بدعت‌های عجیب در فوتبال ایران!

مصوبه منع حضور دروازه‌بان‌های خارجی که از لیگ‌های قبلی آغاز شده بود عملا نه‌تنها دستاورد محسوسی در جهت رشد و پرورش دروازه‌بان‌های داخلی به همراه نداشت، بلکه تنها موجب ایجاد معضل جدیدی با عنوان کمبود و گرانی سرسام‌آور نرخ دستمزد همان چند دروازه‌بان‌ مطرح لیگی شد.

نبود زیرساخت، امکانات، برنامه‌ریزی و کار عملی مناسب روی تیم‌های پایه، آنقدر فوتبال ما را در ساخت بازیکنان پست‌های مختلف ازجمله دروازه‌بان‌، دچار فقر کرده است که نمود مشخص آن در دروازه‌ تیم پرسپولیس به عنوان پرطرفدارترین تیم ایران قابل رویت است. ضعف و آمادگی نداشتن حیرت‌برانگیز دروازه‌بان‌های لیگی پرسپولیس، میلیون‌ها هوادار این تیم را کاملا به ستوه آورده است. با وجود این، مشخص نیست به چه دلایلی افرادی تا مدت‌های طولانی در برابر لغو این مصوبه بی‌حاصل و مشکل‌آفرین مقاومت کردند و در حالی که در پست‌های دیگر، به وفور اجازه جذب بازیکن‌ خارجی می‌دادند از ورود دروازه‌بان‌های خوب خارجی ـ که می‌‌توانستند در کنار خود، چند دروازه‌بان‌ ایرانی را با تمرین‌های ویژه و تکنیک‌ها و تاکتیک‌های دروازه‌بانی جهان، آشناتر کنند ـ ممانعت می‌کردند!

در کنار اجرای این مصوبه، در یکی از هفته‌های آغازین لیگ یازدهم، مصوبه حیرت‌آور دیگری مطرح شد که بلافاصله با واکنش‌های شدید شمار زیادی از کارشناسان، اهالی و رسانه‌های فوتبال روبه‌رو شد طوری که فدراسیون را وادار به عقب‌نشینی از این طرح، طی مدت کوتاه چند روزه کرد! این مصوبه جدید تصریح می‌کرد: هیچ یک از مربیانی که سنی بالای 65 سال دارند حق حضور روی نیمکت‌های مربیگری را نداشته و نخواهند داشت. گرچه گفته می‌شد طرح چنین موضوعی تنها به دلیل ممانعت از حضور یکی، دو مربی پرتجربه لیگی (از جمله محمود یاوری)‌ صورت گرفته بود ولی متعاقب آن، اظهارات نسنجیده یکی از کارمندان فدراسیون که در جایگاه دفاع از این طرح، مربیان پرتجربه و پرسن و سال را فاقد ذهن مناسب برای کار سنگین مربیگری معرفی کرده بود، موجی از مخالفت‌های تند مربیان و اهالی فوتبال را در مقابل این اظهارات توهین‌آمیز برانگیخت.

از جمله استدلال‌های بی‌پاسخ در اعتراض به این طرح این بود که همواره بخش اعظمی از بهترین مربیان فوتبال در سراسر دنیا، سنی حوالی 65 سال داشته‌اند که از مطرح‌ترین آنها که هنوز مشغول به مربیگری هستند می‌توان به نام‌های فابیو کاپلو، سرآلکس فرگوسن، اوسکار واشنگتن تابارز، کارلوس آلبرتوپریرا، یوپ هاینکس،‌ آرسن ونگر، مارچلو لیپی، ویسنته‌دل‌بوسکه، خاویر کلمنته، اسکولاری، لوئیس آراگونس، لئوبین هاکر، گاس هیدینک، ‌روی هاجسون، اسون گوران اریکسون، برتی فوگتس، آلبرتو زاکرونی، فاتح‌ تریم،‌ اتو ره‌هاگل،‌ هری ردنپ و... اشاره کرد. مربیانی که هر تیمی آرزوی استفاده از توانایی‌های آنها را دارد و بابت جذب هریک، میلیون‌ها دلار هزینه می‌کنند.

به هر حال سرانجام، فدراسیون که عرصه را در برابر انتقادهای مستدل کارشناسان تنگ می‌دید اجرای این طرح را تا لیگ بعدی به تعویق انداخت. باید منتظر ماند و دید که آیا سرانجام چنین بدعت‌های غلطی امسال از فوتبال ما رخت می‌بندد یا به چنین طرح‌های حیرت‌آوری افزوده می‌شود و طرح‌ها و مصوبات عجیب جدید دیگری جایگزین آنها خواهد شد؟!