فرهنگ مشاغل سنتی منتشر شد

به دست آوردن آگاهی دربارۀ شغل هایی که در گذشته وجود داشت دارای چندین فایده است، از جمله شناخت سطح مهارت های فنی گذشتگان و ابزارها و و وسیله هایی که به کار می بردند.

در این فرهنگ که به کوشش غلامحسین صدری افشار گردآوری شده است. به گفتۀ مؤلف این فرهنگ منظور از شغل این هاست: 1 – فعالیت هدف مند معینی که شخص به طور روزمره انجام می دهد (مانند تحصیل، تدریس، نقاشی و ...) 2 – مقام یا جایگاهی که مستلزم انجام دادن وظیفه های معینی است (سرپرستی، سلطنت، رهبری...) 3. چنین مقام یا جایگاهی که موجب کسب درآمد یا تأمین گذران زندگی می شود (بازنشستگی، جیرخواری و ...) منظور از مشاغل سنتی هم در این فرهنگ شغل هایی است که پیش از آغاز سدۀ 14 هجری قمری (سال 1300 خورشیدی) در ایران وجود داشته است یا در اواخر آن دوره به وجود آمده است (مانند تلگراف چی، تلفن چی، پلیس) و برخی هنوز وجود دارد. ذکر این نکته هم لازم است که در این فرهنگ عنوان دارندگان شغل ها آمده است (بقالی، نجاری ، ...)

از این رو سرگرمی هایی مانند کبوتربازی، خروس بازی یا قماربازی شغل شمرده نمی شود.

صدری افشار در بخشی دیگر از این فرهنگ می گوید: نام بسیاری از شغل ها در دوره های مختلف تغییر کرده است. همچنین گاه برای شغلی در نقاط یا زمان های مختلف چندین نام به کار رفته است. از این رو، هر شغل در عنوان رایج آن تعریف و عنوان های کمتر رایج به آن ارجاع شده است. برای برخی شغل ها که نیازمند توضیحی اضافه بوده آن توضیح در پرانتز آمده است.

برای مشاغل سنتی ناگزیر باید به منابع مکتوب اتکا کرد. ولی این منابع در مورد مشاغل قدیم بسیار فقیر و اطلاعات موجود در آن ها اغلب مبهم است.

کتاب فرهنگ مشاغل سنتی نوشته غلامحسین صدری افشار از سوی انتشارات آگه در 180 صفحه منشر شد.