«تا صبح» سریالی حرفه‌ای و جذاب

تا صبح، اولین موفقیت ساخت سریالی 22 قسمتی با دو کارگردان (مجید جوانمرد و محمدعلی باشه آهنگر) است. دیگری دیده شدن سریال با وجود پخش از شبکه تهران که شبکه‌ای سراسری نبود.نکته بعد روایت زندگی افرادی سالم مثل مستانه با بازی مرحوم عسل بدیعی و سیاوش با بازی امین زندگانی در یک خانواده وابسته به رژیم بود که به مرور انقلابی می‌شدند. چیدمان درست بازیگران و همین طور استفاده از بازیگران کاربلد از دیگر موفقیت‌های این سریال بود، بازیگرانی مثل امین زندگانی، ستاره اسکندری (که همان سال در سریال «نرگس» بازی کرده بود)، مجید مظفری، رامتین خداپناهی، عسل بدیعی (که اولین سریالی بود که برای تلویزیون بازی می‌کرد) نقش‌های اصلی سریال تا صبح را بازی می‌کردند.

و نکته مهم‌تر، قصه و شخصیت‌پردازی درست و منطقی فیلمنامه بود که توسط عباس نعمتی نوشته شده بود. در سریال تا صبح، شخصیت‌های متنوعی وجود داشت و برای اولین بار شخصیت‌هایی را نشان داد که فارغ از مسائل انقلاب و فعالیت‌های سیاسی، زندگی خودشان را می‌کردند و اصلا هم آدم‌های بدی نبودند و حامی شخصیت‌های اصلی بودند. علاوه بر این شخصیت‌های انقلابی هم فقط با شعارنویسی، جابه‌جا کردن اعلامیه و ساخت کوکتل مولوتف کار را پیش نمی‌بردند و کارهای چریکی و عملیات‌ پنهانی هم انجام می‌دادند. کارهایی که بعد در سریال‌های پروانه و ارمغان تاریکی با عمق بیشتری به نمایش گذاشته شد. ساخت سریال تا صبح ـ که جزئیات در آن مهم بود ـ بار دیگر کمبود شهرک سینمایی مخصوص برای نمایش سال‌های انقلاب را نشان داد.

سازندگان تا صبح برای ساخت این سریال به محوطه کارخانه قدیمی چیت‌سازی  تهران پناه بردند و با ترفندهای فیلمبرداری در سوله و فضاهای تقریبا بسته، کار را جمع کردند. تاصبح را می‌توان یکی از سریال‌های موفق آثار مناسبتی تلویزیون دانست که تا حدی ظرفیت بالای انقلاب و داستان‌هایش را نشان داد و مشخص شد یک مجموعه اگر ساختار قوی داشته باشد می‌توان آن را در سایه برنامه‌ریزی درست و وسواس صحیح، در زمان محدودی ساخت و به پخش رساند.

احسان ناظم بکایی / جام‌جم