قصه‌گویی هم سرگرمی است هم دانش

با او به بهانه جشنواره قصه‌گویی گپ و گفتی کوتاه داشتیم.

آقای دریادل شما متولد چه سالی هستید؟

من متولد سال 1332 و الان 64 ساله هستم.

چند تا فرزند دارید؟

فعلا 3 تا بچه دارم...

یعنی قرار است بیشتر شود؟

(می‌خندد)، نه آقا دو تا نوه دارم که ایشالا بیشتر شوند. من بچه‌ها را خیلی دوست دارم، از بچگی علاقه داشتم و بچه‌ها را در کوچه دور و بر خودم جمع می‌کردم، داستان‌هایی که از پدر و مادرم می‌شنیدم را برایشان بازگو می‌کردم، بیشتر داستان‌های فولکلکور و محلی می‌گویم.

به زبان آذری؟

بله.

چه شد که به قصه‌گویی علاقه‌مند شدید، یعنی برای اولین‌بار یادتان هست چه کسی این علاقه را در شما به وجود آورد؟

پیرزنی در محله مان زندگی می‌کرد که داستان‌های جالبی داشت، من عاشق قصه هایش بودم و وقتی برایم تعریف می‌کرد در یادم می‌ماند و آنها را بازگو می‌کردم. من الان هفت تا کتاب دارم که شش مجلد منتشر شده است و یک جلد زیر چاپ است.

شما با چه قصه‌ای برترین پدربزرگ قصه‌گوی ایران شدید؟

«فیل مغرور، گنجشک پر زور» که داستانش برای خودم است، البته این قصه ریشه در یک کتاب خیلی قدیمی دارد که فکر کنم برای بیشتر از 150 سال پیش باشد و من آن را قدری امروزی کرده‌ام.

اولین قصه‌ای که شنیدید را به‌خاطر دارید؟

قصه‌های ملک محمد.

آقای دریادل شما برای چه قصه می‌گویید؟

خب قصه هم سرگرمی محسوب می‌شود هم‌دانش، در واقع فرصتی است برای بیان مسائل تربیتی و اخلاقی و من سعی می‌کنم در قصه هایم هردو وجه وجود داشته باشد.

اگر بخواهید برای مادر و پدرها چند دلیل بیاورید که بیشتر برای فرزندانشان قصه بگویند چه مواردی را اشاره می‌کنید؟

من خودم الان نوه هایم زیاد کنارم نیستند. آرزویم واقعا این است که آنها را بیشتر ببینم، به پدرها و مادرها می‌گویم مطمئن باشید یکی از برنامه‌هایی که می‌توان از طریق آن کودکان را بیشتر به کتاب خواندن یا کتابخوانی علاقه‌مند ساخت، داستان سرایی یا قصه گوئی است. بخصوص کودکان کم سن وسال که تازه خواندن را شروع کرده‌اند. داستان سرایی این کودکان را در انتخاب کتاب یاری می‌کند.

به عنوان آخرین پرسش، قصه گوی خوب چه ویژگی‌هایی دارد؟

کسی که قصه می‌گوید باید حداکثر نزدیکی و رابطه را با شنوندگان خود داشته باشد این کاری بود که من در قصه گویی خود به کار برده ام، نگاه کردن به کتاب موقع قصه گویی مانع از ایجاد چنین رابطه‌ای می‌شود. از طرف دیگر قصه گو باید خود را از قبل برای داستان گویی آماده سازد. با زیر وبم قصه خوب آشنا باشد تا فرصت کافی برای بیان بهتر آن در اختیارش باشد. قصه‌گو باید از صدای خود به‌عنوان وسیله‌ای برای ابراز هیجان، شادی، افسردگی، زمزمه و فریاد استفاده کند. قصه‌گو باید با همه شنوندگان روابط چشم به‌چشم برقرار کند. طول قصه‌ها باید متناسب با سن و سال کودکان انتخاب شود تا خسته نشوند.

مهیار عربی