مصرف مواد قندی در روز؛ فقط 50 گرم

سازمان جهانی بهداشت WHO حد مجاز مصرف شکر یا قند را برای بزرگسالان اعلام کرده است و می‌گوید؛ هر فرد بزرگسالی تنها باید به میزان ۵۰ گرم شکر یا قند در روز مصرف کند و نه بیشتر تا دچار افزایش وزن و پوسیدگی دندان نشود.

سازمان ملل نیز توصیه می‌کند: حتی اگر حد مجاز گفته شده را به نصف برسانیم و ۲۵ گرم قند مصرف کنیم و یا ۵ درصد از انرژی مصرفی روزانه را کاهش دهیم، از منافع سلامتی بیشتری بهره‌مند می‌شویم.

اما با نگاهی به انرژی به دست آمده از قندهای مصرفی روزانه (مونوساکارید‌ها مانند گلوکز و دی ساکارید‌ها مانند ساکاروز و یا جدول قند) باید منتظر یک تغییر فاحش در عادات غذایی مردم باشیم.

درحال حاضر، افراد بزرگسال در غرب اروپا، روزانه ۱۰۱ گرم مواد قندی مصرف می‌کنند درحالیکه این رقم در مردم جنوب آمریکا به ۱۳۰ گرم در روز می‌رسد.

مواد قندی تا ۱۶ الی ۱۷ درصد نماد انرژی وارد شده به بدن هر فرد بزرگسال در انگلستان و اسپانیا است. در پرتغال این رقم به ۲۵ درصد می‌رسد. بنابراین اگر مردم بخواهند دستورالعمل سازمان جهانی بهداشت را رعایت کنند باید ۸۰ درصد از میزان مصرف مواد قندی خود را پائین بیاورند.

دستورالعمل سازمان جهانی بهداشت، مواد قندی موجود در میوه‌های تازه و سبزیجات را در این هشدار خود منظور نکرده است زیرا هیچ شواهدی مبنی براینکه این نوع قندهای طبیعی موجب زیان به بدن شوند، وجود ندارد.

اگر به سبد خرید روزانه نگاه کنیم خواهیم دید از آنچه که سازمان جهانی بهداشت میزان حداکثری برای مصرف قند دانسته (۵۰ گرم)، بسیار بیشتر مصرف می‌شود.

مثلا در صبحانه، حداقل دو تکه نان تست با خامه شکلاتی، یک لیوان آب پرتقال سوپرمارکتی و شکلات گرم مصرف می‌کنیم که جمعا حدود ۶۳ گرم مواد قندی دارد یعنی ۱۳ گرم بیش از آنچه سازمان جهانی بهداشت مجاز می‌‎‌داند.

به منظور رعایت دستورالعمل سازمان جهانی بهداشت توصیه می‌شود؛ از نوشابه‌های گازدار و شیرینیجات پرهیز شود. همچنین باید بدانیم که در برخی مواد غذایی خوش طعم که مزه شیرین ندارد مانند نان، پیتزا و پاستا میزان مواد قندی بیش از آنچه که ما تصور می‌کنیم است. البته میزان نمک و چربی در این مواد غذایی نیز قابل ذکر است که در بحث جداگانه‌ای بررسی می‌شود.

لزوم برچسب‌های ارزش غذایی بر روی محصولات

همچنین گفته شده؛ باید بر روی برچسب‌های ارزش غذایی محصولات، میزان مواد قند نیز ذکر شود تا مصرف کننده کاملا از آنچه مصرف می‌ کند، مطلع باشد.

مقررات اتحادیه اروپا همه شرکت‌ها در اروپا را ملزم به چسباندن برچسب ارزش غذایی بر روی محصولات کرده است اما ایالات متحده آمریکا هنوز با عدم اطلاع‌رسانی درست برچسب ارزش غذایی دست و پنجه نرم می‌کند. سازمان غذا و داروی آمریکا تغییراتی را برای عوض کردن قانون برچسب‌گذاری بر روی محصولات غذایی این کشور در نظر گرفته است که حتما باید میزان مواد قندی در آن ذکر شود.(نیکو)