![خطر پرتوهای فرابنفش، آلاینده ازون و گرمای بیسابقه | چرا کمیته اضطرار تشکیل نمیشود؟](/files/fa/news/1403/5/5/1236632_213.jpg)
رئیس مرکز تحقیقات آلودگی هوای دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفتوگو با جام جم آنلاین:
کسی که نزدیک به 7 سال از بهترین روزهای جوانیاش را در آن کارخانه سپری کرد و به دلیل علاقه شدیدی که به فوتبال داشت، در همان سالها به عنوان بازیکن آماتور در تیمهای «کوییز پارک» و «سنت جانسون» عضویت داشت. فرگوسن آن زمان که تصمیم گرفت کار در کارخانه آچارسازی را رها کند، بر این باور بود که در آینده عشق به فوتبال، تمام زندگیاش را فرا خواهد گرفت. او این تصمیم را در 23 سالگی گرفت و همان زمان به عنوان بازیکن تمام وقت به عضویت تیم «دانفرملین» درآمد.
فرگوسن تا قبل از آن حدفاصل سالهای 1957 تا 1960، سی و یک بار با پیراهن کوییز پارک و حدفاصل سالهای 1960 تا 1964، 37 بار با پیراهن سنت جانسون بازی کرده بود، اما دیگر زمان آن رسیده بود که فارغ از کار در کارخانه آچارسازی فقط به فوتبال فکر کند.
ورود به دنیای حرفهای فوتبال
در این میان یک اتفاق مثبت هم کمک کرد تا فرگوسن وارد دنیای حرفهای فوتبال شود؛ هت تریک او در مقابل تیم سرشناس رنجرز. او در تیم سنت جانسون مهاجم تراز اولی نبود، اما عدم توانایی باشگاه در خرید یک مهاجم خوب این فرصت را در اختیار آلکس جوان قرار داد تا در مقابل تیم سرشناس رنجرز به میدان برود و 3 گل بزند. همان بازی باعث شد فرگوسن به عضویت تیم دانفرملین درآید. فرگی طی 3 فصل بازی با پیراهن این تیم، 66 گل زد که آماری خیرهکننده برای او بود. اوج درخشش آلکس با پیراهن دانفرملین در فصل
66-1965 بود که او در 51 بازی، 45 گل برای تیمش زد. فرگی در آن فصل با 31 گل زده به صورت مشترک با جان مک برید از سلتیک عنوان آقای گلی فوتبال اسکاتلند را هم به دست آورد. یک فصل بعد گلاسکو رنجرز با مبلغی حدود 65 هزار پوند که آن زمان یک رکورد در جابهجایی بازیکن میان 2 باشگاه اسکاتلندی به شمار میرفت فرگوسن 26 ساله را به خدمت گرفت. 7 بازی ملی فرگوسن و 9 گلی که او در آن بازیها به ثمر رساند با حضور او در گلاسکو رنجرز همزمان بود. البته گفته میشود فرگوسن که قبل از حضور در گلاسکو با کتی فرگوسن (نی هولدینگ) ازدواج کرده بود به دلیل کاتولیک بودن همسرش با حاشیههایی در زمان حضورش در این تیم مطرح اسکاتلندی روبهرو بود که خود او این موضوع را در دستنوشتههای مربوط به بیوگرافیاش تکذیب کرده است.فرگوسن طی 2 فصل، در 41 بازی با پیراهن گلاسکو به میدان رفت و 25 گل هم برای این تیم زد، اما با مخالفت همسرش برای زندگی در انگلستان، پیشنهاد آن روزهای تیم مطرح «ناتینگهام فارست» را نپذیرفت تا در تابستان 1969، در ازای دریافت 20 هزار پوند به تیم نهچندان مطرح «فالکریک» بپیوندد.
