طراحی ژنتیکی جان 2 کودک را نجات داد

در نخستین مورد از این فرایند در انگلیس، «رزی» و «دیزی» که اکنون سه ساله و پنج ماهه هستند از جنین هایی متولد شده اند که دانشمندان آنها را غربالگری کردند تا مطمئن شوند به بیماری هانتینگتون مبتلا نباشند.

«کارن» مادر این دو دختر، که به این بیماری کشنده مبتلاست و پدرش را به دلیل این بیماری از دست داده است، می دانست اگر بچه دار شوند احتمال 50 درصدی برای ابتلای فرزندانش به این بیماری وجود دارد.

اما به لطف شیوه نوین «طراحی» موسوم به «تشخیص ژنتیکی پیش لانه گزینی» (PGD) که در آن فقط رویان های سالم به رحم مادر بازگردانده می شوند و رویان های دچار نقص ژنتیکی از بین برده می شوند، دو دختر این خانواده بدون این بیماری متولد شدند.

این نخستین مورد از این شیوه در انگلیس است که در آن نیز کودک های گزینشی از یک خانواده به این روش متولد شده اند.

بیماری هانتینگتون یک بیماری ژنتیکی ارثی است که در دهه 30 و 40 عمر افرادی دارای این ژن، تظاهر می کند.

این بیماری درمان موثری ندارد، آهسته اما پیوسته پیشرفت می کند و به طور معمول بعد از ۱۵تا۲۰ سال به ناتوانی کامل و سرانجام مرگ می انجامد.

اگر چه این بیماری در ابتدا دستگاه عصبی مرکزی را مبتلا می کند ولی افراد مبتلا اغلب به خاطر مشکلات قلبی و ریوی عدم تحرک و خانه نشینی و یا در اثر صدماتی که به علت زمین خوردن های مکرر، می میرند.

شیوه PGD در سال های اخیر بحث های زیادی را ایجاد کرده است و منتقدان آن را «فضولی در طبیعت» می خوانند.

بسیاری از افراد معتقدند حیات در لحظه لقاح آغاز می شود و از بین بردن جنین ها فقط به این دلیل که کاملا سالم نیستند از نظر اخلاقی درست نیست و آن را با کشتن یک انسان برابر می دانند.

مادر این دو دختر با ابراز رضایت از اقدامی که صورت داده است می گوید: اگر از شیوه PGD استفاده نمی کرد می بایست جنین را تا هفته 12 حفظ می کرد و آن زمان در مورد نگه داشتن و یا سقطش تصمیم می گرفت و یا اینکه اصلا دست به هیچ آزمایشی نمی زد و تنها به سالم متولد شدن کودکش امید می بست و دل خوش می کرد.

پزشکان با انجام لقاح مصنوعی خارج رحمی (IVF) دریافتند نیمی از رویان ها دچار نقص ژنتیکی هستند.

آنها دو جنین سالم را انتخاب و به رحم مادر انتقال دادند و «رزی» در اوت 2010 به دنیا آمد. پزشکان دو سال بعد و در سومین تلاش همین فرایند را تکرار کرده و دریافتند تنها یک رویان سالم وجود دارد. «دیزی» از همین رویان متولد شد.

پدر و مادر این خانواده می گویند اکنون این بیماری را در خانواده خود مدیریت کرده و این بیماری دیگر در نسل بعدی شان موروثی نخواهد بود.(مهر)