حالا که آمدی...

و اینک «حالا که می‌روی»
محمدمهدی سیار و فرید سعادتمند چند‌بار دست به دست هم داده‌اند برای ساخت قطعه که آخرین آنها تیتراژ سریال حانیه بود با صدای سالار عقیلی و همین‌طور تیتراژ سریال بازی نقاب‌ها که آن را هم سالار خوانده است. وقتی قرار گذاشتند این همکاری را توسعه بدهند و هر کدام سهم خودشان را از توانمندی‌های هنری وسط بگذارند تا آثار جذاب خلق کنند، انتخابشان برای خواندن، محمد معتمدی بود. سیار و سعادتمند به صدای معتمدی و توانایی‌های او ایمان دارند و معتقدند این خواننده صدای کم‌نظیری دارد. سیار به جام‌جم می‌گوید: جنس صدای معتمدی با دیگر خواننده‌های موسیقی ایرانی متمایز است. ظرفیت‌های متنوعی در صدای این خواننده وجود دارد و از تکنیک‌های منحصر به فردی بهره می‌گیرد که توانسته موسیقی ایرانی را در تراز بین‌المللی مطرح کند. آنها حدس می‌زدند که در کنار هم می‌توانند به دستاوردهای جذابی دست پیدا کنند و وقتی اولین قدم‌ها را برداشتند، در این‌باره به اطمینان رسیدند. در قدم اول تک‌آهنگ «حالا که می‌روی» منتشر شده و به‌زودی قرار است آلبوم حالا که می‌روی به تهیه‌کنندگی مجموعه ماوا منتشر و توسط موسسه هنر اول توزیع شود.

همکاری‌های سابق
محمد معتمدی و محمدمهدی سیار: این خواننده و شاعر قبلا در انتشار یک تک‌آهنگ با هم همکاری کرده‌اند و آلبوم حالا که می‌روی اولین همکاری آنها در یک آلبوم مستقل محسوب می‌شود. فرید سعادتمند و محمدمهدی سیار: این آهنگساز و شاعر چندباری با هم همکاری داشته‌اند از جمله در ساخت تیتراژ سریال‌های حانیه و بازی نقاب‌ها که خواننده هر دو تیتراژ سالار عقیلی بوده است. محمد معتمدی و فرید سعادتمند: در قطعه «تا آسمان» همکاری داشتند و احتمالا این همراهی حاصل انتخابی تجربه شده است.

«حالا که می‌روی» آلبوم می‌شود

آلبوم «حالا که می‌روی» از هشت قطعه تشکیل شده که گویا با وجود یکی بودن شاعر و آهنگساز تمام قطعات، تنوع قابل توجهی در این آلبوم وجود دارد. سیار به جام‌جم می‌گوید: قطعات با هم متفاوت هستند، اما در عین حال روح واحد، هماهنگی و وحدت نگاه را می‌توان در آنها احساس کرد. برخی سنتی‌تر و برخی امروزی‌تر هستند و نیز در مواردی برای شعر ملودی ساخته شده و در برخی دیگر ملودی ساخته شده بود و من بر اساس آن شعر را سرودم.
این آلبوم هم قطعات عاشقانه دارد مانند حالا که می‌روی که بر اساس ملودی سروده شده و هم قطعاتی عمیق‌تر و فلسفی‌تر مانند «آفرینش» که شعری است از کتاب رودخوانی سیار و برایش ملودی ساخته شده است. همچنین قطعه‌ای در این آلبوم هست به نام «باور نمی‌کنی» که قرار بود به صورت تک‌آهنگ برای شب یلدا منتشر شود، اما امکانش فراهم نیامد. شاید به‌زودی بخش‌هایی از این قطعه هم منتشر شود، اما در هر صورت، زمان زیادی تا انتشار کل آلبوم باقی نمانده است.
به گفته سیار آلبوم حالا که می‌روی حاصل یک همکاری سه‌جانبه است و به معنی واقعی یک کارگروهی محسوب می‌شود. او برای جام‌جم تعریف کرده که چطور برای سرودن قطعات یا برای ساخت ملودی همفکری کرده‌اند و خواننده در هر قطعه متناسب با فضا و لحن قطعه، شیوه متفاوتی برای خواندن انتخاب کرده است. از نگاه این شاعر، هم‌صدایی و درهم‌تنیدگی احساسی موسیقی با واژه‌های شعر و شیوه اجرای خواننده مهم‌ترین ویژگی آلبوم حالا که می‌روی محسوب می‌شود و او امیدوار است هم مردم از آن لذت ببرند و هم صاحب‌نظران نگاه مثبتی به آن داشته باشند.