اولین تجربههای مربیگری فرگوسن هم در همان 4 سالی بود او که به عنوان بازیکن ـ مربی در تیم فالکریک فعالیت میکرد. او طی سالهای 1969 تا 1973، مجموعا 95 بار با پیراهن فالکریک به میدان رفت و 36 گل زد. فرگوسن پس از آن در آخرین سال حضورش به عنوان بازیکن به تیم آیریونایتد پیوست و در 33 سالگی در حالیکه طی 24 بازی 9 گل برای این تیم به ثمر رسانده بود برای همیشه از دنیای بازیگری خداحافظی کرد و به جرگه مربیان پیوست.
آغاز دوران مربیگری
اولین قرارداد مربیگری فرگوسن در سال 1974 امضا شد؛ قراردادی نیمه وقت با هفتهای 40 پوند دستمزد با باشگاه «ایست استیرلینگ». فرگوسن که تجربه زیادی در عرصه مربیگری نداشت، 3 ماه بعد با پیشنهاد تیم دسته پایینتر سنت میرن راهی این تیم شد و 4 سال نخست دوران مربیگریاش را روی نیمکت این تیم سپری کرد. او هرچند در سال 1978 از سنت میرن اخراج شد، (اتفاقی که تنها یک بار در دوران مربیگری او رخ داد)، اما در فصل
77-1976 همراه با این تیم به لیگ دسته اول اسکاتلند صعود کرد.پس از آن فرگوسن در ماه ژوئن 1978 به عنوان سرمربی «تیم آبردین»، جایگزین بیلی مک نیل شد. آبردین که تیمی شناخته شده در فوتبال اسکاتلند بود از سال 1955 نتوانسته بود حتی یک بار هم قهرمان لیگ اسکاتلند شود، اما فرگوسن این طلسم 25 ساله را در فصل
80-1979 با قهرمان کردن این تیم در لیگ اسکاتلند، آن هم تنها با یک امتیاز اختلاف نسبت به سلتیک، شکست. فرگوسن که آن زمان هنوز به 40 سالگی نرسیده بود پس از کسب اولین افتخار مهم دوران مربیگریاش گفت: «من سرانجام توانستم کاری کنم که بازیکنان به من اطمینان پیدا کنند.»آبردین 2 سال قبل از آن هم، به همراه فرگوسن تا آستانه فتح جام حذفی اسکاتلند پیش رفته بود، اما در فینال با نتیجه 2 بر یک مغلوب گلاسکو رنجرز شد. فرگوسن در دوران 8 ساله حضورش در آبردین افتخارات دیگری هم به دست آورد که شاید مهمترین آنها قهرمانی با آبردین در جام برندگان جام اروپا و سوپرجام قاره اروپا در سال 1983 بود.
پیروزی 3 بر 2 مقابل بایرن مونیخ در دیدار یکچهارم نهایی و پیروزی 2 بر یک مقابل رئال مادرید در فینال، آن هم در شرایطی که آلفردو دی استفانوی بزرگ به عنوان سرمربی رئال روی نیمکت این تیم حضور داشت و نفراتی چون خوزه آنتونیو کاماچو، خوانیتو و کارلوس سانتانا برای تیم اسپانیایی بازی میکردند، هنوز هم خاطره انگیزترین بازیهای تاریخ آبردین به شمار میروند.
آبردین با هدایت فرگوسن در همان سال هامبورگ آلمان، قهرمان وقت جام باشگاههای اروپا را هم با 2 گل در سوپرجام اروپا شکست داد. اینها تنها افتخارات اروپایی آبردین تا آن زمان بودند و همینها باعث شد آلکس فرگوسن نشان افتخار امپراتوری بریتانیا را دریافت کند.
آبردین در سال 1984، به طور همزمان قهرمان لیگ و جام حذفی اسکاتلند شد، در سال 1985 از عنوان قهرمانیاش در لیگ دفاع کرد و در سال 1986 نیز با فرگوسن قهرمان جام حذفی اسکاتلند شد. ناگفته نماند آبردین طی 28 سال اخیر، دیگر نتوانست در اروپا صاحب جام شود تا موفقیتهای فرگوسن در تاریخ این باشگاه جاودانه بماند.
