لاله‌زار نیازمند مداخلات آرام

درباره خیابان لاله‌زار نیز باید توجه داشت که این خیابان در طول تاریخ معاصر ایران تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به داشتن تعداد زیاد فضاهای فرهنگی، هنری و تفریحی مشهور بود، اما اکنون سال‌هاست که لاله‌زار به بورس لوازم الکتریکی تبدیل شده. بنابراین امروزه حقوق مکتسبه صنف لوازم الکتریکی در خیابان لاله‌زار تسری پیدا کرده است و اگر مدیریت شهری بنا دارد کاربری خیابان لاله‌زار را تغییر دهد، باید حتما حقوق مکتسبه این صنف را در نظر بگیرد.
حال اگر مدیریت شهری تهران بنا دارد که بافت تاریخی این خیابان را احیا کند، بهترین راهکار برای این منظور انجام مداخلات آرام به جای اقدامات عاجل است. سنگفرش کردن نیز می‌تواند شروعی برای این مداخلات آرام باشد، به شرط آن که از همان ابتدا جلوی ورود خودروها به این خیابان گرفته نشود، اما بعد از چند سال که حجم تردد خودروها در لاله‌زار کاهش پیدا کرد، شهرداری بدون آسیب زدن به بار ترافیکی منطقه جلوی ورود خودروها به آن را بگیرد.
دومین گام برای مداخله آرام جهت احیای بافت تاریخی خیابان لاله‌زار نیز مذاکره با کسبه صنف لوازم الکتریکی جهت متقاعد کردن آنها برای همکاری در انجام این اقدامات است، چراکه این تغییر کاربری بدون تامین منافع اقتصادی این صنف و جلب همکاری آنها امکان‌پذیر نیست.
اقدام بعدی برای این منظور نیز می‌تواند تملک فضاهای فرهنگی و هنری قدیمی خیابان لاله‌زار باشد. به این صورت که شهرداری می‌تواند واحدهایی در این خیابان را که هنوز تغییر کاربری نداده‌اند، به تصرف خود درآورد و رفته رفته فضاهای فرهنگی و هنری این خیابان را احیا کند به نحوی که بعد از چند سال، بدون آسیب دیدن کسبه صنف لوازم الکتریکی، ویژگی تفریحی و گرشگری سابق نیز به این خیابان بازگردد.
بنابراین احیای بافت تاریخی خیابان لاله‌زار و فضاهای فرهنگی هنری آن امکان‌پذیر است، به شرط این که مدیریت شهری این کار را با روش مناسب آن انجام دهد تا تجربه تلخ خیابان 17 شهریور که سنگفرش کردن آن باعث کم‌رونق شدن کسب‌وکار اصناف شد تکرار نشود. البته لاله‌زار تفاوتی اساسی با خیابان هفده شهریور دارد و آن هم این که این خیابان یک محور درجه 2 به لحاظ بار ترافیکی است و مانند هفده شهریور سنگفرش شدن آن تاثیر زیادی روی بار ترافیکی منطقه 12 تهران نخواهد گذاشت.

مهرداد مال‌عزیزی
کارشناس شهرسازی