دست فرمان

رعایت نکردن فاصله ایمن و چاره کار

رعایت نکردن فاصله ایمن بسیار خطرناک است و بی‌توجهی به آن مخاطرات جانی و مالی سنگینی در پی دارد.
کد خبر: ۶۸۹۷۰۸
رعایت نکردن فاصله ایمن و چاره کار

حداقل فاصله ایمن برابر سه ثانیه است که در سرعت 70 تقریبا معادل 60 متر است. فرآیند یک توقف ناگهانی و اضطراری عبارت است از: درک شدت ترمز خودروی جلویی، درک اضطراری بودن شرایط، اتخاذ تصمیم برای ترمز ناگهانی، واکنش عضلات پا و فشردن پدال ترمز، پیمودن طول توقف.

طی چنین فرآیندی کمتر از سه ثانیه عملا امکان‌پذیر نیست. در معابر شهری معمولا فاصله خودروها کمتر از 10 متر است که متاسفانه به هیچ وجه کافی نیست و هر ترمز ناگهانی به یک تصادف منجر می‌شود.

بروز هر روزه چنین تصادفاتی در تهران و دیگر شهرهای بزرگ کشور علاوه بر صدمات جانی و خسارات مالی، باعث ایجاد راه بندان و اتلاف وقت جمع کثیری از شهروندان و هدر رفتن سوخت به عنوان سرمایه ملی می‌شود. درگیر شدن پلیس، ماموران امداد و دستگاه‌های قضایی را نیز باید به آن اضافه کرد.

تصور نسبی از فاصله توقف و خطای ذهن یک علت اصلی است. هنگام توقف، فقط کاهش فاصله سه چهار متری با خودروی جلو به عنوان فاصله توقف تلقی می‌شود، در حالی که طول واقعی شامل مقداری که خودروی جلویی حرکت کرده نیز می‌شود، که خیلی بیشتر از اینهاست.

چنانچه توقف به صورت آرام و بیش از پنج ثانیه باشد، فرصت کافی برای طی مراحل توقف وجود خواهد داشت، اما در توقف‌های ناگهانی و کمتر از سه ثانیه خطر برخورد بسیار جدی و محتوم است. برخی رانندگان متاسفانه گرفتار این باور نادر هستند که کم کردن فاصله با خودروی جلویی یعنی تند رفتن و زود رسیدن به مقصد، و رعایت فاصله یعنی کند رفتن و دیر رسیدن.

کمی اطلاع از ریاضیات، کافی است تا بدانیم دو نقطه که با فاصله ثابت در حرکتند، سرعت یکسانی دارند چه این فاصله یک متر باشد یا 50 متر! در نتیجه این باور غلط عده‌ای به محض مشاهده این‌که فاصله دو خودرو بیش از 10 متر شده به هر قیمتی خود را در آن جای می‌دهند و عملا مجال نمی‌دهند دیگران بتوانند فاصله ایمن را رعایت کنند.

گاهی پا را از این فراتر نهاده و با حرکات تهدیدآمیز نظیر بوق و چراغ زدن ممتد و چسباندن به سپر، خودروی جلویی را از رعایت قانون و حفظ فاصله ایمن منع می‌کنند.

چاره کار

گفتن، نوشتن، بحث و هشدار در رسانه‌ها هرچند مفید است و شاید برخی را به خود آورد، اما به هیچ وجه کافی نیست. چاره کار بسیار ساده و روشن است و سررشته آن در دست قانون و نهادهای قانونی است.

تنها چاره موثر این است که: مجازات سنگینی برای ارعاب و اخلال در مقررات فاصله ایمن تصویب شود و مخاطرات رعایت نکردن فاصله ایمن و مجازات آن از طریق رسانه‌ها به اطلاع عموم برسد.

ـ این مجازات از طریق پلیس محترم اعمال و نتیجه از طریق صدا و سیما برای آگاهی و تنبه منعکس شود.

یادمان باشد رعایت نکردن فاصله ایمن یعنی به‌خطر‌افکندن زندگی خود و دیگران.

دکتر حسن مقدم - استاد دانشگاه صنعتی شریف

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها