روایت شب وحشت در پاریس + عکس

به گزارش جام جم آنلاین، دو هفته پیش از این تاریخ ، در روز 2 اکتبر سال 1961 میلادی موریس پاپون ، رئیس پلیس شهر پاریس با حمایت وزیر کشور فرانسه یک مقررات منع رفت و آمد صادر کرد که فقط شامل حال مسلمانان فرانسوی می شد.

مسلمانان فرانسوی حق نداشتند از ساعت 20 و 30 دقیقه شب تا 5 و 30 دقیقه صبح در خیابان های پاریس تردد کنند. بهانه موریس پاپون قتل 11 پلیس در طول دو ماه توسط کماندوهای « اف ال ان » (جبهه آزادی بخش ملی ) الجزایر بود.

در شب 17 اکتبر در ساعت 20 و 30 دقیقه بین 20 تا 30 هزار الجزایری اعم از مرد و زن و کودک به دعوت « اف ال ان » (جبهه آزادی بخش ملی ) دست به یک راهپیمایی مسالمت آمیز علیه این مقررات تبعیض آمیز زدند.

موریس پاپون به ماموران پلیس برای سرکوب تظاهرات چراغ سبز داده بود و آنها منتظر چنین لحظه ای بودند.

در آن شب فاجعه بار ماموران پلیس پاریس به دستور پاپون و در زیر نگاه هزاران نفر از شهروندان پاریسی به صفوف تظاهرکنندگان الجزایری حمله کرده و صدها نفر را به ضرب گلوله و قنداق تفنگ کشتند.

ده ها نفر در آب های رودخانه سن توسط ماموران پلیس غرق شدند و ده ها نفر دیگر که بازداشت شده بودند در بازداشتگاه های پلیس زیر ضربات باتون و میله آهنی جان دادند.

روژه فری وزیر کشور فرانسه با بی شرمی اعلام کرد در جریان درگیری داخلی میان الجزایری ها 3 نفر کشته و 64 نفر مجروح شده اند.

مدتی بعد ، عکس های الی کاگان یکی از نادر خبرنگارانی که توانسته بود تحولات آن شب را پوشش دهد گواه آن شب خوفناک بود.

با این حال ، دولت فرانسه همه درها را به روی مطبوعات بست و دسترسی به بایگانی ها ممنوع شد. هیچ یک از مسوولان احساس نگرانی نکرده و به هیچ شکایت قضایی رسیدگی نشد زیرا هنوز می خواستند الجزایر در استعمار باشد.

30 سال از این واقعه دردناک گذشت.در سال 1991 میلادی ، ژان لوک انودی کتاب «نبرد پاریس ، 17 اکتبر 1961» انتشارات سوی را تالیف کرد. این کتاب موجب بیدار شدن وجدان افکار عمومی شد.

در جریان محاکمه موریس پاپون ، او شهادت داد و رسیدگی به این ماجرا آغاز شد.

موریس پاپون رییس پلیس سابق از ژان لوک انودی شکایت کرده و او را متهم به افترا کرد. ژان لوک انودی در این محاکمه پیروز شد و این مساله موجب گردید واقعیت های این قتل عام برملا شوند.

-

بایگانی های وزارت دادگستری ، اداره پلیس پاریس ، ژاندارمری ، دادستانی پاریس ، بیمارستان های پاریس پس از 30 سال ممنوعیت گشوده شدند.

در آن شب 200 مرد و زن و کودک الجزایری کشته و 200 نفر مفقودالاثر و تعداد نا مشخصی مجروح شده بودند.علاوه بر این ، 12000 نفر دستگیر شده و 2000 نفر از آنها به اردوگاه هراسناک بنی مسوس در الجزایر اعزام شدند.

بهرام افتخاری / جام جم آنلاین