در دفاع از خبرنگاران آزاد

با این همه، جامعه رسانه‌ای کشور محدود به تحریریه‌ها نیست؛ آنچه در روزنامه‌ها و نشریه‌ها می‌خوانید، حاصل تلاش افرادی است که در خارج از تحریریه رسانه‌ها با کمترین توقع قلم می‌زنند.

آنها در ازای مطلبی که برای رسانه‌ها تهیه می‌کنند در بهترین حالت و در برخی از رسانه‌ها مبلغی نه‌چندان قابل‌توجه دریافت می‌کنند و در اغلب موارد رسانه یا کارفرما در قبال آنها مسئولیت دیگری نمی‌پذیرد.

پیشتر، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مسئولیت بیمه کردن این اهالی رسانه را بر اساس ضوابط مشخصی برعهده داشت.

چند سال پیش، معاونت امور مطبوعاتی وزارت ارشاد برای ساماندهی به اوضاع خبرنگاران، سامانه‌ای با عنوان «سمان» یا «سیستم جامع مستند سازی سوابق و آثار خبرنگاران کشور» طراحی و راه‌اندازی کرد، خیل جمعیت برای استفاده یا سوءاستفاده از امکانات و تسهیلاتی چون بیمه، به این سامانه هجوم آوردند که خود داستان مفصلی دارد.

دولت جدید که روی کار آمد پالایش این سامانه را در دستور کار خود قرار داد و حالا قرار است از روز شنبه شورایی تخصصی تشکیل شود و به پالایش ثبت‌نام‌شدگان در این سامانه بپردازد.

اما، حسین انتظامی، معاون مطبوعاتی وزارات ارشاد می‌گوید: «از این پس افرادی در این سامانه به عنوان عضو پذیرفته خواهند شد که به هیچ عنوان مشکل بیمه نداشته باشند؛ برای ما فردی که رسانه‌اش او را بیمه نمی‌کند، خبرنگار به حساب نمی‌آید.» البته باید اشاره کرد طبق سیاست جدید دولت هزینه بیمه خبرنگاران در بسته‌های حمایتی معاونت مطبوعاتی، از طریق موسسات و مطبوعات و خبرگزاری‌ها به طور کامل پرداخت می‌شود.

با وجود نیت خیر دولت، باید پرسید در این صورت وضعیت آن بخش از جامعه رسانه‌ای که به عنوان خبرنگار آزاد معروفند، چه می‌شود؟ آیا رسانه‌ها مسئول بیمه و سایر تسهیلات به آنها هستند؟ آیا دولت آنها را به عنوان خبرنگار یا روزنامه‌نگار به رسمیت می‌شناسد؟ یا این گروه از افراد
که تعدادشان کم نیست و سهم ویژه‌ای در رسانه‌ها دارند فراموش خواهند شد.

امیدواریم معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد برای اجرای طرح جدید خود تدبیری بیندیشد تا جامعه رسانه‌ای کشور به طور کامل دیده شود و خدای نکرده حقی ضایع نشود.

کمیل انتظاری ‌- گروه فرهنگ و هنر