ابقای‌«کول» برای ‌آرامش ‌چلسی

قرارداد قبلی کول با چلسی در پایان فصل جاری به اتمام می‌رسید و از آنجا که بنیتس در بدو ورودش به چلسی در اظهاراتی عجیب گفت کول و فرانک لمپارد در پایان فصل جاری از استمفوردبریج می‌روند، خواستاران این دو و بویژه کول ـ که سه سال جوان‌تر از دیگری است ـ به تحرک افتادند. با این حال، سران چلسی مانع از انتقال کول به تیمی دیگر شدند و با اجرای سیاست قبلی‌شان درخصوص تمدید یک ساله قرارداد نفرات بالای 30 سال خود و بسط دادن آن به کول را نشان دادند.

بنیتس در پایان فصل ماندنی نیست و بنابراین سیاست‌های او فقط برای فصل جاری کاربرد دارد. کول که هفتمین فصل حضورش در استمفوردبریج را سپری می‌کند و در تابستان 2006 از آرسنال، دیگر تیم نامدار لندنی به چلسی کوچ کرد، می‌گوید: «ماندن در چلسی بسیار شیرین است، زیرا این تیم همواره در حال جنگیدن برای کسب عناوین و افتخاراتی تازه است و در مسیر فتح جام‌ها قرار دارد. خوشبختانه اشتیاق این باشگاه برای به دست آوردن فتوحاتی تازه هرگز فروکش نکرده است.»

کول تا به حال حدود 300 بازی رسمی برای چلسی در چارچوب جام‌های مختلف انجام داده و فقط 12 بازی در هیات یک بازیکن ذخیره بوده و با این که تعداد گل‌های زده‌اش از 7 فراتر نمی‌رود، اما از یک سو از یک مدافع توقع چیزی بیش از این نمی‌رود و در ضمن مشارکت او در به ثمر رسیدن سایر گل‌های چلسی و پاس‌های گل او، سهم وی را در امور تهاجمی تیم به حدی بالا رسانده است. کول که مدافع چپ ثابت تیم ملی انگلیس در هشت سال اخیر هم هست و صد بازی ملی را به نشانه آن در کارنامه‌اش دارد و در جام‌های جهانی 2006 و 2010 و یورو 2008 و 2012 انگلیس را همراهی کرده، تا به حال با چلسی یک‌بار قهرمان لیگ برتر انگلیس، چهار بار فاتح جام حذفی این کشور و یک‌بار قهرمان جام اتحادیه انگلیس شده و فصل پیش، جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا را نیز در معیت چلسی برای اولین بار فتح کرد.

بسیاری بر این باورند سران چلسی، هم به سبب نیاز فنی این تیم به وی و هم زدودن غم هواداران چلسی بابت جدایی لمپارد در ماه‌های آینده اقدام به حفظ کول کرده‌اند و معتقدند از این طریق خشم هواداران را که از بنیتس دل خوشی ندارند و لمپارد را بسیار دوست می‌داشته‌اند، کاهش خواهند داد و آنها را آرام خواهند کرد.

دیلی تلگراف / مترجم: وصال روحانی