درشتی نوزاد نشانه سلامت نیست

متخصصان معتقدند افراد بالای ۲۵ سال با سابقه خانوادگی ابتلا به دیابت و اضافه وزن بیش از سایرین در معرض ابتلا به دیابت دوران بارداری و تولد کودک چاق قرار داشته و کودک آنها نیز در آینده با احتمال بیشتری در معرض چاقی قرار دارد. این نوع دیابت در 3 ماهه دوم بارداری و پس از آن یا در بعضی موارد از هفته بیستم بروز می‌کند. گلوکز بالای موجود در خون مادر وارد جفت شده و گلوکز بالایی را وارد خون کودک می‌کند. این مساله باعث می‌شود لوزالمعده کودک فعالیت بیشتری داشته و برای تنظیم این قند اضافه که باعث تولید انرژی زیادی می‌شود، انسولین بیشتری ترشح کند. بخشی از این انرژی صرف رشد کودک شده و اضافه آن در بدن کودک به شکل چربی ذخیره می‌شود و در نتیجه کودک هنگام تولد دارای اضافه وزن خواهد بود. این کودکان با مشکلات متعدد سلامت مانند پایین بودن سطح قند خون هنگام تولد، افزایش احتمال ابتلا به بیماری‌های تنفسی، مشکلات قلبی و نواقص ستون فقرات روبه‌رو هستند. به هر حال نوزادان چاق باید تحت نظارت پزشک قرار بگیرند چرا که تداوم این مساله می‌تواند عوارض خطرناکی همچون اضافه وزن مفرط و دیابت را برای نوزاد در طول زندگی به همراه داشته باشد. کودکان چاق بویژه آنها که مادرانشان در دوران بارداری مبتلا به دیابت بوده‌اند با خطرات ناشی از مشکلات متابولیسم مواجهند. به این معنی که میزان قند یا کلسیم و حتی تعداد گلبول‌های قرمز در خونشان احتمالا بالاست و این مساله می‌تواند بعدا برای آنها مشکل‌ساز شود. پزشکان همواره به کسانی که قصد مادر شدن دارند توصیه می‌کنند برای سلامت خود و فرزندشان مواظب وزن خود در دوران بارداری باشند. نتایج یک تحقیق جدید نشان داده است زنانی که در دوران بارداری ورزش می‌کنند، کمتر نوزادان چاق به دنیا می‌آورند. در این تحقیق، مادرانی که ورزش کرده بودند، پس از وضع حمل صاحب نوزادانی با وزن کمتر می‌شدند. در حالی که وزن نوزادان زنانی که ورزش نکرده بودند به مراتب بیشتر بود. البته کودکان مادران فعال از نظر قد کوتاه‌تر نبوده و بعلاوه با کمبود مواد تغذیه‌ای هم مواجه نبودند. یافته‌ها نشان می‌دهد ورزش منظم آیروبیک، فضای بارداری را به گونه‌ای تغییر می‌دهد که روی تحریکات تغذیه‌ای در رشد جنین تاثیر می‌گذارد و در نتیجه مانع از تولد نوزاد چاق یا مبتلا به اضافه وزن می‌شود.