تبدیـل سیگنـال وای ـ ‌فـای به انـرژی

انرژی موردنیاز برای شارژ دستگاه‌های الکترونیک در اطراف ما وجود دارد، فقط کافی است ما راهی برای برداشت سیگنال‌های وای ـ فای و تبدیل آنها به انرژی پیدا کنیم. اکنون تیمی از محققان دانشگاه واشنگتن موفق به توسعه سیستمی شده که انرژی لازم را از طریق حوزه‌های وای ـ فای پیرامونی کسب کرده است و از آن به عنوان منبعی برای شارژ دوربین‌های بدون باتری استفاده می‌کنند.

کد خبر: ۸۱۰۳۵۶

تحقیقات جدید نشان می‌دهد چگونه می‌توان از فناوری که قبلا وجود داشته و اکنون در بسیاری از خانه‌های ما موجود است، استفاده و انرژی لازم برای برخی دستگاه‌های الکترونیک را تامین کرد. این تیم رویکرد جدید خود را برداشت نیرو از وای ـ فای (یا به اختصار PoWi - Fi) نامیده است و از آن برای تامین برق حسگرهای دما و دوربین استفاده می‌شود.

یکی از چند گروه تحقیقاتی نگاهی به نحوه استفاده از سیگنال‌های پس‌زمینه پیرامونی برای تامین برق وسایل الکترونیکی داشت. آنها امیدوارند این ایده در توسعه ابزارهایی که شکل‌دهنده «اینترنت اشیا» است کمک کند. از آنجا که سیگنال‌های وای‌ ـ فای فقط در زمان استفاده در حال پخش و انتشار است، لذا تیم محققان به دنبال پیدا کردن راهی برای غلبه بر این مشکل و ایجاد یک منبع قدرت ناگسستنی و تمام وقت بود. آنها موفق شدند با تغییر روترها از حالت فعلی به ارسال نویز مستمر و زمانی که کانالی درگیر ارسال داده نیست به این منبع ناگسستنی برسند. این سیگنال‌ها سپس با حسگرها برداشت شده و به جریان مستقیم (برق دی‌سی) تبدیل می‌شود تا به این ترتیب باتری حسگر شارژ شود.

از آنجاکه روترهای جدید انطباق یافته تنها زمانی که سیگنال‌های وای ـ فای حامل داده نیست نویز می‌فرستد، بنابراین شاهد هیچ‌گونه افت انتقال داده و کارایی در شبکه وای ـ فای نیستیم. برای آزمایش این ایده محققان شش دوربین راه دور را روی شش خانه نصب کردند و متوجه شدند افت بسیار کمی در نرخ انتقال داده به‌وجود می‌آید. این دوربین‌ها می‌توانند از طریق یک دیوار آجری و حداکثر فاصله پنج متر دورتر از روتر شارژ شوند. این موضوع کاربردهای مهمی برای نظارت می‌تواند داشته باشد. هر چند قبل از این‌که این محصول به صورت رسمی معرفی شود باید کار بیشتری روی آن انجام شود؛ زیرا هر 35 دقیقه قادر به گرفتن یک عکس است. همچنین حسگرهای دما قادرند در فاصله 9 متری از روتر عمل کنند و شارژ مورد نیاز را به‌دست آورند.

در هر صورت محققان می‌گویند موفق به اثبات طرح مفهومی شده و با انجام کار بیشتر، این ایده به توسعه فناوری در آینده کمک خواهد کرد. آنها فکر می‌کنند این نمایش دیگران را قادر خواهد کرد تا توسعه بیشتر فناوری را آغاز کنند. این موضوع می‌تواند در آینده کمک کند تا مفهوم اینترنت اشیا رنگ واقعی‌تری به خود بگیرد.

اینترنت اشیا برای نخستین بار سال 1999 از سوی کوین اشتون استفاده شد و جهانی را توصیف کرد که در آن هر چیز از جمله اشیای بی‌جان برای خود هویت دیجیتال دارد و به رایانه‌ها اجازه می‌دهد آنها را سازماندهی و مدیریت کند.