عملیات کربلای 8؛ برگ دیگری از جنایت‌های دشمن بعثی

به گزارش مهر در اهواز، در این عملیات که بخش عمده ای از آن در خاک عراق انجام شد این رژیم با استفاده از تسلیحات شیمایی، رزمندگان ایرانی را که موفق به ورود به خاک عراق شده بودند را شهید و مجروح کرد تا به جهانیان ثابت شود که عراق در این جنگ به همه ترفندهای ناجوانمردانه، غیراخلاقی و غیرانسانی دست زده ولی هیچگاه نتوانست اراده آهنین رزمندگان ایرانی در دفاع قاطعانه از وجب به وجب ایران را سست کند.

عملیات کربلای 8 برگ دیگری از جنایتهای دشمن بعثی بر علیه ایران را به یاد می آورد. در این عملیات به شکل گسترده ای از سلاح های شمیایی بر علیه نیرو های ایرانی استفاده شد و عده زیادی از رزمندگان ایرانی مجروح و شهید شدند.

این عملیات به‌ مدت‌ پنج‌ روز در منطقه‌ عملیاتی شرق‌ بصره‌ توسط رزمندگان‌ نیروی‌ زمینی سپاه‌ پاسداران‌ انقلاب‌ اسلامی به وقوع‌ پیوست‌. در جریان عملیات کربلای 8 ده ها دستگاه‌ تانک‌ و نفربر و تعداد زیادی‌ انواع‌ خودرو از دشمن‌ به دست آمد.

به طور کلی فشار عراق‌ برای‌ باز پس گیری منطقه‌ ای‌ در حدود یک‌ کیلومتر مربع‌ با توان‌ بالا در نوع‌ خود کم‌ نظیر بود. عکس‌ العمل‌ دشمن‌ بدون‌ احتساب‌ و پیش‌ بینی تلفات‌ زیاد و پذیرش‌ آن‌ به عنوان‌ بهای‌ باز پس‌ گیری‌ منطقه‌ نمی توانست‌ باشد.

دشمن‌ با درک‌ مشی جدید نظامی جمهوری‌ اسلامی مبنی بر پیشروی‌ در شرق‌ بصره‌ و انهدام‌ متوالی قوای‌ عراق‌، بر آن‌ شد که‌ با اقدامی اساسی و با قوت، جمهوری‌ اسلامی را نسبت‌ به‌ ادامه‌پیشروی‌ در منطقه‌ شرق‌ بصره‌ مایوس‌ کند. علاوه‌ بر این‌ همزمانی عملیات‌ کربلای‌8 با سالگرد تاسیس‌ حزب‌ بعث‌ و نیز نقش‌ تبلیغی این‌ عملیات‌ در اعلام‌ تصمیم‌ بر تداوم‌ عملیات‌ در منطقه‌ و همزمانی آن‌ با تغییر وتحولات‌ سیاسی مبنی بر حذف‌ صدام‌، قابل‌ ذکر است‌.

از یک‌ سو شرایط سیاسی و نظامی جنگ‌ پس‌ از عملیات‌ کربلای ‌5 و از سوی‌ دیگر اهمیت‌ زمین‌ منطقه‌ شرق‌ بصره‌، موجب‌ گردید تا عملیات‌ کربلای‌8 که‌ با هدف‌ محدود نظامی صورت‌ گرفت‌، بازتاب‌ و انعکاس‌ نسبتا گسترده‌ ای‌ داشته‌ باشد. در مورد این عملیات‌ خبرگزاری‌ فرانسه‌ به‌ نقل‌ از ناظران‌ در تهران‌ چنین‌ گزارش‌ داده:‌ "اهداف‌ عملیات‌ جدید کربلای‌8 ایران‌ که‌ صرفا نظامی است، محدود به‌ نظر می رسد. ایران‌ بدون‌ تردید این‌ بخش‌ جنوبی را برای‌ حمله‌ انتخاب‌ کرد تا مانع‌ از تحکیم‌ خطوط دشمن‌ در آنجا شود". در واقع‌ گزارش‌ خبرگزاری‌ فرانسه‌ معطوف‌ به‌ این‌ مطلب‌ بود که‌ این‌ عملیات‌ در تداوم‌ سلسه‌ تلاشهای‌ ایران‌ در این‌ منطقه‌ و برنامه‌ ریزی‌ برای‌ انجام‌ عملیات‌ به‌ سمت‌ بصره‌، معنا و مفهوم‌ دارد.

به‌ هر حال‌ پیروزی‌ عملیات‌ کربلای‌8 همانند پیروزیهای‌ دیگر ایران‌ در ابتدا از سوی‌ عراق‌ و کلیه‌ حامیانش‌ مورد تکذیب‌ قرار گرفت‌، چنانکه‌ رادیو اسراییل‌ به‌ نقل‌ از کارشناسان‌ نظامی گفت: "به‌ احتمال‌ قوی‌ نیروهای‌ ایرانی در عملیات‌ موسوم‌ به‌ کربلای‌8 در جبهه‌ بصره‌ موفق‌ به‌ پیشروی نشده‌ اند و نبرد به‌ صورت‌ ساکن‌ ادامه‌ دارد".

