فیلمسازی در خواب و بیداری!

درباره «بیداری» ساخته فرزاد موتمن که این روزها در شبکه نمایش خانگی توزیع شده است چند نکته می توان گفت که مهم‌ترین آن یک بحث فرامتنی و ساختاری درباره شبکه نمایش خانگی است.
کد خبر: ۹۷۳۸۸۵

1 ـ سال تولید این اثر 1390 اعلام شده حال آن که بعد از پنج سال فیلم در این شبکه توزیع می شود و به هر دلیل می‌توان کهنه بودن اثر را تشخیص داد، چراکه مخاطب علاقه‌مند به سینما این روزها عادت کرده فیلم‌های شبکه نمایش خانگی را چند ماه پس از اکران ببیند و این اتفاق حداقل درباره بیداری نیفتاده است. البته عمده دلیل این تاخیرها بحث‌های مالکیت است که در برخی موارد حل‌نشده باقی می ماند و وقتی اثر ارائه می‌شود که به اصطلاح بیات شده است.

2 ـ بیداری موضوعی دارد که در نیمه دوم دهه 80 و ابتدای دهه 90 در تلویزیون طرفداران بسیاری داشت. موضوعات ماورایی و قصه‌هایی با رویکرد جهان پس از مرگ یا برزخ که سریال‌های پرطرفدار آن سال‌ها بر مبنای آن ساخته می‌شد و بیداری هم همین موضوع را دنبال می‌کند و اتفاقا به همین دلیل تاریخ مصرف گذشته می‌نماید. شاید اگر در همان سال فیلم وارد شبکه نمایش خانگی می‌شد بیشتر می‌توانست با مخاطب ارتباط داشته باشد.

3 ـ طرح روی جلد این فیلم مانند بسیاری دیگر از فیلم‌هایی که این روزها توزیع می‌شود براساس محبوبیت و پولساز بودن بازیگران فیلم طراحی می‌شود و نه میزان حضور و اهمیت در فیلم و به عنوان نمونه اینجا بازیگر اصلی شقایق فراهانی است و حامد بهداد و نیکی کریمی هر دو نقش‌های کوتاهی دارند، اما روی جلد به گونه دیگری است. این نکته در مطالب قبلی هم بکرات گفته شده که نداشتن صداقت و فریب دادن مخاطب شاید برای یکبار باعث فروش نصفه و نیمه یک فیلم شود، اما به شکلی مشهود اعتماد مردم را از این رسانه سلب خواهد کرد و باعث آسیب جدی به دیگر آثار خواهد شد.

4 ـ موتمن فیلمسازی است که در تمام آثار این سال‌هایش نشان داده صرفا یک تکنیسین سینماست و اصولا احاطه‌ای بر بحث فیلمنامه‌نویسی ندارد و شاید به همین دلیل است که یکی در میان کار خوب و بد در کارنامه‌اش دیده می‌شود. بیداری فیلمنامه‌ای با قصه‌ای کلیشه‌ای دارد که در بسیاری از لحظات خودش را تکرار می‌کند و در جا می‌زند و بحث جنگ هم به شکل غیرواقعی به آن چسبیده و کمترین نسبتی با روح اثر ندارد.فیلم بین یک فیلم روان‌شناسانه، معمایی و ارزشی معلق مانده و در هیچ کدام هم موفق نیست. بازی‌های فیلم هم نکته‌ای فراتر از معمولی‌ترین آثار سینمای ایران ندارد و حس و حال خاصی در اجرا دیده نمی‌شود.

5 ـ اگر یک روز بتوان جایزه‌ای با عنوان بهترین فیلم ساختن برای رفع تکلیف در جشنواره فجر اهدا کرد قطعا بیداری می‌تواند یکی از کاندیداهای دریافت این جایزه باشد. فیلمسازی قبل از این که یک شغل یا وظیفه باشد یک عشق و هنر است که گاهی در هیاهوی اکران و فروش فراموش می‌شود.

مجتبی نوایی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها