اختلالات شخصیتی زندانیان آسیب‌شناسی نمی‌شود

مثل سوءاستفاده‌های شدید، توهم و شک به افرادی که با آنها زندگی می‌کند. اینها همه به دلیل اختلالاتی است که در بخشی از مغز فرد اتفاق می‌افتد و او باید در این مرحله برای رهایی، دارو درمانی انجام دهد، اما به هر دلیل شرایط دارو درمانی برای او ایجاد نمی‌شود و درمان برای او به وجود نمی‌آید تا می‌رسد به جایی که این توهمات موجب آسیب به او و دیگران می‌شود.

تا درمان نباشد، سیکل باطل رفتن به زندان و برگشتن از آن به دفعات ممکن است اتفاق بیفتد، اما وقتی که بستر در خانواده است یعنی شرایط تربیتی در خانواده مهیا نیست یا به گونه‌ای است که در خانواده روابط گرم و صمیمی و دلبستگی وجود ندارد یا این‌که فرد آسیب را در روابط سرد خانواده دیده، باعث می‌شود مشکلاتی مثل فرار از خانه و جذب گروه‌های بزه شدن به وجود بیاید. اینها هم عوامل ایجاد آسیب خانوادگی است.»

حمیدی منش در ادامه به اختلالات شخصیتی افراد در زندان اشاره و بیان می‌کند: «مورد دیگر این است که به دلیل شرایط موجود در اجتماع، بزه اتفاق می‌افتد. مانند جامعه‌ای که در بحران به سر می‌برد، جامعه‌ای که به علت بیکاری، مواد مخدر و تعاملات اجتماعی نامناسب، ممکن است که افرادش بیشتر در معرض بزه قرار بگیرند، اما مساله بسیار مهمی که در این بین وجود دارد این است که باید بررسی شود و دید علت به زندان انداختن هر فرد، چیست و زندان چه نقشی می‌تواند داشته باشد؟ آیا تنها حبس او مدنظر است و زندان نباید قابلیت‌هایی ایجاد کند که توانایی و ویژگی‌های یک فرد را بفهمد و کارگاه‌های آموزشی برای فرد برگزار نکند و او را به شیوه درست تربیت نکند؟ از همه مهم‌تر این است که آیا زندان نباید اختلالات شخصیتی افرادی که مرتکب جرم می‌شوند، شناسایی کند و به او آموزش‌های لازم دهد؟ همچنین در اینجا باید بحث تفکیک زندانیان را هم در نظر گرفت.

منظور این است که با دلایل متفاوت زندانیان مختلف را با هم در یکجا نگهداری می‌کنند که این موضوع هم خودش آسیب‌رسان است. به هر حال زندان باید شرایط تخصصی فراهم کند که این قابلیت برای پیشگیری از شرایط پرخطر و کم خطر مجرمان، به وجود آید و همچنین زندانیان با آسیب‌های مختلف در زندان مواجه نشوند. متاسفانه این شرایط در حال حاضر در زندان‌های ما نیست.

یعنی این‌که اگر کسی با جرم ضعیف به زندان می‌رود، به دلیل همان عدم تناسب، با مجرمان دیگر ارتباط گسترده‌تری می‌گیرد، تبحر زیادی پیدا می‌کنند و بعد از آن تازه با باندهایی ارتباط می‌گیرند و پس از زندان بسیار پیچیده‌تر از قبل عمل می‌کنند.

باید یک نگاه تخصصی داشته باشیم و کارهای پژوهشی را در زندان آغاز کنیم. همچنین برای پیشگیری بیشتر، بازسازی فرآیند آموزش را در زندان تسهیل کنیم.»