نادرستی عدم همکاری ایران با آژانس

به گزارش واحد مرکزی خبر، متن کامل سخنرانی علی اصغر سلطانیه درباره اجرای پادمان در ایران به شرح زیر است :

بنام خداوند بخشنده مهربان

آقای رئیس،

در آغاز مایلم مراتب تسلیت عمیق خود را به مردم و دولت برادر پاکستان بخاطر فاجعه طبیعی هولناک اخیر ابراز نمایم.

آقای رئیس:

انتظار می رود گزارش مدیرکل انعکاسی روشن، واقع گرایانه و متوازن از اجرای موافقتنامه پادمان بین آژانس و کشورهای عضو باشد.

هر گزارش باید صرفا بر تحولات روزآمد متعاقب گزارش قبل تمرکز نماید. در هر مورد اختلاف نظر بین بازرسان و کشور عضو، مدیرکل می بایستی بمنظور تسهیل قضاوتی عادلانه از سوی شورای حکام و تمامی کشورهای عضو و افکار عمومی بطور اعم نظرات هردو را به شیوه ای متوازن منعکس نموده و از تکرار اطلاعاتی که می تواند موجب سوء برداشت و آشفتگی در فهم گردد، خودداری نماید.

یک یادداشت توضیحی حاوی بررسی کامل گزارش مدیرکل منتشر شده و لذا من بخاطر محدودیت وقت از ورود به جزئیات بیشتر خودداری می نمایم.

در نتیجه گزارش اخیر مدیرکل بار دیگر در حالیکه 7 سال توام با بیانیه های ملال آور و ادعاهای معدودی از کشورهای عضو شورای حکام می گذرد که به فضای سازنده این چنین سازمان فنی بین المللی لطمه وارد ساخته، ما با یک مناقشه سیاسی مواجه هستیم.

موضوع اجرای پادمان در ایران صرفا یک فرآیند فنی است که ابعاد سیاسی یافته و آژانس را از شرح وظایف اساسنامه ای اش منحرف ساخته است.

اینجانب طی جلسات گذشته شورای حکام توجه شما را به این واقعیت جلب نمودم که « تمامی فعالیتهای هسته ای ایران تحت پادمان جامع آژانس قرار داشته و در چارچوب صلح آمیز قرار دارند». یک پیام بسیار واضح و چکیده و کوتاه توسط مدیرکل فعلی و قبلی تایید می نماید که پس از انجام گسترده ترین بازرسی ها در تاریخ آژانس هیچ گونه شواهدی دال برای انحراف مواد و برنامه هسته ای به سوی اهداف ممنوعه یافت نشده است.

در حالیکه گزارش مدیرکل یکبار دیگر مجددا تایید نموده است که ‌" درحالیکه آژانس به راستی آزمایی عدم انحراف مواد هسته ای اظهار شده در ایران ادامه می دهد" به نظر می رسد که این گزارش تحت فشارهای خارجی عبارت پردازی غیر معمول را در رابطه با وظایف پادمانی بکار گرفته است، زیرا آژانس صرفا می بایستی تایید نماید همانگونه که بازرسان آژانس گزارش داده اند، عدم انحراف مواد هسته ای اظهار شده را راستی آزمایی نموده، تمامی مواد هسته ای اظهار شده حسابرسی گردیده و برای مقاصد صلح آمیز قرار دارند.

گزارش اجرای پادمان ( SIR) به شیوه گفته شده موضوع را گزارش داده اما مدیرکل علیرغم درخواست موجه ما از انجام این کار امتناع نموده است.

این گزارش حاوی جزئیات بسیار زیاد در باره فعالیتهای فنی معمولی جاری در چارچوب فعالیتهای صلح آمیز هسته ای جمهوری اسلامی ایران است که مغایر با حفاظت اطلاعات محرمانه حساس متعلق به کشورهای عضو می باشد. برای من مایه شگفتی است که چرا مدیرکل کشورهای عضو را از اطلاعات فنی در مورد غنی سازی در دیگرکشورها بویژه دارندگان تسلیحات هسته ای یا دیگر اعضای پیمان عدم اشاعه از جمله ژاپن که دارای فعالیتهای گسترده غنی سازی و احتمالا فن آوری لیزری و سانتریفیوژ هستند، محروم می نماید.

