راهی که با زباله‌ها باز شد

ریشتر از بطری‌های قابل بازیافت استفاده می‌کند. این بطری‌ها که از مشتقات نفت هستند، به خاطر تجزیه نشدن در طبیعت بدنامند. به همین دلیل می‌بایست جمع‌آوری و سپس به موادی چون فیبر تبدیل شوند که در تولید برخی لباس‌ها و مصالح ساختمانی کاربرد دارند.

مورکی هنرمند استرالیایی یکی دیگر از افرادی است که با سکه و کلید دست به خلق آثار هنری زده است. او با استفاده از ابرازهای فلزی که دیگر برای کسی کاربرد ندارند، ظرف، جاشمعی، چراغ و مجسمه می‌سازد. خودش می‌گوید: ابتدا کارها برایم سخت بود ولی کم‌کم راه‌های خلاقانه‌تری برای برش و چسباندن کلید‌ها پیدا کردم و به مرور کارهایم بهتر شدند.

مینار پرادیپتا هم دیگر هنرمندی است که به واسطه هنر بازیافت به شهرت جهانی دست یافته است. مینار پرادیپتای اندونزیایی از سال 2011 و پس از این که به طور کاملا اتفاقی با یک استادکار شیشه‌گر سنتی آشنا می‌شود، شروع به شیشه‌گری می‌کند. به این ترتیب او شروع به کار با مشعلی کرد که توسط استادکار شیشه‌گر ساخته شده بود و هنر شیشه‌گری خود را ارائه داد. به این شکل که از هرگونه شیشه زباله که در دسترس او بود استفاده و محدودیت‌ها را به فرصت بدل کرد.

او اکنون ذهنیت و احساس خود را با استفاده از سبک شیشه‌گری با مشعل، ابراز می‌کند، این‌که چگونه تصورات او با فرآیند دگردیسی شعله‌های سوزان، از زباله هنر خلق می‌کند.

جین پرکینس هم هنرمندی است که با زباله‌های اطرافش تابلوهایی را خلق کرده است که در گالری‌های بسیاری به نمایش درآمده‌اند. این هنرمند بریتانیایی با استفاده از مواد دورریختنی آثار هنری شگفت‌انگیزی را خلق می‌کند. او برای این کار از دکمه، مهره، پوسته، اسباب‌بازی و جواهرات استفاده می‌کند.

هنرمند دیگری به نام «گری هاوی» هم با این‌که مبتلا به بیماری پارکینسون است، از قاشق، چنگال و چاقوهای غذاخوری، مجسمه‌هایی دیدنی و تماشایی ساخته است.

او می‌گوید: هرکدام از این وسایل برای مقصدی خاص استفاده شده‌اند؛ از قاشق برای قسمت‌هایی که انحنا دارد؛ چاقو برای سطوح صاف و از چنگال برای نشان دادن پر‌ها استفاده کرده‌ام. وقتی می‌توانم حرکت کنم، می‌توانم کار کنم و زمانی که در وضعیت خوبی نیستم دوستان، فامیل و خانواده‌ام به کمکم می‌آیند. البته اکنون بیشتر وقتم را صرف ساخت همین آثار می‌کنم. .