در سال 1985و به دنبال مرگ جک استین، سرمربی وقت تیم ملی اسکاتلند، فرگوسن مربی موقت تیم ملی اسکاتلند شد و علاوه بر بازیهای مرحله مقدماتی، در جام جهانی 1986 ، روی نیمکت این تیم هم نشست. اسکاتلند با فرگوسن به جام جهانی صعود کرد اما در همان مرحله گروهی با 2 شکست مقابل دانمارک (
1-0) و آلمان (2-1)، و یک تساوی (0-0) با اروگوئه از گردونه رقابتها خارج شد. 3 پیروزی، 4 تساوی و 3 شکست، نتیجه حضور چند ماهه آلکس فرگوسن در راس تیم ملی فوتبال کشورش بود.سلام به اولدترافورد
آلکس فرگوسن در نوامبر 1986 آبردین را رها کرد تا به عنوان جانشین ران اتکینسون معزول، هدایت منچستریونایتد را به عهده بگیرد. آن زمان منچستریونایتد تیمی کاملا معمولی بود که از آخرین قهرمانیاش در لیگ برتر انگلستان چیزی حدود 19 سال میگذشت. آنها تا آن زمان فقط 7 بار طعم قهرمانی در لیگ برتر را چشیده بودند که آخرینش مربوط به سال 1967 بود. منچستریها یک بار هم در سال 1968 قهرمان اروپا شده بودند که این تنها افتخار اروپایی آنها تا زمان حضور فرگوسن در این تیم بود.
در روزهای نخست حضور فرگوسن در اولدترافورد، منچستریونایتد با بحرانی بزرگ روبهرو بود. آنها از 13 بازی نخست فصل 87 - 1986، تنها 3 بازی را برده بودند، با این حال عملکرد فرگوسن که جایگزین اتکینسون شده بود، راضی کننده بود. او بدون خرید حتی یک بازیکن جدید، تیم را به مقام یازدهم جدول رساند. سالهای 1988 و 1989 هم اوضاع برای منچستر همچون گذشته سپری شد و با مقامهای یازدهمی و سیزدهمی این تیم در لیگ برتر به پایان رسید.
اما سال 1990 سرآغاز شکوفایی منچستریونایتد بود. 17 می همان سال، فرگوسن اولین جام خود در اولدترافورد را با پیروزی یک بر صفر مقابل کریستال پالاس در دیدار تکراری فینال جام حذفی به دست آورد تا هواداران این تیم پس از 5 سال بهانهای برای شادی داشته باشند. منچستر آخرین بار سال 1985 قهرمان جام حذفی شده بود و موفقیت سال 90 باعث شد برای اولین بار نام آلکس روی پلاکاردهای طرفداران دیده شود و یک سال پس از آن به یک موفقیت بزرگ اروپایی رسید. منچستر یونایتد در روتردام ۲ بر یک از سد بارسلونا گذشت و قهرمان جام برندگان جام اروپا شد. چند ماه بعد از آن هم تیم فرگوسن با پیروزی یک بر صفر مقابل ستاره سرخ بلگراد در اولدترافورد، سوپر جام اروپا را برای اولین بار برد.
در سال 1992 یک جام تازه دیگر به کلکسیون افتخارات منچستریونایتد اضافه شد تا نقش فرگوسن در موفقیتهای تیم قرمزپوش اولدترافورد پررنگتر از همیشه شود. قرمزهای اولدترافورد در ورزشگاه ومبلی با یک گل مقابل تیم ناتینگهام فارست به پیروزی رسیدند و برای اولین بار قهرمان جام اتحادیه فوتبال انگلیس شدند. با این حال رویای هواداران منچستریونایتد قهرمانی در لیگ برتر بود که در آن سال و در آخرین هفته با سبقت گرفتن لیدزیونایتد از این تیم بر باد رفت.