انباشت چندین تن پلوتونیوم و اورانیوم کم غنا و پرغنا در ژاپن در حالیکه این کشور در صورت نیاز به سوخت برای رآکتور های هسته ای اش دسترسی آزاد به بازار دارد، مایه نگرانی جدی است. اینجانب بدینوسیله از مدیرکل درخواست می نمایم در مورد مقدار دقیق و مکان انباشت این مواد هسته ای که واجد مخاطرات شدید اشاعه ای هستند، همچنین در خصوص جزئیات اجرای پادمان در ژاپن به نشست بعدی شورای حکام گزارشی ارائه نماید.

توضیحات کامل فنی و ارائه توجیه غنی سازی و جداسازی پلوتونیوم توسط ژاپن قطعا نگرانی های امنیتی موجود را در شبه جزیره کره و بطور اعم در جهان مرتفع خواهد نمود و پیشاپیش شایان تقدیر می باشد.

ما با یک معما مواجه هستیم. زیرا گزارش بازرسان همراه با چنین توضیحات مشروح فنی در باره فعالیتهای هسته ای ایران، ثابت می نماید که آژانس به تمامی مواد و تاسیسات هسته ای در جمهوری اسلامی ایران دسترس کامل داشته و از جمله نشاندهنده بازرسی مکرر با استفاده از اقدامات مراقبتی و نظارتی آژانس است. لذا این ادعا که " ایران همکاری لازم را مبذول نداشته است "نادرست و گمراه کننده می باشد.

در این رابطه لازم است مدیرکل بین وظایف ناشی از پادمان جامع NPT و درخواستهایش مرتبط با پروتکل الحاقی تفاوت قائل شود. در هرحال اینجانب ناگزیر هستم به ایشان یادآوری نمایم که بیانیه کنفرانس بازنگری NPT اظهارات مداوم ما را دائر بر اینکه پروتکل الحاقی داوطلبانه بوده و یک سند الزام آور نیست تایید نموده است. بایستی توجه داشت که درخواستهای پروتکل الحاقی فراتر از مفاد پادمان جامع NPT و تحت بهانه قطعنامه های غیر قانونی شورای امنیت، اعتبار آژانس را در معرض لطمه جدی قرار داده است.

اینجانب در موارد متعددی از جمله در نشستهای شورای حکام طی چهار سال گذشته ثابت نمودم که بر اساس مفاد قانونی موافقتنامه پادمان (INFCIRC/214 ) و اساسنامه، قطعنامه های شورای امنیت علیه ایران غیرقانونی و غیر قابل توجیه هستند. موضوع برنامه هسته ای صلح آمیز جمهوری اسلامی ایران توسط معدودی از اعضای شورای حکام به بطور غیر قانونی شورای امنیت ارسال شد و شورای امنیت با تصویب قطعنامه های مبتنی بر انگیزه های سیاسی، غیر قانونی و غیر قابل توجیه علیه ایران، رویکرد اشتباهی را اتخاذ نمود. بنابر این هر گونه درخواستی توسط آژانس که از این قطعنامه ها نشات می گیرد مشروع نبوده فلذا قابل قبول نمی باشد.

مدیرکل در این گزارش به طرزی بی سابقه بخشهایی از قطعنامه غیر قانونی 1929 شورای امنیت را کپی برداری کرده است. این روش و وارد شدن به بازی سیاسی کشورهای خاص شیوه درستی برای گزارش دهی از سوی یک آژانس تخصصی مستقل نیست. آژانس با اتخاذ چنین رویکرد اشتباهی قطعا از اساسنامه خود منحرف گردیده، اعتبار خود را خدشه دار نموده و استقلال خود را زیر سوال برده است. از مدیرکل انتظار می رود که صرفا بازرسی های انجام شده در ایران را گزارش نماید. نه آژانس ارگان فرعی سازمان ملل متحد یا شورای امنیت است و نه آقای آمانو زیر دست دبیرکل سازمان ملل متحد می باشد. جمهوری اسلامی ایران و بخش عمده کشورهای عضو به شورای امنیت سازمان ملل متحد اجازه نخواهند داد که به آژانس دیکته نماید چه کاری را در چه زمانی و چگونه انجام دهد.

