جلوی دوربین تئاترهای زنده تلویزیونی رفتم

صفوی فعالیت هنری‌اش را در پنج سالگی و با بازی در نمایش «عملیات ژانگوله»، به کارگردانی پدرش آغاز کرد و سال 1338، با ایفای نقش در فیلم «صفرعلی» قدم به عرصه سینما گذاشت. این هنرمند، درمجموعه‌های شمارش معکوس، داستان یک شهر، سوخته دلان، روزهای زندگی، دردسرهای طلایی، رستگاران و ما فرشته نیستیم بازی کرده است. او همچنین در فیلم‌هایی چون دیگه چه خبر؟، بر بال فرشتگان، دو روی سکه، من زمین را دوست دارم، روز واقعه، سفر پرماجرا، چهره، ساغر، پشت دیوار شب، شور زندگی، از دوردست، پروانه‌ای در مه، هرچی تو بخوای و بی پولی به نقش‌آفرینی پرداخته است. صفوی در چهار دهه دوران کاری با هنرمندانی نظیر سیروس مقدم، تهمینه میلانی و حمید نعمت‌الله همکاری داشته است. با صفوی در باره دوران کاریش گفت‌وگویی انجام داده ایم.

حضور مستمری در تلویزیون در این چهار دهه داشته‌اید.

می‌توانم ادعا کنم جزو اولین زنانی بودم که همراه فخری پازوکی و ملکه رنجبردر سریال و تئاترهای تلویزیونی بازی کردم. اولین بازی‌ام سریال آیدا و مرد صیاد بود. من در این اثر نقش آیدا دختر امپراتور روم رابازی می‌کردم. ملکه رنجبر نقش مدیا را بازی کرد و زن بابای من بود. فخری پازوکی هم نقش ندیمه را بازی می‌کرد. در آن دوران این نوع کارها به صورت زنده از تلویزیون پخش می‌شد و درست مثل اجرای زنده تئاتر روی صحنه بود. من در تلویزیون فعالیت‌های زیادی داشته‌ام. رسانه‌ای که مخاطبان زیادی در سراسر کشور دارد. درآن دوران تکنولوژی مثل امروز پیشرفته نبود و دوربین‌هایی که کار را فیلمبرداری می‌کرد بزرگ و مثل لوله بخاری بود.

اگر در حین بازی بازیگران مکثی یا تپقی زده می‌شد، با توجه به این‌که پخش زنده بود، چه می‌کردید؟

کمتر چنین اتفاقی رخ می‌داد و ماه‌ها تمرین می‌کردیم تا متن برایمان ملکه ذهن بشود .

بنابراین بازی در آثاری که زنده روی آنتن پخش می‌رفتند باید خیلی هیجان‌انگیز باشد؟

خیلی هیجان‌انگیز بود راستش در شروع پخش این آثار با استرس جلوی دوربین می‌رفتیم تا این‌که بتدریج با فضای کار اخت می‌شدیم. یادم می‌آید آن دوران مردم کمی تلویزیون داشتند و آنهایی که نداشتند تلاش می‌کردند با پس انداز کردن بتوانند تلویزیونی تهیه کنند و همراه اعضا خانواده شان به تماشای برنامه‌ها بنشینند. سال 1338 قیمت تلویزیون 500 تومان بود.

در آن دوران دستمزدتان چقدر بود؟

150 تومان دستمزد می‌گرفتیم.

شما هم در خانه‌تان تلویزیون داشتید؟

نه. مادرم چون زن معتقدی بود و با چادر و پوشیه بیرون می‌رفت اجازه نمی‌داد ما برای تماشای تلویزیون به خانه‌های همسایه‌ها برویم. ما در آن زمان در کوچه دردار چهارراه حاج‌آقا موسی سکونت داشتیم.

مادر شما با بازیگر شدنتان موافق بود؟

نه، اصلا راضی نبود، اما پدرم از پیشکسوتان هنر و بازیگری بود. پدرم (میر احمد صفوی) از من پشتیبانی کرد تا در کارم موفق شوم.

به غیر از شما خواهران و برادرتان هم وارد فعالیت‌های هنری شدند؟

بله، خواهرم هم در کارهای هنری مشغول بود.

در دهه‌های 40 و 50 بیشتر در تئاتر فعالیت کردید.

بله، رفتم به سمت تئاتر و سینما و در این دو حوزه فعالیت می‌کردم. در آن سال‌ها در چند فیلم هم بازی کردم.

بعد از انقلاب هم در بازیگری فعال بودید؟

اوضاع نسبت به گذشته مهیا‌تر بود و نقش‌های خوبی برای زنان وجود داشت. یکی از فیلم‌هایی که به آن علاقه دارم فیلم «دیگه چه خبر» تهمینه میلانی بود که نقش مادر دانیال حکیمی و ماهایا پطروسیان را بازی می‌کردم.

در سریال دردسرهای طلایی با زنده‌یاد شاپور قریب همکاری کردید.

در این سریال نقش مادری را بازی می‌کردم که در زندگی فرزندانش اثر گذار بود.

معمولا نقش مادران را خوب بازی می‌کنید.

بله، بیشتر طیف‌های مختلف مادران را بازی کرده‌ام. تقریبا نقش مادر تمام بازیگران، ستاره سینما و تلویزیون را بازی کرده‌ام.

کار کردن با کارگردان‌های نسل جوان برایتان چگونه بود؟

همه‌شان با‌انگیزه هستند و تلاش می‌کنند از تجربیات من و هم‌نسلانم استفاده کنند و به همین دلیل در حین کار با آنها حس و حال خوبی دارم. بیشتر همکاری هایم با تهیه کنندگان وکارگردان‌های قدیمی بود.

در تلویزیون چند همکاری خوب با سیروس مقدم دارید.

در سریال رستگاران نقش یک عمه ثروتمند و مقتدر را بازی کردم و پارتنرم آتیلا پسیانی بود که نقش برادرم را بازی می‌کرد. این زن یک شاهزاده قجری بود و در رفتارش تفاخر و غرور داشت .در سریال دختران هم با زنده‌یاد داود رشیدی همبازی بودم که در زمان پخشش سریال موفقی بود.

کار کردن با داود رشیدی چگونه بود؟

خدا بیامرز داود رشیدی یک انسان و هنرمند به تمام معنی بود و از همکاری با این بازیگر بزرگ و متعهد نکات زیادی را آموختم و در سریال نیمه‌کاره امام حسین(ع) هم دوباره با ایشان فرصت همکاری را به دست آوردم.

هونام حقانی