
• افزایش ریسک تکرار چرخه خشونت در بزرگسالی نسبت به کودکان

تمام کسانی که تجربه سواستفاده عاطفی داشته اند دچار عواقب بلندمدت آن نمی شود. همه چیز به طول مدت، شدت و سن شروع آزار بستگی دارد.

کودکانی که قبل از ۱۲ سالگی تجربه شروع آزار عاطفی را داشته اند و این آزار تا پایان دوره نوجوانی ادامه یافته است، به احتمال بیشتری دچار مشکلات رفتاری می شوند.

داشتن رابطه مثبت و سالم با یک بزرگسال می تواند یک عامل محافظ باشد. وجود یک مادربزرگ/پدربزرگ یا بزرگسال حامی و عاشق می تواند تا حد زیادی اثرات منفی سواستفاده عاطفی از کودکان را خنثی کند.

درمان:

اگر کودکی دچار سو استفاده عاطفی است، اولین گام اطمینان از امنیت کودک است. سپس، درمان های لازم شروع می شود.

فرد آزارگر نیز به درمان نیاز دارد، به خصوص اگر این آزار از سوی والدین انجام بگیرد. درمان می تواند شامل درمان فردی، کلاس های فرزندپروری و روان درمانی باشد.

قربانیان سوءاستفاده عاطفی ممکن است از گفتگو درمانی با یک روانشناس مجرب سود ببرند. کودکی که دچار این نوع آزار بوده است باید مهارت های جدیدی را یاد بگیرد از جمله مهارت های کنار آمدن با احساسات منفی و حل اختلاف مسالمت آمیز.

اگر تصور می کنید فرزندتان تحت آزار عاطفی قرار دارد، توسط والد، معلم، پرستار یا هر کس دیگری، لازم است مداخله کنید. برای تامین امنیت و دریافت کمک های تخصصی تلاش کنید.