آقای رئیس،

مطلب مهم دیگر در رابطه با باصطلاح " مطالعات ا دعایی" است. آژانس بایستی به خاطر داشته باشد که طبق مدالیتی حل و فصل موضوعات باقیمانده (INFCIRC/711) این یک موضوع باقیمانده نیست. بعلاوه همانگونه که از سوی مدیرکل قبلی اعلام شده این واقعیت که مطالب مربوطه به مطالعات ادعایی فاقد اصالت بوده، هیچ گونه مواد و قطعات هسته ای در رابطه با مطالعات ادعایی وجود نداشته است در این گزارش حذف شده اند. درهمین زمینه مفهوم " ابعاد نظامی احتمالی "یقینا خارج از چارچوب مدالیتی (INFCIRC/711) که قبلا درمورد آن با آژانس مذاکره و مورد توافق قرار گرفته و همچنین شرح وظایف آژانس قرار می گیرد.

مایه بسی تاسف است که علیرغم توضیحات تفصیلی ما قبل از توزیع گزارش، گزارش مدیرکل واقعیاتی را که قبلا از سوی سلفش بر اساس گزارش بازرسان و بدبنال صدها ساعت بازرسی گسترده گزارش شده بود کاملا از قلم انداخته است. نادیده انگاشتن کامل برنامه عمل (INFCIRC/711) که در سال 2007 توسط روسای سه بخش آژانس شامل معاون مدیرکل، حقوقی و روابط خارجی مورد مذاکره قرار گرفته و متعاقبا به تایید شورای حکام رسید، موجب تضعیف ابتکار صادقانه مدیرکل قبلی بوده و مایه نگرانی جدی می باشد. به همگان بویژه آقای مدیرکل یادآور می شوم که طی 7 سال گذشته ادعاهای متعددی درخصوص سایتهای نظامی از سوی ایالات متحده مطرح گردید که بواسطه راستی آزمایی طولانی و گسترده آژانس ثابت شد که تمامی آنها بی پایه می باشد.

بدینوسیله اعلام می دارم که بمنظور غرامت بابت خسارات هنگفتی که کشور متبوعم در نتیجه استمرار ادعاهای بی پایه متحمل گردید، ما فرآیند قانونی را پیگیری خواهیم کرد.

حفاظت اطلاعات محرمانه

یادآور می شوم که مدیرکل بلافاصله پس از نقض حفاظت اطلاعات محرمانه از سوی کارمندان آژانس که اطلاعات محرمانه مربوط به راستی آزمایی فعالیتهای هسته ای ایران را در اختیار گزارشگر یک خبرگزاری غربی که در اینجا از ذکر نام آن خودداری می نمایم، قرار داده بودند، به اینجانب اطمینان داد که تحقیقات توسط ممیز داخلی در جریان است و ما در اولین فرصت ممکن از آن مطلع خواهیم شد. مدیرکل در باره برخی اقدامات متخذه خبر داد اما گفت : « تحقیقات به شناسایی منبع نشت اطلاعات منجر نشده و هیچ گونه شواهدی دائر بر اینکه اطلاعات از طریق مسئولین دبیرخانه نشت یافته بدست نیامده است». این اظهارات به هیچ وجه قابل قبول نیست زیرا اطلاعاتی که توسط خبرگزاری مزبور، منتشر شد دقیقا همانهایی بود که به طریق محرمانه به بازرسان آژانس ارائه شده بود. بعلاوه خبرگزاری علنا اعلام کرده بود که منبع اطلاعات یکی از کارمندان دبیرخانه آژانس بوده است. این بوضوح در تعارض با نتایج تحقیقات آژانس است. بنابر این تحقیقات جدید می بایستی فورا آغاز شود. در عین حال آژانس می بایستی بخاطر سوء رفتار یادشده که به اعتماد متقابل بین دبیرخانه و کشورهای عضو و اعتبار آژانس لطمه وارد ساخته آن خبرگزاری را تحت پیگرد قرار دهد.

علیرغم آیین کار که بر مبنای آن گزارشهای مدیرکل در خصوص اجرای پادمان در کشورهای عضو طبقه بندی محسوب می شوند و نمی بایستی علنی شوند مگر اینکه شورای حکام با آن موافقت نماید، گزارش در مورد ایران که در وب سایت آژانس قرار می گیرد از طریق پیوندی که دبیرخانه با ISIS، یک موسسه باصطلاح تحقیقاتی آمریکایی برقرار نموده برای عموم قابل دسترسی است.