با این حال فرگوسن در سال 1993، به انتظار ۲۶ ساله منچستر برای قهرمانی در لیگ برتر خاتمه یافت و این تیم را برای هشتمین بار قهرمان فوتبال جزیره کرد. یک سال پس از آن افتخار بزرگ دیگری نصیب این مربی شد و او به طور همزمان تیم منچستریونایتد را قهرمان لیگ برتر و جام حذفی کرد؛ افتخاری که برای اولین بار نصیب این تیم میشد. منچستر یونایتد با پیروزی 4 بر صفر مقابل چلسی در فینال جام حذفی، ششمین تیم کل تاریخ فوتبال انگلستان لقب گرفت که در یک فصل قهرمانی در جام حذفی و لیگ برتر را با هم جشن میگرفت. همه اینها کافی بود تا در شروع فصل 1995 در فهرست برگزیدگان جایزه C.B.E نام سرآلکس فرگوسن بالاتر از همه اسامی دیده شود. آلکس فرگوسن بهترین مربی دنیا شناخته شد تا به گفته خودش در آن سال، این افتخار اوج موفقیتهای او را شکل دهد.
2 سال بعد منچستریونایتد اولین تیم تاریخ فوتبال انگلستان شد که ۲ بار هر دو جام لیگ و حذفی را فتح کرد. شاگردان فرگوسن در لیگ برتر از نیوکاسل سبقت گرفتند و در جام حذفی لیورپول را یک بر صفر شکست دادند. به این ترتیب جشن دهمین سال مربیگری فرگوسن در اولدترافورد در حالی برگزار شد که منچستر دیگر به یک ابر قدرت در فوتبال باشگاههای اروپا تبدیل شده بود. تیم فرگوسن سال 1997 را هم همچون فصل قبل با پیشی گرفتن از نیوکاسل و قهرمانی در لیگ برتر سپری کرد، اما سال 98 برای آنها همچون سال 95 بدون هیچ جامی به پایان رسید.
سال رویایی فرگوسن
پس از یک سال یاسآور، نوبت به شکوهمندترین فصل تاریخ باشگاه منچستریونایتد رسید. تیم فرگوسن تنها تیم تاریخ فوتبال جزیره لقب گرفت که هر سه جام باشگاههای اروپا، لیگ برتر و جام حذفی انگلستان را از آن خود میکرد. این افتخار مهم به دنبال آن فینال رویایی رقم خورد که این تیم بازی یک بر صفر باخته را مقابل بایرن مونیخ در کمتر از 2 دقیقه به پایان بازی، با برتری 2 بر یک عوض کرد. پس از آنکه منچستر با گلهای دقیقه 91 تدی شرینگهام و دقیقه 93 اولگنار سولشائر بایرن را شکست داد، فرگوسن گفت: «این پیروزی تاثیر شگرفی بر ما گذاشت، زیرا هرگز فکر نمیکردیم بتوانیم این عنوان را به دست آوریم.»
منچستریونایتد یک ماه بعد با پیروزی یک بر صفر مقابل پالمیراس، اولین تیم انگلیسی لقب گرفت که این جام بینقارهای را به خانه میبرد. همان زمان این موفقیتها باعث شد فرگوسن پس از آن موفقیت بزرگ در مراسم جشن تولد ملکه الیزابت دوم، نشان شوالیه را دریافت کرد. در آخرین ماههای سال 1999 نیز فرگوسن به عنوان بهترین مربی سال جهان جایزه ویژه را دریافت کرد و تیمش به عنوان بهترین تیم سال شناخته شد.
سالهای 2000 و 2001 هم با قهرمانی منچستریونایند در لیگ برتر سپری شد تا فرگوسن تنها مربی تاریخ لیگ برتر باشد که با یک تیم 3 فصل متوالی قهرمان لیگ میشود.
با این حال یکی از تلخ ترین اتفاقات دوران حضور فرگوسن در منچستریونایتد در سال 2003 رقم خورد؛ چون فینال لیگ قهرمانان اروپا در اولدترافورد برگزار میشود و منچستر بزرگترین حذف شده جام بود. بکهام یک سال قبل از آن گفته بود یکی از سه دلیل مهم تمدید قرارداد فرگوسن با منچستر همین است که در اولدترافورد قهرمان اروپا شود، اما آنها در یک چهارم نهایی با نتیجه 6 بر 5 در مجموع دو بازی رفت و برگشت، مغلوب رئال مادرید شدند تا چند ماه بعد، با حسرت، نظارهگر فینال تمام ایتالیایی میلان و یوونتوس باشند. در همان سال قرمزها برای هشتمین بار با مربیگری فرگوسن قهرمان لیگ برتر انگلستان شدند.
قهرمانی در جام حذفی سال 2004، قهرمانی در جام اتحادیه سال 2006 و قهرمانی در لیگ برتر سال 2007، باعث شد تا قرمزها در این سالها هم از جام به دور نباشند. با این حال سال 2008 برای آنها همچون سال 1999 رویایی بود. تیم فرگوسن همزمان قهرمان لیگ برتر انگلستان، لیگ قهرمانان اروپا و جام باشگاههای جهان شد. فرگوسن که حالا دیگر، دنیا او را به عنوان مربی سیریناپذیر فوتبال میشناسد در سال 2009 هم منچستریونایتد را قهرمان جام اتحادیه و لیگ برتر انگلستان کرد و برای دومین سال پیاپی قرمزها را به فینال لیگ قهرمانان اروپا رساند، اما آنجا با 2 گلی که اتوئو و مسی برای بارسلونا زدند، به نایبقهرمانی بسنده کرد.
سال 2010 هم با قهرمانی منچستر در جام اتحادیه همراه بود اما اتفاقی که هواداران شیاطین سرخ، شاید نزدیک به 50 سال منتظرش بودند همین هفته پیش رخ داد. فرگوسن برای دوازدهمین بار منچستر را قهرمان لیگ برتر انگلستان کرد تا با این قهرمانی، آنها بالاتر از لیورپول، لقب پرافتخارترین تیم فوتبال جزیره را از آن خود کنند.
زمانی که فرگوسن برای اولین بار قدم به باشگاه منچستر گذاشت، لیورپول با 17 قهرمانی در لیگ برتر آقایی میکرد و منچستر تنها 7 بار قهرمان انگلستان شده بود، اما حالا به لطف توانمندیهای این مربی اسکاتلندی، قرمزها نوزدهمین قهرمانیشان را جشن گرفتهاند و لیورپول، با احتساب آخرین قهرمانیاش در سال 1990میلادی،21 سال است که در حسرت یک قهرمانی در لیگ برتر میسوزد. شاید آنها هم فقط یک فرگوسن کم داشتند.
منچستریونایتد از سال 1982 تا الان، در این 109 سال تنها 17 مربی روی نیمکت خود داشته، اما بدون شک پرافتخارترین آنها کسی نیست جز سرآلکس فرگوسن. تا پیش از امسال سرمت بازبی با 25 سال حضور روی نیمکت منچستر باسابقهترین مربی تاریخ باشگاه شیاطین سرخ بود که فرگوسن این رکورد را هم امسال و در بیست و پنجمین سال حضورش در اولدترافورد شکست. حالا او هم پرافتخارترین است و هم باسابقهترین.
25 سال موفقیت
پت کرراند که خود از اسطورههای باشگاه منچستریونایتد است، در مورد فرگوسن که بیش از هر مربی دیگری در فوتبال انگلیس به موفقیتهای گوناگون رسیده و در بیش از هزار مسابقه فوتبال، روی نیمکت قرمزپوشان منچستر نشسته به زیبایی توصیفات جالبی دارد. او که خود طی سالهای 1963 تا 1971میلادی، 304 بار با پیراهن منچستر به میدان رفته است، اینک و در 71 سالگی، در یادداشتی برای روزنامه سان مینویسد: «برخی تصور میکنند سر آلکس پس از ساختن تیمهایش میتوانست آسودهخاطر بنشیند و به تماشای افتخارات تیمش بپردازد؛ اما هرگز چنین چیزی را باور نکنید. به عنوان فردی که بخش زیادی از عمر خود را صرف بازی و تماشای دیدارهای یونایتد کردهام، میدانم که در باشگاه چه خبر است. سر آلکس هر روز با فشار زندگی میکند و این اتفاق 25 سال است که میافتد و او هنوز هم با یونایتد موفق است. او را از نزدیک دیدهام که در جشنها و مهمانیهای بازیکنان، فرد اول مراسم است. اما فردا او به آنها میگوید در ترکیب یونایتد جایی ندارند، یا در انتهای فصل میگوید دوران بازی آنها در یونایتد سر آمده است. بازیکنان او را مانند پدر خود میدانند. اما این برای سر آلکس چقدر دشوار است؟ او هرگز اوضاع را شخصی بررسی نکرده و همیشه به دنبال بهترین کار برای منچستر بوده است. وفاداری بازیکنان به او نشان میدهد، آنها دربارهاش چه فکری میکنند.
