پیشنهاد افزایش مجدد تعرفه‌های پزشکی

در شرایطی که هزینه برخی اقلام و خدمات در بازار هفتگی و ماهانه افزایش پیدا می‌کند، لازم است هزینه خدمات پزشکی بویژه برای آزمایشگاه‌ها، رادیولوژی‌ها و هتلینگ بیمارستانی (اقامت در بیمارستان) در نیمه دوم سال افزایش پیدا کند.

این مقدمه چینی حسن امامی‌رضوی، معاون درمان وزارت بهداشت است برای اعلام این خبر که وزارت بهداشت قصد دارد درخواست هزینه خدمات پزشکی را برای بخش‌های چرخه درمان به دولت در نیمه دوم سال ارائه کند.

پیشنهاد افزایش تعرفه‌ها در حالی از سوی این مسوولان مطرح می‌شود که حدود دو ماه پیش نیز تعرفه‌های پزشکی امسال با حدود 20 درصد افزایش نسبت به سال 90 برای بخش دولتی و خصوصی با مصوبه دولت اعلام شد.

این مسوول قصد تهدید کردن نداشت، اما بخشی از سخنان دیروز او نشان می‌داد که به هر حال سلامت عمومی جامعه در خطر است؛ چراکه او هشدار داد: اگر افزایش تعرفه‌ها اتفاق نیفتد، برخی بخش‌های چرخه درمان از نیمه‌دوم سال دیگر قادر به خدمت رسانی به مردم نیستند.

منظور او از «برخی بخش‌های چرخه درمان» همان گروهی بود که ارائه خدمات‌شان وابسته به تجهیزات پزشکی است و از آنجا که افزایش قیمت ارز بویژه در ماه‌های اخیر قیمت تجهیزات پزشکی وارداتی را افزایش داده، طبیعی است که این بخش‌ها ناچارند برای متضرر نشدن، درخواست افزایش تعرفه داشته باشند.

او برای کاهش نگرانی مردم البته تاکید کرد که قرار نیست خدماتی مانند ویزیت مطب و K جراحی (ضریبی که براساس آن هزینه جراحی تعیین می‌شود) زیاد شود.

معاون درمان وزارت بهداشت گرچه در نخستین گفت‌وگوی رسانه‌ای دیروزش با فارس گفت، تعیین این که افزایش تعرفه‌ها چقدر باید باشد، نیاز به کار کارشناسی دارد و به مردم تضمین داد که میزان افزایش تعرفه‌ها چندان متناسب با افزایش نرخ تجهیزات پزشکی نیست و قرار نیست اگر قیمت ابزاری پزشکی دو یا سه برابر می‌شود، قیمت تعرفه‌ها هم دو یا سه برابر شود، اما ساعاتی بعد در گفت‌وگویی با ایسنا اعلام کرد که میزان افزایش تعرفه احتمالا 20 درصد خواهد بود و در هر حال وزارت بهداشت فقط پیشنهاددهنده است و تصمیم نهایی با دولت است.

هنوز دولت به درخواست وزارت بهداشت پاسخ مثبت نداده، کارشناسانی در حوزه بهداشت و درمان نگران عواقب عملی شدن این تصمیم برای مردم هستند.

یکی از این کارشناس‌ها، حسین تامینی‌لیچائی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس است، او البته قبول دارد که حذف ارز دولتی برای واردات تجهیزات پزشکی، ارائه‌دهندگان خدمات پزشکی را که با این تجهیزات سر و کار دارند در شرایط سختی قرار داده است، اما می‌گوید: «تعرفه چنین خدماتی باید افزایش پیدا کند اما این افزایش نباید فشار مالی مضاعفی را به مردم تحمیل کند.»

این نماینده مجلس پیشنهادهایی را نیز برای جلوگیری از بیشتر شدن فشار مالی بر مردم ارائه می‌دهد.

برای مثال او معتقد است اگر دولت همان‌طور که در برنامه چهارم توسعه متعهد شده بود 70 درصد از هزینه‌های درمان مردم را متقبل شود و فقط 30درصد را به عهده آنها بگذارد، مشکلات کمتر می‌شود.

او سازمان‌های بیمه‌گر را نیز از قلم نمی‌اندازد و توضیح می‌دهد که اگر بیمه‌ها سهم بیشتری از هزینه‌های درمان را بپردازند، فشار مالی بر مردم کمتر می‌شود.

از سوی دیگر هنوز حافظه اذهان عمومی هنوز آنقدر ضعیف نشده است که یادشان برود براساس مصوبه مجلس، قرار است دولت 6000 میلیارد تومان از محل هدفمندی یارانه‌ها به وزارت بهداشت اختصاص بدهد اما به گفته حسینعلی شهریاری، رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس هنوز یک ریال از آن پرداخت نشده است و از آنجا که قانون را نمی‌شود منتفی کرد، دولت به هر حال باید آن را بپردازد.

این 6000 میلیارد تومان اگر به وزارت بهداشت پرداخت شود، شاید تا حدی اوضاع اقتصادی‌اش را بهتر کند و تصمیم مسئولان آن را برای افزایش تعرفه‌ها عوض کند و ارائه‌دهندگان خدمات درمانی بتوانند در نیمه دوم سال هم سرپا بمانند و به مردم خدمات ارائه دهند.

تامینی لیچائی می‌گوید: «بتازگی جلسه‌ای با مسوولان معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور داشتیم و پیشنهاد کردیم که دولت دست‌کم 10 تا 20 درصد این هزینه را پرداخت کند.» با این حال تاخیر دولت در پرداخت این هزینه تاکنون، نشان می‌دهد که حتی این پیشنهاد هم قرار نیست به این زودی‌ها عملی شود.

این کل با کلان آمیخته؟

دو بار افزایش تعرفه خدمات پزشکی در سال اقدامی بی‌سابقه است که دست‌کم در سال‌های اخیر هرگز رخ نداده و هرچند امامی رضوی این افزایش قیمت را با افزایش قیمت شیر و خودرو مقایسه می‌کند در حالی که چه بسا اقشار فقیر از نوشیدن شیر به علت گران شدن صرف‌نظر کنند و دور رویای نشستن پشت فرمان خودرو را خط بکشند، اما وقتی درد مردم را زمینگیر کند و بیماری نفس‌شان را ببرد و نتوانند برای گذران زندگی کار کنند، نمی‌توانند از آن چشم بپوشند و ناچار می‌شوند به چرخه درمان چنگ بزنند و آن وقت هزینه‌های گزاف وادارشان می‌کند به همه اندوخته‌شان در زندگی چوب حراج بزنند و به این ترتیب بیماری نه فقط بیماری، بلکه خانواده‌اش را نیز فقیرتر می‌کند تا آنها علاوه بر غم بیماری یکی از اعضایشان، غم‌های بزرگ‌تری هم داشته باشند.

مریم یوشی‌زاده - گروه جامعه