لازم می دانم به دوستان محترم و همچنین مدیرکل یادآوری نمایم که نشست 53 کنفرانس عمومی آژانس در قطعنامه اش در خصوص تقویت پادمان و همچنین کنفرانس بازنگری 2010 NPTدر نیویورک در بیانیه پایانی خود که با اجماع به تصویب رسید، نگرانی جدی در خصوص فقدان سازوکار حفاظت اطلاعات محرمانه را اعلام داشته اند. بنابر این موضوع مایه نگرانی تمامی کشورهای عضو است و از مدیرکل انتظار می رود اقدامات جدی ویژه شامل ایجاد نهاد ذیربط « هیات حفاظت اطلاعات» مشتمل بر نمایندگانی از کشورهای عضو بر مبنای توزیع یکسان جغرافیایی را اتخاذ نموده و نتیجه آن را به شورای حکام گزارش نماید.

بازرسان انتصابی

مایه بسی شگفتی است که مدیرکل تمامی موضوعات مختومه را هر باره در گزارش های خود می آورد. بار گذشته ایشان گزارش دهی درمورد موضوعات حل و فصل شده گذشته را به این دلیل توجیه نمود که اذهان دیپلماتهای سالخورده را تازه نموده و موجب صرفه جویی در وقت دیپلماتهای جدید شود تا بدنبال خواندن مطالب در بایگانی نمایندگی هایشان نباشند.

ایشان یکبار دیگر در سخنرانی افتتاحیه خود به موضوعی بسیار حساس یعنی انصراف از انتصاب 38 بازرس اشاره نمود، درحالیکه از ذکر تحولات بعدی غفلت نمود از جمله موافقت ایران با انتصاب چندین بازرس بیشتر جایگزین که نشاندهنده انعطاف پذیری ایران اما نه در برابر باج خواهی ها بلکه برای محترم شمردن درخواست مدیرکل سابق بود. بنابر این درک این مساله دشوار است که چرا موضوعات حل و فصل شده در 4 سال پیش را در گزارش می آورد. لازم است اعلام نمایم که پیرو درخواست مسئولین بخش پادمان آژانس دولت متبوعم با این تضمین که مساله حل و فصل شده است با انتصاب دو بازرس جدید جهت جایگزینی بازرسانی که انتصاب آنها پذیرفته نشده بود موافقت نمود. بنابر این برجسته ساختن این موضوع در تعارض کامل با آن توافق محترمانه است. مایه نگرانی بسیار است درحالیکه موافقتنامه پادمان ایران اجازه مخالفت با انتصاب بازرسان را می دهد، دبیرخانه مبانی استدلال ایران را در مخالفت با انتصاب دو بازرسی که اخیرا در ایران به بازرسی اشتغال داشته اند، نپذیرفته است. بایستی یادآوری نمایم کشورهای عضو طبق موافقتنامه های پادمان مربوطه خود ملزم به ارائه استدلال برای تصمیمات خود در این خصوص نمی باشند. مطلب مهم دیگر این است که ایران بیش از 150 بازرس را بعنوان بازرس انتصابی پذیرفته است و معمولا حدود 10 نفر از آنان درحال بازرسی در ایران هستند بنابر این دبیرخانه بسادگی می تواند از هریک از دیگر بازرسان موجود در فهرست طولانی استفاده نماید. بهانه فقدان تجربه دیگر بازرسان موجود در فهرست 150 نفره پذیرفتنی نیست زیرا دلیلی که بخاطر آن کشورهای عضو حدود 20 سال پیش با فهرست طولانی بازرسان برای هر کشور موافقت کردند این بود که دست بخش پادمان برای استفاده از دیگر بازرسان در صورت بیماری یکی از آنها و همچنین صرفه جویی در هزینه سفر بازرسان در ماموریتهای منطقه ای باز باشد. چنین رویکردی اعتماد کشورهای عضو به دبیرخانه را که عنصر اساسی برای فعالیتهای حال و آینده آژانس است تباه می نماید.

بیانیه مدیرکل با تمرکز بر باصطلاح سه S شامل پادمان، ایمنی و امنیت ( Safeguards, Safety, Security) با نادیده انگاشتن رکن اصلی اساسنامه ای که در دستور کار شورای حکام قرار دارد، یعنی همکاریهای فنی و چرخه سوخت هسته ای از رویکردی جدید خبر می دهد که نگران کننده است.

