ترکیه، ششمین اقتصاد اروپا

ترکیه در هشت سال گذشته بیش از 94 میلیارد دلار آمریکا سرمایه دریافت کرده است و یکی از جذاب‌ترین کشورهای دنیا برای تاجران و کارآفرینان است.

ترکیه که با مناظر ساحلی خود در دنیا شناخته شده است هفت منطقه آب و هوایی متفاوت دارد. بخش‌های شرقی و مرکزی ترکیه آب و هوای سردتری نسبت به بخش‌های دیگر دارد.

نیروی کار این کشور بسیار جوان است به‌طوری که نیمی از جمعیت ترکیه زیر 29 سال هستند. این کشور 500 هزار فارغ‌التحصیل دانشگاه و 156 دانشگاه فعال دارد.

سالانه بیش از 28 میلیون گردشگر به این کشور سفر می‌کنند و صنعت توریسم ترکیه یکی از بزرگ‌ترین صنایع توریسم در جهان معرفی می‌شود.

فضای کسب و کار در ترکیه بسیار رقابتی است و بیش از 25 هزار شرکت بین‌المللی در ترکیه وجود دارند.

گفته می‌شود به‌طور میانگین برای راه‌اندازی یک شرکت در ترکیه فقط شش روز زمان لازم است! در حالی که در دیگر کشورها گاه ماه‌ها زمان لازم است تا بتوان شرکتی را به ثبت رساند.

به‌دلیل موقعیت خاص جغرافیایی و قرار گرفتن در حد فاصل دو قاره اروپا و آسیا دسترسی به یک و نیم میلیارد مشتری (اروپا، خاورمیانه و شمال آفریقا) برای بازرگانان ترک فراهم شده است.

در میان صنایع ترکیه، نساجی و تولید پوشاک حرف اول را می‌زند و یک‌سوم شغل‌های مردم ترکیه را در برمی‌گیرد. صنایع الکترونیک، اتومبیل‌سازی و ساخت و ساز در مراحل بعدی قرار می‌گیرند.‌

استانبول تنها شهر دنیاست که به‌طور همزمان در دو قاره قرار دارد و همین مساله باعث شده است این شهر به یک مرکز تجارت بین‌المللی تبدیل شود.

ترکیه یکی از راه‌های مهم انتقال انرژی به اروپا به شمار می‌رود. تولیدات فراوان کشاورزی ترکیه در سال ۲۰۰۵ رتبه هفتم جهان را به‌دست آورد و در سال ۲۰۰۶ برای 11.2 درصد از مردم ترکیه اشتغال ایجاد کرد.

نخستین قانون اساسی جمهوری ترکیه که در سال ۱۹۲۴ میلادی تهیه شده ‌است، دین رسمی ترکیه را اسلام تعیین کرده ‌است.

لیکن در اصلاحات قانون اساسی سال ۱۹۲۸ این ماده قانونی حذف و با تاکید بر جدایی دین از سیاست، ترکیه کشوری با دولت و حکومت سکولار (جدایی دین از سیاست) معرفی شده‌ است.

بنا بر آخرین آمار موجود در ترکیه حدود ۹۸ درصد جمعیت این کشور را مسلمانان و دو درصد را مسیحیان، کلیمیان و پیروان دیگر ادیان تشکیل می‌دهند.

مسلمانان ترکیه بیشتر پیرو مذهب تسنن هستند که از میان آنها حنفی‌ها بزرگ‌ترین گروه به‌شمار می‌آیند که عمدتا در مرکز و غرب ترکیه ساکن هستند. شافعی‌ها با جمعیتی کمتر در مناطق شرقی ترکیه مستقر و بیشتر کرد هستند.