وقتی اموات هم فیلم می‌شوند!

1. راستش از شما چه پنهان، مشکل همیشگی نگارنده در مراسم عروسی این بود که به محض آن‌که می‌خواستیم میوه یا شیرینی یا یک لقمه شام بخوریم، سر و کله دوربین فیلمبرداری پیدا می‌شد و مجبور بودیم دست از خوردن بکشیم و به افق‌های دوردست خیره شویم که بعدا هنگام مشاهده فیلم عروسی، نگویند فلانی دو برابر کادویی که داده، میوه و شیرینی و شام خورده! خلاصه دلمان خوش بود حالا که در عروسی‌های فامیل نمی‌شود دلی از عزا درآورد، دور از جان، در مراسم عزای فامیل، جبران مافات می‌کنیم که آن هم با رواج این پدیده جدید، داغش به دلمان ماند!

2. ما یک دوست عکاس و فیلمبردار هم داریم که در راستای همین خبر، معتقد است ژست دادن به برخی اموات خیلی راحت‌تر است از ژست دادن به برخی عروس و دامادهای تو حسی که فکر می‌کنند فیلم عروسی‌شان قرار است در جشنواره کن برای هیات داوران پخش شود!

3. همین دوستمان تعریف می‌کرد که برخی از صاحبان عزا برای مراسم ختم مجلل‌شان، علاوه بر سفارش دوربین‌های فیلمبرداری فول‌اچ‌دی و کرین و فیلمبرداری هوایی، سفارش داده بودند دوربین‌های بسیار کوچکی هم روی هر کدام از خرماهای داخل مراسم کار گذاشته شود. دلیلشان هم این بود که نمی‌خواهند حتی صحنه عبور خرمای آن مرحوم، از جهاز هاضمه مدعوین را هم از دست بدهند!

4. احتمالا بزودی مد می‌شود که در پایان مراسم ختمِ تازه‌درگذشتگان، می‌گویند: «... در ضمن هزینه فیلمبرداری از مراسم هفتم و چهلم آن مرحوم؛ صرف امور خیریه می‌گردد!»

5. به نظر می‌رسد با توجه به بالا رفتن هزینه‌های کفن و دفن و مراسم پس از آن، دولت باید بزودی علاوه بر وام ازدواج، وام مراسم ختم هم برای درگذشتگان در نظر بگیرد ... در این صورت جناب ملک‌الموت هم مجبور است اولویت قبض روح را ابتدا با کسانی قرار دهد که وامشان درآمده!

6. با ادامه این روند احتمالا بزودی بیشتر شیرینی‌پزها، حلواپز می‌شوند، کارت عروسی چاپ‌کن‌ها می‌روند اعلامیه چاپ‌کن می‌شوند و گل‌فروش‌ها هم به جای گل‌های رنگارنگ، بیشتر گل‌های مشکی برای فروش می‌آورند!