الهلال بزرگ است،پرسپولیس بزرگ‌‌تر

وعده دادن ما وعده بیهوده نبوده است، بازیکنان و مربیان ما این مسابقات را بعد از ناامیدشدن از لیگ و حذف از جام‌ حذفی هدف قرار دادند، مهم این است که این رقابت‌ها هدف اصلی ما برای راضی کردن هواداران است اما این که تا چه حد بتوانیم موفق شویم، بستگی به مسائل زیادی دارد.

لیگ قهرمانان آسیا تفاوت‌های زیادی با مسابقات باشگاهی داخلی دارد، آمادگی تیم‌ها به نام آنها نیست، البته تیم‌های بزرگ با استفاده از تجربه‌شان می‌توانند حتی بر ضعف‌هایشان غلبه کنند اما منظورم این است که حتی ممکن است برخی تیم‌ها شگفتی‌ساز شوند، در مجموع سطح مسابقات بالاست و هر تیمی که در این رقابت‌ها حاضر می‌شود انگیزه بالایی دارد، ما هم با وجود نقاط ضعفی که هست از نظر فردی و نفر به نفر چیزی از تیم‌های آسیایی حاضر در لیگ قهرمانان کمتر نداریم، اما امکانات باعث فاصله ما می‌شود، فاصله‌ای که بعضی اوقات خیلی به چشم می‌آید که امیدوارم این بار ما به حریف سر باشیم و از تفاوت‌ها بتوانیم به نفع خودمان استفاده کنیم.

این بازی‌ها بیشتر به این منظور بود که از نظر بدنی وضعیت بهتری پیدا کنیم و از شرایط مسابقه دور نشویم بخصوص در غیاب ملی‌پوشان لازم بود که بقیه بازیکنان از آمادگی دور نشوند.

قطعا وقتی یک تیم کامل نباشد، تمرینات گروهی و تاکتیکی با مشکل مواجه می‌شود بخصوص این که اکثر ملی‌پوشان ما در خط میانی حضور دارند و قلب تاکتیکی تیم را تشکیل می‌دهند، به هر حال چاره‌ای نداشتیم جز این که شرایط را بپذیریم و از فرصت باقیمانده استفاده کنیم تا این مساله هم مشکل‌ساز نشود.

الهلال تیم خوبی است که سابقه زیادی در لیگ قهرمانان دارد، اما ما هم پرسپولیس هستیم، در این مسابقات اصلا خودمان را دست‌کم نمی‌گیریم، الهلال در خط هافبک و فوروارد قوی‌تر است و باید مراقب باشیم تا از این ناحیه ضربه نخوریم، باید بازیکنان خوب خارجی الهلال در این خطوط را مهار کنیم و اجازه نفوذ ندهیم.

الهلال هم نقطه‌ضعف‌هایی در کار دفاع تیمی دارد، مشکل ما هم دفاع تیمی بوده. زیاد گل‌خوردن یک بحث است، اما گل ساده خوردن بحث دیگر، این موضوع خیلی به ما ضربه زده و امتیاز از ما گرفته که همان‌طور که گفتم فقط مدافعان مقصر نبودند بلکه همه ما در کارگروهی دفاع با مشکل مواجه بودیم.

تلاش کردیم این وضعیت بهبود یابد، شاید بازگشت شیث و نصرتی به مرور زمان دیوار دفاعی ما را محکم کند، نبود آنها در میانه راه شیرازه دفاعی پرسپولیس را از هم پاشید، به هر حال ما امیدواریم و تلاش می‌کنیم که مقابل الهلال تمرکز داشته باشیم تا بتوانیم گل نخوریم و حداقل یک امتیاز بگیریم.

نه، اما برای هر بازی باید برنامه داشته باشیم. بازی اول​ حساسیت‌های خاص خودش را دارد. اگر در این مسابقه گل نخوریم و قدم اول را محکم برداریم بدون شک برای بازی‌های بعدی با روحیه و انگیزه بیشتری کار می‌کنیم.

زمان مربیگری آقای دایی من تجارب خوبی در لیگ قهرمانان آسیا به دست آوردم، بازی با بنیادکار در تاشکند و الوحده در تهران بهترین بازی‌هایم بود که مربی هم راضی بود، این تجربه به من می‌گوید که بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا متفاوت است. حتی بچه‌های ما با انگیزه بیشتری به میدان می‌روند و همین باعث می‌شود که به عنوان یک نماینده ملی برای شکست دادن حریفان به میدان بروند.

این موضوع مثل سکه‌ای است که دو رو دارد، بعضی‌ها می‌گویند الهلال متاثر از نتیجه تیم ملی کشورش روحیه‌ای برای خوب بازی کردن ندارد و در حقیقت اعتماد به نفسش پایین می‌آید و گروهی می‌گویند برای جبران این ناکامی به میدان می‌آید که البته من با گروه دوم موافقم.

شرایط من در این تعطیلات از نظر آمادگی بهتر شده، حتی دو مسابقه تدارکاتی با شهرداری و پیکان وضعیت مرا از نظر روحی هم تغییر داد، اما این‌که بتوانم مقابل الهلال در ترکیب باشم و به پرسپولیس کمک کنم نظر دنیزلی است، من واقعا وظیفه خود می‌دانم که خوب تمرین کنم تا اگر به میدان رفتم بهترین بازی‌ام را به نمایش بگذارم، از این روزها در زندگی فوتبالی‌ام زیاد داشتم و یادگرفتم که ناامید نباشم و به نظر مربی احترام بگذارم.

خود ما از این موضوع در این فصل متعجب بودیم، مثلا شهرآورد را با بازی فجر مقایسه کنید یا خیلی بازی‌های دیگر، امیدوارم در مسابقات آسیایی باهوش باشیم و اجازه ندهیم این اتفاق بیفتد چون هرگونه اشتباهی دیگر برای ما جای جبران نمی‌گذارد.