ضربه مغزی موتورسواران را تهدید می‌کند

با بالارفتن تعداد تصادفات موتورسیکلت و آمار بالای مرگ و میر آن در ایران اهمیت بررسی و پیشگیری دوچندان می‌شود. ضربات شدید مغزی و مرگ دو آسیب اصلی هستند که همیشه سلامتی و جان موتورسواران را تهدید می‌کنند.

برگزاری دوره‌های آموزش عملی برای دریافت گواهینامه موتورسواری: بسیاری از افرادی که جان خود را در تصادفات ناشی از موتورسواری از دست می دهند، گواهینامه موتورسواری نداشته‌اند.

ایران جزو کشورهایی است که تنها با انجام یک آزمون عملی اقدام به صدور گواهینامه رانندگی با موتور می‌کند. با برگزاری کلاس‌های عملی می‌توان نحوه صحیح رانندگی را با جزئیات به متقاضی آموزش داد و او را با خطرات ناشی از تصادفات احتمالی آشنا کرد.

برنامه آموزشی در کشورهای پیشرفته به این صورت است که متقاضی با موتور در حرکت است در حالی که آموزش‌دهنده به وسیله گوشی بی‌سیمی با موتورسوار در ارتباط است تا بتواند در حین حرکت نکات لازم را به وی آموزش دهد. این دوره‌ها باید شامل نحوه آموزش رانندگی در خیابان‌های داخل شهر، بزرگراه‌ها و جاده‌های بین‌شهری وآموزش رانندگی در روز و شب باشند.

برگزاری دوره‌های آموزش تئوری برای موتورسواران: برگزاری دوره‌های تئوری این امکان را به متقاضی می‌دهد تا با اصول و مقررات رانندگی آشنا شود و بتواند با خطرات ناشی از عدم رعایت قوانین رانندگی بخوبی آشنا گردد. بعد از گذراندن این دوره، برگزاری آزمون تئوری می‌تواند مسوولان صدور گواهینامه را از احاطه کامل فرد متقاضی به قوانین مطمئن سازد.

بررسی وضعیت سلامتی جسمی‌‌ و روانی متقاضیان: متقاضیان باید از نظر وضعیت بینایی، شنوایی و عدم وجود معلولیت‌های جسمی‌ ‌و بیماری‌های روانی که می‌تواند با کاهش توانایی فرد درکنترل موتور منجر به افزایش تصادفات شود، مورد بررسی قرار گیرند.

استفاده از کلاه ایمنی: استفاده از کلاه ایمنی در حین تصادفات شانس مرگ و میر و معلولیت ناشی از ضربات مغزی را کاهش می‌دهد. استفاده از کلاه ایمنی می‌تواند جان حدود یک‌سوم موتورسوارانی را که در جریان سوانح رانندگی فوت می‌کنند، نجات دهد. همچنین استفاده از کلاه ایمنی شانس آسیب‌های مغزی ناشی از ضربات سر در جریان حوادث رانندگی با موتورسیکلت را حدود 70 درصد کاهش می‌دهد. البته بسیاری از کلاه‌های ایمنی موجود در بازار ایران استاندارد نیستند. به منظور راحتی موتورسواران باید کلاه‌های ایمنی که از استانداردهای بالایی برخوردارند را در اختیار موتورسواران قرار داد تا در هر شرایطی از جمله در فصل گرما یا هنگام بارش باران براحتی قابل استفاده باشند.

استفاده از کمربندهای مخصوص موتورسواری: این کمربندها جهت حفاظت از ستون فقرات و کلیه موتورسوارها طراحی شده‌اند و بسیار سبک هستند.

استاندارد بودن موتورسیکلت: موتورسیکلت‌ها باید طبق استانداردهای جهانی ساخته شوند و هر 6 ماه یکبار از نظر ایمنی (ترمزها، لاستیک‌ها، چراغ‌های جلو و عقب و چراغ‌های راهنما) کنترل شوند.

چراغ‌های راهنما: استفاده از چراغ‌های راهنما باعث آگاهی سایر رانندگان از حرکت موتورسواران و همچنین سبب کاهش سوانح رانندگی بخصوص در تقاطع خیابان‌ها می‌شود.

تعبیه آینه‌های بغل موتورسیکلت: به این وسیله موتورسوار می‌تواند از حرکت وسایل نقلیه در پشت و کنار موتور آگاه باشد.

ایمنی راکب همراه: هر موتور حداکثر قابلیت حمل تنها دو سرنشین را دارد. راکب همراه باید از کلاه ایمنی استفاده کند. کودکان و افرادی که قد آنها به پدال‌های موتور نمی‌رسد، نباید روی موتورسیکلت سوار شوند؛ زیرا عدم کنترل آنها منجر به از دست رفتن کنترل موتورسوار و موتور می‌شود که این مساله سبب تصادفات رانندگی می‌شود.

رعایت سرعت مجاز: سرعت بیشتر از حد مجاز بخصوص در مواقعی نظیر لغزنده بودن جاده‌ها ناشی از بارندگی یکی از عوامل کاهش کنترل موتورسیکلت توسط راکب است که منجر به افزایش میزان مرگ و میر و ضربات مغزی می‌شود.

رعایت اصول ایمنی در جاده‌ها: نبود خیابان‌ها و جاده‌های استاندارد با شیب و مسیر مناسب یکی دیگر از دلایل افزایش تصادفات حین موتورسواری است. استفاده متناسب از تابلوهای ایمنی و چراغ‌های خطر منجر به کاهش قابل ملاحظه تصادفات رانندگی می‌شود.

عدم استفاده از وسائل تعبیه شده روی موتور به منظور محافظت در مقابل باد و باران: وسایل اضافی تعبیه‌شده روی موتور، شانس صدمات جسمی ‌موتورسواران را افزایش می‌دهد.

فروش موتور همراه با کلاه ایمنی: به منظور ترغیب موتورسواران برای استفاده از کلاه ایمنی، موتورسیکلت و کلاه ایمنی باید به صورت یک کالای واحد فروخته شوند.

عدم ارائه خدمات مورد نیاز به موتورسواران بدون کلاه ایمنی: این خدمات شامل فروش بنزین و تعمیرات موتورسیکلت و... است.

آموزش از طریق رسانه‌ها: برای فرهنگ‌سازی استفاده از کلاه ایمنی، رسانه‌های جمعی بهترین راه آموزش هستند؛ برای مثال نمایش موتورسواران بدون کلاه ایمنی در فیلم‌های تلویزیونی و سینمایی باید ممنوع شود.

مرکز تحقیقات علوم اعصاب رضوی