فیلمسازان در صف شلوغ اکران

به گزارش جام‌جم، با گذشت حدود یک سال از پایان آخرین جشنواره فیلم فجر فیلم‌های زیادی به دلایلی به غیر از توقیف شدن یا برخی ملاحظات صرفا نوبت نمایش و اکران پیدا نکرده است و اگر فصل‌های اندک و پیش روی اکران در پاییز و اوایل زمستان را هم در نظر بگیریم و فصل امتحانات دانش‌آموزان و دانشجویان و حجم فشرده کارهای پایانی سال قشرهای مختلف کارمند و کارگر را هم محاسبه کنیم، وضع اکران این آثار پشت خط مانده از این هم پیچیده‌تر و بغرنج‌تر خواهد بود.

حبیب کاوش، سخنگوی شورای صنفی نمایش فیلم‌های پشت خط مانده اکران را به سه گروه تقسیم کرد و به جام‌جم گفت: یک دسته فیلم‌هایی است که براحتی اکران می‌شود. اینها فیلم‌هایی است که برای مردم ساخته می‌شود و بیشترین سهم را در این زمینه فیلم‌های تولید بخش خصوصی در اختیار دارد؛ منظورم فیلم‌هایی است که هنرپیشه سرشناس و قصه و ساختار خوب و جذابی دارد و اصولا با نگاه به گیشه و مردم ساخته شده است. این فیلم‌ها براحتی قرارداد خود را با گروه‌های سینمایی می‌نویسند و اکران می‌شوند، چون بحث عرضه و تقاضا مطرح است، گروه‌ها هم رغبت نشان می‌دهند و سینمادار دنبال فیلمی است که بفروشد و تماشاگر داشته باشد.

کاوش افزود: با توجه به این مساله بسیار نادر و استثناست که فیلمی با این خصوصیات در جشنواره فجر به نمایش درآید و راهی به اکران پیدا نکند، مگر این‌که دچار مساله ممیزی باشد.

سخنگوی شورای صنفی نمایش، دو گروه دیگر از فیلم‌ها را جزو آثار اصلی پشت خط مانده اکران دانست و گفت: اول فیلم‌هایی است که معمولا دولت تهیه‌کننده آنهاست. برای همین دولت انگیزه‌ای برای نمایش آن ندارد و اصلا پیگیر اکران آن هم نمی‌شود، چون فقط می‌سازند تا بگویند ما اثری را درباره فلان موضوع ساخته‌ایم! آنها فقط ردیف بودجه تعیین شده مجلس برای تولید یک فیلم با موضوع خاص را به کار می‌گیرند. این فیلم‌ها معروف به «سود در تولید» است، یعنی چون تهیه‌کننده‌اش در تولید به سود رسیده است، انگیزه‌ای هم برای اکران فیلم ندارد.

کاوش ادامه داد: دسته دیگر از فیلم‌ها نیمه‌دولتی ـ نیمه‌خصوصی است که دانایی ساخت و اکران در آنها به کار گرفته نشده است، یعنی یا قصه خوبی ندارد، یا بازیگر خوب و سرشناسی ندارد، یا به هر دلیلی از ساختار و آرایش خوبی برخوردار نیست. این فیلم‌ها می‌روند با سرگروه‌های سینمایی قرارداد می‌نویسند، ولی این فیلم‌ها برای این گروه‌ها که بخش خصوصی هستند، جذاب نیست. بنابراین این فیلم‌ها پشت اکران می‌ماند.

وی افزود: سال گذشته حدود 60 فیلم در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد که از این تعداد سرانجام 40 فیلم در بهترین حالت اکران می‌شود.

کاوش درباره فیلم‌های اکران شده جشنواره سال گذشته فیلم فجر نیز توضیح داد: فیلمی نداریم که آن معیارها و شاخصه‌های آثار خوب و تماشاگرپسند را داشته باشد و اکران نشده باشد یا در نوبت اکران نباشد. اگر چنین فیلم‌هایی وجود داشته باشد خود سینماداران دنبال آن خواهند بود. به عبارت دیگر هیچ فیلم خوبی روی زمین نمی‌ماند. فیلم‌هایی که احتمال موفقیت و فروش بالا برایشان پیش‌بینی می‌شود معمولا در عید نوروز، تابستان و اوایل پاییز روانه اکران می‌شود. فیلم‌هایی هم هست که اصلا بهتر است در پاییز و زمستان اکران شود، چون با حال و هوای این فصل‌ها تناسب بیشتری دارد.

سخنگوی شورای صنفی نمایش درباره تعداد فصل‌های اکران و نوبت‌های دقیق باقیمانده تا جشنواره فیلم فجر امسال هم گفت: به طور دقیق نمی‌توان گفت که مثلا دو سه نوبت اکران خواهیم داشت، چون همه اینها به مساله فروش فیلم مربوط می‌شود و گاهی می‌بینیم که یک فیلم تا ده هفته روی اکران می‌ماند، مثلا اتفاقی که برای فیلم «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» افتاده است. اما فیلم دیگری هم هست که بیش از دو هفته در اکران دوام نمی‌آورد.

پشت‌خط‌مانده‌ها

فهرست فیلم‌هایی که درجشنواره فجر به نمایش درآمده و هنوز فرصت اکران به دست نیاورده‌اند:

آفتاب، مهتاب، زمین (علی قوی‌تن)، برلین منفی 7 (رامتین لوافی)، روز روشن (حسین شهابی)، غریبه (حمید بهمنی)، آسمان زرد کم‌عمق (بهرام توکلی)، ترنج (مجتبی راعی)، استرداد (علی غفاری/ بهترین فیلم جشنواره سال گذشته)، جیب‌بر خیابان جنوبی (سیاوش اسعدی)، دلتنگی‌های عاشقانه (رضا اعظمیان)، زیباتر از زندگی (انسیه شاه‌حسینی)، عقاب صحرا (مهرداد خوشبخت)، پرویز (مجید برزگر)، ابرهای ارغوانی (سیامک شایقی)، از تهران تا بهشت (ابوالفضل صفاری)، ساکن خانه چوبی (حسینعلی لیالستانی)، سر به مهر (هادی مقدم‌دوست)، عملیات مهدکودک (فرزاد اژدری)، فرشتگان قصاب (سهیل سلیمی)، او خوب سنگ می‌زند (سیدهادی محقق)، اشیا از آنچه می‌بینید به شما نزدیک‌ترند (نرگس آبیار)، خسته نباشید (محسن قرایی و افشین هاشمی)، تاج‌محل (دانش اقباشاوی)، 9 و 20 دقیقه در بوشهر (محمد امین همدانی)، من از سپیده صبح بیزارم (علی کریم) و تنهای تنهای تنها (احسان عبدی‌پور).