کارکرد توسعه ای آژانس

با پوزش از حضار، مایلم مطالبی را درباره کارکرد اساسنامه ای آژانس در تسهیل همکاری های فنی بین کشورهای عضو بیان نمایم. همانگونه که آگاه می باشید رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR ) توسط شرکت جنرال اتم ( General Atom Company) ایالات متحده ساخته شد و در سال 1967 راه اندازی شد. رآکتور از نوع MTR است و سوخت اولیه آن با غنای 93 درصد بود. طبق قرارداد مربوطه قرار بود سوختهای بعدی رآکتور طی دوره کار آن توسط ایالات متحده آمریکا تامین شود. طبق قرارداد منعقده با ایالات متحده قرار بود سوخت تازه رآکتور در اواخر دهه 1970 تحویل گردد. این سوخت با توجه به اینکه تعهدات وفق قرارداد ایفا نگردید، تحویل نشد بنابر این ما ناگزیر شدیم بدنبال عرضه کننده دیگری باشیم. نهایتا در سال 1987 با مساعدت آژانس قراردادی بین جمهوری اسلامی ایران و آرژانتین برای تامین اورانیوم با غنای پایین ( LEU) منعقد شد ( لطفا به سند شماره GOV/2663 مورخ 7 سپتامبر 1988 مراجعه نمایید).

سپس در سال 1994 قلب رآکتور از اورانیوم با غنای بالا ( HEU) ) به اورانیوم با غنای پایین ( LEU) تبدیل شد و سوخت تازه دریافتی با غنای پایین تا سطح 20 درصد مورد استفاده قرار گرفت. و از آنجا که رآکتور برای تولید رادیوایزوتوپ برای رادیو دارو که مورد استفاده بیماران در سراسر کشور می باشددر حال کار است سوخت LEU یادشده اندک مدتی دیگر تمام می شود. این واقعیت را یادآوری می نمایم که تا زمانی که رآکتور تحقیقاتی اراک ( IR-40) راه اندازی شود، رآکتور تحقیقاتی تهران می بایستی حداقل به کار و خدمات رسانی خود ادامه دهد. بنابر این اتخاذ ترتیبات برای تامین سوخت جدید برای رآکتور تحقیقاتی تهران ضروری و دارای فوریت است.

بیش از یک سال از زمانی که به نمایندگی از کشورم این درخواست را به آژانس ارائه دادم می گذرد اما هنوز نتیجه ای حاصل نشده است. همانگونه که مدیرکل در سخنرانی افتتاحیه خود باطلاع رساند، اینجانب در نامه مورخ 26 جولای خود اعلام نمودم که « جمهوری اسلامی ایران قاطعانه و بدون هیچ پیش شرطی برای ورود به گفتگوها در مورد تبادل سوخت بر مبنای بیانیه تهران آمادگی دارد». توجه شما را به این مورد جلب می نمایم که بدنبال اجلاس مشترک سران ایران، برزیل و ترکیه، این بیانیه به امضای وزرای خارجه سه کشور رسید. تا به امروز، پس از تاخیر طولانی و علیرغم این واقعیت که حدود یک میلیون بیمار در ایران نیازمند چنین مساعدت انساندوستانه ای از سوی آژانس هستند، هیچ پاسخی از آژانس و گروه وین دریافت نشده است در حالیکه مدیرکل جدید اولویت زیادی برای کاربرد فن آوری هسته ای در درمان سرطان قائل شده است. سیاسی ساختن موضوعات فنی و انساندوستانه در این سازمان فنی بین المللی موجب شده که به اعتبار آژانس لطمه وارد شده بنابر این توصیه می کنم که این روند در اسرع وقت متوقف گردد.

