ازدواج فرزند و بیقراری مادرانه

تا حدودی طبیعی است که پدر ومادر هنگام ازدواج فرزندشان دچار انواع نگرانی‌ها و دلواپسی‌ها شوند، ولی برخی نگاه‌شان به ازدواج فرزند، بنوعی از دست دادن اوست و این نگرش «اضطراب جدایی» را تشدید می‌کند. به نظر می‌رسد نگرانی شما نیز از همین نوع باشد، ازطرف دیگر داشتن فقط یک دختر و یک پسر و آن هم تنهاشدن بعد از رفتن آن‌ها به این اضطراب شدت می‌بخشد، در واقع شاید شما و حتی پسرتان بیشتر نگران جداشدن وتن‌ها شدن خودتان هستید تا نگران دخترتان! اگر می‌خواهید با این موضوع راحت‌تر کنار بیایید به جواب‌هایی که به چند سوال زیر می‌دهید فکر کنید و میزان درستی و نادرستی آن‌ها را به روش‌های مختلف بسنجید واما سوال‌ها:

۱) آیا ازدواج فرزند از نظر شما مساوی است با ترک کامل وهمیشگی خانه پدری و تنها گذاشتن شما؟

۲) آیا به خاطر فوت پدر، احساس می‌کنید توانایی پذیرش مسئولیت عروس کردن دخترتان را ندارید و نگران هستید که چگونه باید تنهایی این مسئله را مدیریت کنید؟

۳) آیا نگران هستید که ازدواج دختر دلبندتان مثل خیلی‌ها دچار مشکل شود و یا خدا نکرده طلاق بگیرد و...؟

۴) آیا فکر می‌کنید هنوز ازدواج کردن برای دخترتان زود است چراکه از نظر شما توانایی ومهارت کافی برای مدیریت یک زندگی مستقل و کنار آمدن با همسرش را ندارد؟

و سوالات دیگری از این قبیل که میزان درستی و نادرستی پاسخ‌های ناخودآگاه شما به آن‌ها شدت و ضعف دلواپسی و اضطراب شما را مشخص می‌کند. اگر می‌خواهید پاسخ‌هایتان راارزیابی و پاسخ‌های بهتر و واقعی تری را جایگزین آن‌ها کنید، باید تلاش کنید ذهنتان را از اموری که بر آن کنترلی ندارید خالی کنید ودست از تلاش برای کنترل آن‌ها بردارید و دائم سبک وسنگین نکنید. اینکه دختر عزیزتان در ازدواجش خوشبخت می‌شود یا نه را هیچ کسی نمی‌داند و واقعا جوش زدن وغصه خوردن شما تاثیری بر خوشبخت شدن او نخواهد داشت، نکته همین جاست اگر می‌خواهید درست رفتار کنید باید درست فکر کنید، به احتمال زیاد یکی از منابع اصلی نگرانی شما ناتوانی شما در کنترل افکاری از این قبیل است که متاسفانه فرآیندی پیشرونده نیز دارند. بهتر است با کمک یک مشاور متعهد و متخصص مبارزه با این افکار غیر واقعی را که زندگی شما را مختل کرده‌اند آغاز کنید.
>> روزنامه خراسان/ رضا زیبایی (روان‌شناس بالینی)