188 هـــزار دلار برای هر گــــــــل!

برخورد مشابه مدیران سرخابی
رویه اشتباه چند سال اخیر در فوتبال ایران موجب شده مدیران دو تیم استقلال و پرسپولیس همواره تحت فشار باشند. این فشار گاهی مواقع آنها را وادار به رفتارهای نادرست و اتخاذ تصمیم‌های اشتباه می‌کرد و می‌کند. فشار رسانه‌ها، توقع سکوها و در پاره‌ای اوقات نتیجه‌گیری تیم رقیب،‌ موجب شده بارها شاهد اتفاقات ناخوشایند ناشی از تقسیم‌های نادرست باشیم. این فشارها در بسیاری موارد به خریدهای بی‌خاصیت منجر شده است که جز بار مالی، آورده‌ای برای دو تیم نداشته است. گرچه این خریدها در تمام فوتبال ایران و تمام باشگاه‌ها دیده شده است؛ اما خریدهای پرسپولیس و استقلال بیشتر به چشم آمده‌اند.
نکته تلخ قصه اما این است که تبعات اشتباه هر مدیر متوجه مدیر بعدی می‌شود و هر بار شاهد یک واکنش مشابه هستیم: این اشتباه متعلق به مدیر قبلی است و ما تاوان گناه دیگران را می‌دهیم.
نبود ثبات
آنچه در مورد مدیریت این دو باشگاه می‌توان گفت، نبود ثبات است. این موجب می‌شود مدیران دو باشگاه، دوره‌های مدیریت چند ساله را تجربه نکنند و بعد از حداکثر سه سال جای خود را به مدیر جدید بدهند. این تغییرات مداوم و مکرر موجب می‌شود فرد یقین داشته باشد که تاوان اشتباهاتش را خودش نمی‌پردازد. مدیر بعدی از جیب بیت‌المال خرج می‌کند و این رویه‌ای است که مدام در حال تکرار است. آنچه به صورت تکراری می‌بینیم، آسیب رسیدن به بودجه‌ای است که باید در خدمت منافع دو باشگاه باشد؛ اما به ترمیم خرابی‌های ناشی از سوء مدیریت اختصاص پیدا می‌کند و همین باعث می‌شود قدمی به جلو برداشته نشود.
ماجرای پروپئیچ چه بود؟
پروپئیچ چندی قبل از باشگاه استقلال شکایت کرد و خواهان دریافت مطالباتش شد. همان زمان باشگاه اعلام کرد این پرونده به ضرر آنهاست و به احتمال فراوان باید به این بازیکن غرامت بدهند. ماجرا به جایی رسید که شکایت پروپئیچ برای استقلال در کنفدراسیون فوتبال آسیا دردسرساز شد.
تاج در 23 شهریور 97 در گفت‌وگو با برنامه فوتبال یک شبکه ورزش در خصوص این‌که آیا واقعا استقلال و پرسپولیس با هیچ تهدیدی برای حذف از آسیا مواجه نیستند، گفت: «اگر بگویم هیچ تهدیدی نیست شاید درست نباشد ولی مطمئنا در پرونده خارجی‌ها خیالمان راحت شده است. آخری هم مربوط به پروپیچ در استقلال بوده که راضی شده بود 30 هزار دلار بگیرد ولی این رقم به او پرداخت نشده و در نهایت دو روز پیش باشگاه استقلال 364 هزار دلار به او پرداخت کرده است.یعنی بازیکنی که با ۳۰ هزار دلار راضی بود رضایت بدهد نهایتا 364 هزار دلار گرفت. در واقع این‌گونه خسارت‌ها را هم داده‌ایم. هر دو باشگاه هم باید بدانند اگر بازیکنی را جذب می‌کنند باید حتما بدهی او را پرداخت کنند.»
این‌که چرا بعد از گذشت هشت ماه از این اظهار نظر رئیس فدراسیون و همچنین امیرحسین فتحی درخصوص پروپئیچ، باشگاه استقلال چنین نامه‌ای را دریافت کرده کمی عجیب است. اگر باشگاه استقلال 364 هزار دلار پروپئیچ را پرداخت کرده، چرا این بازیکن باید در شرایط فعلی از باشگاه استقلال خواهان غرامت باشد؟ اگر پرداخت نکرده چرا رئیس فدراسیون فوتبال در تلویزیون ادعا کرد این مبلغ به حساب بازیکن پرداخت شده است؟
پول بادآورده در جیب پروپئیچ
قرارداد پروپئیچ با استقلال 310 هزار دلار بود که استقلال 200 هزار دلار آن را پرداخت کرده بود. علیرضا منصوریان به این دلیل که او بازیکنی بی‌کیفیت است، او را در فهرست فروش قرار داد و او هم راضی شد با دریافت 30 هزار دلار ایران را ترک کند که این پول به او پرداخت نشد. او به باشگاه کوکه‌سی در آلبانی و سپس به باشگاه اسلاون بلوپ در اسلوونی رفت. در آلبانی ماهی 4000 یورو و در اسلوونی ماهی 3000یورو دریافت کرد و در این شرایط خبر رسید که 110 هزار دلار باقیمانده از قراردادش با استقلال و 255 هزار دلار غرامت دیرکرد قرارداد را باید با حکم فیفا و دادگاه عالی ورزش از باشگاه استقلال ایران دریافت کند. این پول به اندازه ده سال قرارداد او در شرایط کنونی بود و یک پول بادآورده و مفت که به‌دلیل سوءمدیریت به جیب این مهاجم یوگسلاوتبار رفت.
او در طول مدتی که در تهران بود در 13 بازی برای استقلال حدود 500 دقیقه به میدان رفت و تنها سه گل برای استقلال به ثمر رساند و با احتساب پولهای پرداخت شده (200 هزار دلار)، جریمه (254 هزار دلار) و پول‌های باقیمانده قراردادش (110 هزار دلار)، 564 هزار دلار دریافت کرد. یعنی به ازای هر بازی 5/43 هزار دلار، به ازای هر دقیقه تقریبا هزار دلار و به ازای هر گل 188 هزار دلار دریافت کرده است که این اوج شاهکار مدیریتی در فوتبال ما را نشان می‌دهد. او در طول مدتی که بازی کرد نه پاس گل داد و نه پنالتی گرفت. 3 گل او هم در برابر استقلال صنعتی خوزستان، فولاد خوزستان و سایپا تهران به ثمر رسید.
..و این گردونه باز هم می‌گردد
پرونده پروپئیچ تنها پرونده فوتبال ما در فیفا نبود و قطعا آخرین آنها هم نخواهد بود. فوتبال ما پیش از این در ماجرای پرونده ژوزه مانوئل پرتغالی سرمربی اسبق پرسپولیس، هر چه داشت داد تا یکی از منحوس‌ترین پرونده‌های تاریخ فوتبال بسته شود. بازیکنان اوکراینی پرسپولیس هم همین گونه بودند. در استقلال هم تا دلتان بخواهد از این دست پرونده‌ها داشته‌ایم که پرونده گوران لاوره تنها یکی از آنها بود.
زمانی که فدراسیون فوتبال به پرونده‌های قطور انضباطی فوتبال ایران در فیفا ورود کرد، باشگاه‌های مختلفی از ایران در کمیته انضباطی فیفا درگیر بودند. در حال حاضر هم مربیان و بازیکنان خارجی بسیاری در فوتبال ما مشغول هستند که بسیاری از آنها بازیکن ثابت تیم‌ها محسوب نمی‌شوند و به‌دلیل قدرت فراوان دلال‌ها به تیم‌های ما تحمیل شده‌اند. مراقب باشیم این بازیکنان با رضایتنامه ایران را ترک کنند تا برای چندمین بار با حکم فیفا نقره داغ‌ نشویم.

علی جوادی

روزنامه‌نگار