گفت‌وگوی جام‌جم با محمد معتمدی
مهندس معماری ملودی‌ها

آلبوم «حالا که می‌روی» از قطعات متنوع تشکیل شده و حتی قطعاتی به قول معتمدی، همه‌پسندتر. در فرصتی کوتاه در این‌باره با او حرف‌زده‌ایم، این‌که آلبوم جدیدش به کدام سو می‌رود و او چه نگاهی به موسیقی سنتی ایران دارد.
آقای معتمدی گویا آلبوم جدیدتان بسیار متنوع‌ است. این تنوع را کمی توضیح می‌دهید که چطور حاصل شده است؟
خیلی وقت بود به اتفاق آقای سیار و آقای فرید سعادتمند در صدد بودیم فرصتی فراهم کنیم و با هم همکاری داشته‌ باشیم. این اولین همکاری ما در یک آلبوم است. به عبارتی قطعه «تا‌آسمان» که با هم کارکرده بودیم یک حسن آغاز بود. در آلبوم حالا که می‌روی، سعی کردیم از چند جهت در این اثر تنوع ایجاد کنیم؛ هم ملودی قطعات متنوع است، هم تنظیم و فضای موسیقایی. در این آلبوم هم ساز و آواز ابوعطای سنتی داریم و هم تنظیم‌های مدرن‌. به عبارتی سعی کرده‌ایم همه قشر مخاطبی را مدنظر داشته باشیم و سر سفره این آلبوم بنشانیم. در واقع سعی کرده‌ایم حتی آن دسته را که مخاطب جدی موسیقی سنتی ایران نیستند با موسیقی همه‌پسندتر وارد فضای آلبوم کرده و در کنارش آنها را به ساز و آواز ابوعطا مهمان کنیم.
به نظر می‌آید توجه به مخاطبان عام‌تر، مدتی است برای شما اهمیت پیدا کرده چون می‌شود در سال‌های اول فعالیت شما نوعی اصرار و سماجت برای ارائه موسیقی سنتی را شاهد بود، اما بعدها به مرور به سلیقه مخاطبان امروزی بیشتر توجه نشان داده‌اید. چرا؟
اول این‌که اگر قرار باشد خودمان را در حصار نگه داریم، همین مخاطبان فعلی موسیقی ایرانی را هم از دست خواهیم داد. به اعتقاد من باید دایره زیبایی‌شناسی خود را بازتر کنیم. دوم این‌که برای من در موسیقی ملاک سنت نیست بلکه هنر است. ما تنها کشوری نیستیم که موسیقی سنتی داریم، کشورهای زیادی در دنیا هستند که موسیقی سنتی دارند مثل ترکیه، جمهوری آذربایجان، سوریه، لبنان، چین، ژاپن، آمریکای جنوبی و آفریقاو ... در تمام این کشورها خواننده‌های موسیقی سنتی، لزوما و صرفا موسیقی ردیف دستگاهی یا موسیقی کشور خودشان را می‌خوانند. آنها هم برای پاسخ دادن به ذائقه عموم مردم آثار مدرن‌تولید می‌کنند اما کاملا هنرمندانه. فرق این دسته از خوانندگان با خواننده‌های عامه‌پسند یا سطح پایین‌تر این است که همه آثارشان از ارزش‌های هنری برخوردارند حتی آن دسته آثاری که با تنظیم‌ها و شیوه‌های مدرن ارائه می‌کنند. در واقع آثار چنین هنرمندانی حتی اگر مدرن باشد، ریشه در اصالت‌ها و سنت‌های موسیقایی کشورشان دارد.
و این کاری است که شما در آلبوم حالا که می‌روی انجام داده‌اید؟
بله. در این آلبوم فضا و اتمسفر برخی قطعات تازه و مدرن است، ولی مهندسی ساختمان ملودی‌ها اصیل و ریشه‌دار است. جالب این است که آلبوم حالا‌که می‌روی، دو قطعه ساز و آواز هم دارد.

آذر مهاجر

ادبیات و هنر