در صعود به ارتفاعات بدانید

بیماری حاد کوهستان: در اصل بیماری خاصی نیست و فقط به بدتر شدن حال فرد بر اثر بیماری‌های نهفته و زمینه‌ای که داشته اتلاق می‌شود و دلیل اصلی آن کمبود اکسیژن و افزایش فشار در ارتفاعات است. مثلا اگر دندان در حال عادی دردی ندارد در ارتفاعات به دلیل کمبود اکسیژن درد شدید عارض می‌شود یا سایر بیماری‌های مخفی، آشکار می‌شود و فرد را عملا زمینگیر می‌کند.

برای پیشگیری، صعود باید مرحله‌ای باشد و آرام‌آرام بر ارتفاع افزوده شود و برای هر هزار متر صعود یک روز استراحت نیاز است تا بدن با اکسیژن هماهنگ شود.

ورم مغزی: سردرد ضربان دار، تهوع (اصلی‌ترین علامت)، خستگی، گیجی، ضعف عضلانی، حواسپرتی، اختلال حرکتی و اختلالات روحی از علائم بروز تورم مغز است که مشکلات این بیماری بیشتر در شب تشدید می‌شود.

تورم ریوی: تنگی نفس، سرفه با خلط خونی، رخوت، فشار دردناک روی قفسه سینه، تنفس صدادار، سیاهی لب و نوک انگشتان و تب از جمله علائم این عارضه است. در این حالت مصدوم فقط نیمه نشسته یا نشسته باید باشد.

اصلی‌ترین و ساده‌ترین درمان برای التیام عوارض کاهش ارتفاع، استراحت و رساندن اکسیژن به مصدوم است. با صعود مجدد، عوارض ارتفاع با شدت بیشتری بروز می‌یابد و خطرناک‌ترخواهد بود.

محسن ریاحی‌پور - جام‌جم