از حسن توجه شما متشکرم،

ملاحظاتی بر مطالب عنوان شده در برخی سخنرانی ها

آقای رئیس،

متن سخنرانی که سفیر محترم فرانسه به نمایندگی از باصطلاح EU3 ایراد نمود همگی ما را بیاد ایجاد آن به بهانه نقش میانجیگری برای تنش زدایی سیاسی در خصوص موضوع هسته ای ایران می اندازد که تصور بر این بود به ایفای نقش میانجیگری می پردازد، از تقابل جلوگیری نموده و همکاری با ایران را به پیش می برد. EU3در عمل سابقه سیاهی از ایجاد تقابل بواسطه مناقشات مداوم سیاسی و ارائه قطعنامه ها علیه ایران بجا گذاشت که پس از همکاری فوق العاده و فعالانه ایران شامل اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی، تعلیق داوطلبانه فعالیتهای غنی سازی بدنبال آمد. EU3که بمنظور میانجیگری و حل و فصل مسالمت آمیز مساله به شیوه ای دیپلماتیک ایجاد شد هیزم بر این آتش گذاشت و نهایتا شورای امنیت سازمان ملل متحد را در این موضوع فنی متعلق به آژانس درگیر ساخت. از آن پس شرایط بدتر و بدتر شده است.

در باره بیانیه اتحادیه اروپایی اینجانب فقط مواضعمان را که متکی به اصول مندرج در قانون اساسی است مورد تاکید قرار می دهم. جمهوری اسلامی ایران باصطلاح « دیپلماسی دو رشته ای »، « تحریم و گفتگو » یا « چماق و هویج» را غیر مدنی بنابر این غیر قابل قبول می داند. پاسخ ساده به عباراتی از قبیل « ایران باید...»، نه با بانگی بلند است. چنانچه این موضوع به شیوه ای مدنی و دوستانه درخواست شود، پاسخ ایران « آری» یا « تمامی تلاش خود را خواهیم کرد» خواهد بود، همانگونه که در برخی مقاطع هنگامی که مدیرکل سابق اینگونه عمل نمود به انجام رسید.

هنگام آن فرا رسیده که کشورهای غربی یکبار دیگر مواضع مندرج در قانون اساسی و فرهنگ ما را بدقت مطالعه کرده، در مواضع معکوس خود تجدید نظر نموده و حرکت را از تقابل به تعامل تغییر دهند. مهر پایان زدن به مناقشه مداوم سیاسی در آژانس نخستین گام در مسیری درست می باشد.

اجازه دهید که برخی نکات را در باره مواضع مدیرکل در قبال بازرسان متذکر شوم. مدیرکل در کنفرانس مطبوعاتی خود در روز دوشنبه تاکید نمود که در کنار بازرسان خود صد در صد ایستاده است. اگر من بجای ایشان بودم می گفتم « من از کارمندان خود تازمانی که شرح وظایف خود را به شیوه ای حرفه ای و مطابق با آیین نامه کارکنان ایفا نمایند، حمایت خواهم کرد».

تردیدی ندارم که آنانی که شورای امنیت را وادار به مداخله نموده وشرایط را بدتر ساختند، به این نتیجه رسیده اند که مرتکب اشتباهی تاریخی گشته اند زیرا دولت ایران ملت شریف ایران را استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای شامل فعالیتهای غنی سازی محروم نخواهد ساخت.

آیا کسی وجود دارد که واقعا اعتقاد داشته باشد ایران به فشارها تن در خواهد داد و غنی سازی را متوقف خواهد کرد؟ یقینا هیچ کس چنین گمانی نمی برد. بنابر این بواسطه معدودی کشورها که قطعنامه های شورای امنیت را پیشنهاد داده اند، قطعنامه هایی که فاقد مبنای قانونی است و لاجرم به اجرا در نخواهد آمد، اعتبار شورای امنیت سازمان ملل متحد در معرض لطمه قرار گرفته است. برداشت من این است که آنها بن بست را بوجود آورده و حال بدنبال راه برون رفت آبرومندانه هستند. ما می توانیم به آنها کمک نماییم اگر آنها از تقابل بیشتر پرهیز نموده و با این واقعیت کنار بیایند که ایران در حالیکه بعنوان یک کشور پیشرو مسئول همکاری کامل را طبق پادمان جامع NPT با آژانس معمول می دارد، صاحب فن آوری غنی سازی و مخالف آپارتاید هسته ای است.

اینجانب به EU3 ، ژاپن وایالات متحده توصیه می کنم که با تکرار مداوم بیانیه های توجیه ناپذیر و غیر واقع گرایانه بیش از این خود را دررابطه با موضوع برنامه هسته ای صلح آمیز به انزوا نکشانند.