اما با گذشت‌ زمان‌ و عینیت‌ پیروزی‌ ایران‌، عراق‌ سرانجام‌ زبان‌ به‌ اعتراف‌ گشود و متعاقب‌ آن‌ خبرگزاریها چنین‌ گزارش‌ دادند: "عراق‌ دیروز اعتراف‌ کرد که‌ مناطقی را در جریان‌ حمله‌ جدید ایران‌ در شرق‌ بصره‌ از دست‌ داده‌ است‌. اعتراف‌ عراق‌ به‌ از دست‌ دادن‌ زمینهایی درنزدیکی بصره، در اطلاعیه‌ نظامی این‌ کشور منعکس‌ شده‌ است"‌. همچنین‌ دعوت‌ ایران‌ از خبرنگاران‌ خارجی برای‌ بازدید از منطقه‌ آزاد شده‌ در عملیات‌ نیز به‌ منزله‌ پیروزی‌ جدید ایران‌ مورد تاکید قرار گرفت‌.
 
در سال 1366 به دنبال حملات نیروهای ایران در جبهه های غرب و جنوب، بار دیگر عراق سلاحهای شیمیایی را در مقیاس وسیع به خدمت گرفت. در فروردین 1366 هشت مورد بمباران شیمیایی توسط عراق گزارش شد که شش مورد آن در منطقه عملیاتی کربلای 8 رخ داد.

از هجدهم تا بیست و یکم فروردین شش بمباران گسترده شیمیایی با هواپیما و خمپاره انداز صورت گرفت که در مجموع 21 کشته و بیش از 134تن مجروح برجای گذاشت.

عراق نیز با ادعای کاربرد سلاحهای شیمیایی از طرف ایران، درخواست مشابهی کرد. هیئت کارشناسان از بیست ودوم تا بیست ونهم آوریل در ایران و از بیست ونهم آوریل تا سوم مه در عراق به سر برد و گزارش خود را در ششم ماه مه به دبیرکل تسلیم داشت.

در گزارش ذکر شده بود: نیروهای عراقی به کرار از سلاحهای شیمیایی به شکل بمبهای هوایی و یا به احتمال زیاد راکت علیه نیروهای ایرانی استفاده کرده اند. عامل شیمیایی که مورد استفاده قرار گرفته، گاز خردل و در بعضی موارد احتمالاً عاملهای عصبی است. همچنین نکته جدید این است که غیرنظامیان ایرانی نیز بر اثر کاربرد سلاحهای شیمیایی مجروح شده اند. ضمن اینکه پرسنل نظامی عراق بر اثر عاملهای جنگ شیمیایی متحمل جراحاتی شده اند که ناشی از گاز خردل و التهاب ریوی است.
 
دبیرکل گزارش مذکور را همراه نامه ای در هشتم مه به شورای امنیت تسلیم کرد. در این نامه دبیرکل ضمن ابراز تاسف از کاربرد سلاحهای شیمیایی، عمیقاً ابراز نگرانی کرده و تصریح کرد:"نیروهای عراقی مجدداً از سلاحهای شیمیایی علیه نیروهای ایرانی استفاده کرده اند و موجب واردآمدن جراحاتی به غیرنظامیان در ایران شده اند".

با دریافت یادداشت دبیرکل و گزارش کارشناسان، رئیس شورای امنیت پس از مشاوره اعضای شورای امنیت، بیانیه ای در 14 ماه مه سال 1987 صادر کرد که در آن گفته شد: "اعضای شورا از نتیجه گیری به اتفاق آرای کارشناسان که سلاحهای شیمیایی به طور مکرر توسط نیروهای عراقی علیه نیروهای ایرانی به کار رفته است و افراد غیرنظامی ایران از سلاحهای شیمیایی مجروح شده اند و اینکه افراد نظامی عراق نیز از مواد شیمیایی جراحاتی برداشته اند، متوحش شدند". آنان بار دیگر استفاده مکرر از سلاحهای شیمیایی را که نقض آشکار پروتکل ژنو در سال 1925 مبنی بر منع استفاده از سلاحهای شیمیایی در جنگ بود را محکوم کردند.

با تغییر منطقه عملیاتی نیروهای ایران از جنوب به شمال عراق، بمباران گسترده شیمیایی این مناطق توسط عراق آغاز شد، به طوری که تا مهرماه 1366 در مجموع 11 مورد بمباران شیمیایی در روستاهای کردنشین استان سلیمانیه و اربیل عراق، منطقه عملیاتی کربلای10، روستای بوالحسن (سرول)، جومه، بانه، روستای قره باغ در شمال عراق، روستای کله وش در حومه سردشت، مناطق عملیاتی نصر 4 (ارتفاعات ماووت) و فتح 7 انجام شد که در مجموع 97 کشته و حدود پنج هزارو200 مجروح به همراه داشت.

ابتدای سال 1366 ایران عملیات کربلای هشت را در منطقه شلمچه و کربلای ده را در «ماووت» انجام داد. عراق در این دو عملیات عوامل شیمیایی تاولزا خردل و خون به کار برد. عملیات  "نصر" که در استان سلیمانیه انجام شد عراق چهار نقطه سردشت را با استفاده از گاز خردل بمباران شیمیایی کرد.