من جاک استین، بیل شنکلی، سر مت و سر آلکس را که مربیان موفق باشگاه منچستر بودند، میشناسم. روش نگرش آنها به فوتبال و مردم بسیار شبیه به هم است. آنها همه پسزمینههای مشابهی دارند و زندگی بسیار سختکوشانه خانوادههایشان شخصیتشان را شکل داده است.
سر آلکس تا چند ماه دیگر 70 ساله میشود، اما از شور و شوق او برای فوتبال ذرهای کاسته نشده. مردم درباره بازنشستگی او صحبت میکنند و من همیشه به یاد سهگانه او در سال 1999 هستم، بویژه آن پیروزی باورنکردنی در فینال لیگ قهرمانان که تدی شرینگهام و اوله سولشایر در دقایق تلفشده گل زدند تا بایرن مونیخ را 2 بر یک ببرند. شاید آن زمان بهترین زمان برای بازنشستگی او بود، اما حالا ما اینجاییم؛ 12 سال بعد و او هنوز هم دارد با قدرت به پیش میرود. همیشه میخندم هنگامی که به زمانی میاندیشم که او گفت قصد بازنشستگی دارد و کتی، همسرش باعث شد نظرش را عوض کند. کتی طرفدار سرسخت فوتبال نیست. او تنها نمیخواست همسرش مانند بازنشستهها صبح تا شب در خانه باشد!
اما روزی اندوهگین فرامیرسد که او با سری بالا و به عنوان قهرمان، اولدترافورد را ترک خواهد کرد.»
تمام قهرمانیهای فرگوسن در یک نگاه
قهرمانی در لیگ دسته اول (یک بار): 1977
آبردین اسکاتلندقهرمانی در لیگ برتر (3 بار): 1980، 1984و 1985
جام حذفی اسکاتلند (4 بار): 1982، 1983، 1984و 1986
سوپرکاپ اسکاتلند (یک بار): 1986
جام برندگان جام اروپا (یک بار): 1983
سوپرکاپ اروپا (یک بار): 1983
منچستریونایتد انگلستانلیگ برتر (12 بار): 1993، 1994، 1996، 1997، 1999، 2000، 2001، 2003، 2007، 2008، 2009و 2011
جام حذفی (5 بار): 1990، 1994، 1996، 1999و 2004
جام اتحادیه (4 بار): 1992، 2006، 2009 و 2010
جام خیریه (9 بار): 1990، 1993، 1994، 1996، 1997، 2003، 2007، 2008و 2010
لیگ قهرمانان اروپا (2 بار): 1999و 2008
جام برندگان جام اروپا (یک بار): 1991
سوپرکاپ اروپا (یک بار): 1991
جام بینقارهای (یک بار): 1999
جام باشگاههای جهان (یک بار): 2008
رضا پورعالی / گروه ورزش
رئیس مرکز تحقیقات آلودگی هوای دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفتوگو با جام جم آنلاین:
سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در گفتوگو با جام جم آنلاین:
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
جواد فروغی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
گفتوگو با منوچهر آذری، بازیگر،گوینده،مجری وصداپیشه پیشکسوت رادیو و تلویزیون
فاطمه مجلل در گفتوگو با «جامجم»:
رئیس مرکز تحقیقات آلودگی هوای دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفتوگو با جام جم آنلاین: