یک تکه نان مقدس

روزانه چقدر وقت صرف ایستادن در صفهای نانوایی می کنید؛ روزانه چقدر نان می خرید؛ آیا اصلا برایتان مهم است چه نوع نانی باشد؛ نان فقط تزیین سفره شماست یا برعکس اصلی ترین جزو آن است؛
کد خبر: ۳۳۱۰۳
تا به حال به این فکر کرده اید که چطور می شود همیشه نان تازه خورد و از صف ایستادن هم خلاص شد؛
اصلا چنین چیزی قابل تصور است؛ حتما می دانید در کشورهای پیشرفته نان به قدر حاجت تهیه می شود و حتی از نان خریداری شده، فقط قسمتی که به نظر می رسد حتما مصرف خواهد شد، بریده شده و بقیه برای نوبت بعد در فریزر خانه قرار می گیرد.
آیا می دانید که قسمت اعظم نانهای کپک زده در یخچال خانه های ما تولید می شوند؛ اصلا فکر می کنید یخچال برای نگهداری نان مناسبتر است یا فریزر؛
شاید جواب به نظر عجیب برسد؛ اما با کمی تامل می فهمیم که در واقع با گذاشتن نان در یخچال شرایط کپک زدن بیشتر آن را فراهم می کنیم!
نان فقط برای رفع گرسنگی نیست. هر روزه زندگی در این واژه تکرار می شود ، حتی در نوشته های تاریخی از کلمه نان معادل با زندگی یاد شده است. بیشتر مردم موقع خرید و مصرف نان ، فراموش می کنند که این غذای ساده برای رسیدن به دست ما چه فرآیند عظیمی را طی کرده است ؛ اما همین مرحله به مرحله بودن و دست به دست گشتن هاست که نان را در فرهنگ ما ایرانیان مقدس کرده است.
انگار تمامی خلقت در ساخت این نعمت الهی دست به یکی کرده اند!.

نان حجیم را می پسندید یا مسطح؛

نانهایی که در بیشتر نانوایی های کشور ما پخت می شود، از نوع مسطح است، حتی بربری را هم نمی توان به جرات جزو نانهای حجیم به حساب آورد.
نانهای حجیم که جایشان اینقدر در میان فرهنگ تغذیه ما خالی است، نسبت به نانهای مسطح برتری هایی دارند!
این نوع نانها دورریز کمتری دارند، دیرتر بیات می شوند و دیرتر هم خشک می شوند و با سطح حجیم تر، فرصت بیشتری برای ورآمدن دارند که این کیفیت پختشان را بالاتر می برد.
اگر به همه خصوصیات آرد کامل را هم اضافه کنیم، تمام انتظارات ما از یک نان خوب برآورده خواهد شد!.

نان مقدس یا...؛

کودکتان مشغول خوردن نان باگت است و با اصرار هرچه تمامتر ، محتویات داخل آن را خالی می کند. این قسمت نان هم جزیی از آن است و از نظر تغذیه ای حتی بهتر از قسمتهای رویی است؛ چون تمام مواد غذایی آن حفظ شده است.
بی تفاوت می گذرید یا واکنش نشان می دهید؛ باید بدانیم که آموزش فرهنگ تغذیه از کودکی شروع می شود.
خیلی از افراد گله دارند که چرا نان دیگر آن تقدس گذشته را ندارد. بعضی هم فکر می کنند این یک جور پیشرفت است!
اما همان قدر که بی اهمیتی به وجود موثر این فرآورده در زندگی به ما لطمه می زند، توجه مقدس مآبانه هم درست نیست. چون نان مقدس است، عادت کرده ایم سر هر وعده غذایی در سفره مان حضور داشته باشد.
حتی اگر کسی از آن استفاده نکند، نان را به دفعات از یخچال خارج می کنیم و دوباره در یخچال می گذاریم. غافل از این که این سرد و گرم شدن ها نان را سریعتر بیات می کنند!.
در فرهنگ درست نان در جایگاه غذایی بالایی که دارد، حفظ می شود و هرکس بنا به نیاز روزانه خود از آن استفاده می کند.
عطیه شهیدی ، مسوول باشگاه گندم می گوید: برای جلوگیری از بیشتر شدن ضایعات نان ، نباید کل کیسه نان را روی سفره خالی کرد؛ بلکه باید قطعه ای از آن را برای خوردن جدا کرد و بقیه را در شرایط نگهداری صحیح داخل پارچه ، فویل آلومینیومی یا کیسه پلاستیکی در فریزر قرار داد.

بازیافت نان

این روزها کلمه بازیافت ، هم راستا با بازنگری هایی که در روشهای صحیح استفاده از ملزومات زندگی می شود، زیاد به گوش می رسد.
بازیافت ، فرصتی دوباره برای تعمق در نحوه مصرف کالاهاست با این امید که اگر فرصتهای مفید را برای مصرف یک کالا از دست داده ایم ، بازهم می توانیم از زاویه ای دیگر آنها را به دست آوریم ، آرامش بخش است.
آماری که از میزان دورریز و ضایعات نان در دست است ، واقعا تکاندهنده است. در کشور ما در طول یک روز 103هزار تن نان خشک و ضایعات تولید می شود که مبلغی حدود 300 میلیون دلار و 300 میلیارد تومان در سال را شامل می شود.
در حالی که ما 25 درصد گندم مصرفی کشور را از واردات این کالا تامین می کنیم، 30 درصد ضایعات داریم.
مهندس شهیدی معتقد است: با فرهنگ سازی و آموزش به خانواده ها، بخصوص کودکان تا حد زیادی می شود جلوی این همه ضایعات را گرفت؛ البته هنوز راه حل مناسبی برای استفاده دوباره از نانهای بیات و خشک شده در کشور ما وجود ندارد. تحویل نانهای کپک زده به افرادی که اقدام به جمع آوری آن می کنند ؛ چون طبق اصول بهداشتی صورت نمی گیرد، کار درستی نیست.
در میان فرهنگ پخت نان در کشورهای پیشرفته، روشهای پخت نانهایی دیده می شود که با استفاده از خورده نانهای خشک صورت گرفته است؛ البته این چیزی نیست که فقط بشنویم و حسرت بخوریم.
ما هم می توانیم از بقایای به جای مانده از نانهای خشک خودمان بهترین آردهای غذایی را تهیه کنیم. فقط کافی است به نان اجازه ندهیم کپک بزند.
آن را خشک کنیم ، بکوبیم و در دستگاه توستر یا در ظرفی روی شعله گاز ، حرارت بدهیم. یکی از روشهای صحیح نگهداری نان هم خشک کردن آن است.
در این صورت نان کپک نمی زند و هنگام استفاده فقط کافی است چند قطره روی آن آب بپاشیم. این روش حتما شما را به یاد نان پختن مادربزرگ ها می اندازد.
در حالی که طعم خوش نان تازه از تنور درآمده شان هنوز زیر دندانتان باقی است.
عطیه شهیدی می گوید: خانواده ها نباید نانی را که تازه از فریزر خارج می کنند، روی شعله مستقیم آتش قرار دهند؛ چون در این صورت نان حتما می سوزد و نه تنها کمکی به رفع ضایعات نمی کند؛ بلکه استفاده از نان سوخته حاصل ، مشکلات گوارشی دیگری را به دنبال دارد.

قصه ضایعات هنوز تمام نشده است

مهندس شهیدی که روی اصول و روشهای صحیح مصرف نان تحقیق می کند، می گوید: نان از مزرعه آغاز می شود، از لحظه ای که تصمیم برای کشت گندم گرفته می شود، خطر ضایعات وجود دارد.
شیوه های غلط کشاورزی سبب می شود نتوانیم آن طور که باید و شاید به بازدهی صحیحی از محصول گندم در سطح یک مزرعه برسیم! وقتی می شود با شیوه های جدیدتر و سازماندهی شده تر از یک سطح محدود مزرعه مقدار بیشتری گندم تولید کرد، حتما با استفاده از ابزار کشاورزی دقیق تر هم می توان جلوی هدر رفتن دانه های گندم را گرفت. زمین های زراعی گندم همه کوچک و دور از هم هستند.
این ویژگی خاص که بخصوص در کشور ما روندی رو به افزایش دارد، برهمه این کاستی ها را دامن می زند.

از آردچه خبر؛
می خواهید در خانه شیرینی درست کنید یا نذری برای پختن حلوا دارید. خوب آرد می خواهید. به نانوایی محل سری می زنید و چند کیلویی آرد تهیه می کنید.
بعد به سراغ فروشگاهی می روید که وسایل تهیه شیرینی را به طور خاص عرضه می کند. چند کیلو آرد هم از آنجا می خرید. وقتی مقایسه می کنید، این دو چندان تفاوتی با هم ندارند.
هر دو سفید و یکدست هستند و اثری از آن چیزی که به سبوس معروف است در هیچ کدام دیده نمی شود. شاید برایتان عجیب باشد؛ اما بهتر است بدانید در همه جای دنیا و در کشور خودمان هم آردی که برای نان مصرف می شود، کاملا با آرد شیرینی پزی متفاوت است.
این تفاوت فقط در سبوس نیست؛ بلکه حتی نوع گندم و درصد مواد غذایی موجود در آن و نوع آسیاب شدن آن هم به گونه ای خاص باید باشد.
وقتی از آرد مناسب برای تهیه نان استفاده نمی شود، دیگر نباید انتظار داشته باشیم که بهترین نان از نظر کیفیت به ما عرضه شود.
به سراغ نانوای محل می روم و از او علت را می پرسم ، می گوید: ما همان آردی را که به صورت سهمیه به ما داده می شود، نان می کنیم و در اختیار مردم می گذاریم ؛ چون آردی که به دست ما می رسد، با خمیر مایه خوب عمل نمی آید، مجبوریم مقدار جوش شیرین بیشتری به آن بزنیم، تا ظاهر نان همانی باشد که مشتری می پسندد(!).
استفاده از جوش شیرین بتازگی در نانوایی ها باب شده و یکی از علل استفاده از این ماده ، مسطح بودن نانهای ماست ؛ چون فرصتی برای عمل کردن خمیر مایه به آنها داده نمی شود.
هرچند ما عادت کرده ایم به نانهای حجیمی که در سطح کشور تولید می شود، با دید فانتزی نگاه کنیم؛ اما مثل این که بهتر است با آنها هم آشتی کنیم. شاید این طوری مساله جوش شیرین هم حل شود!

عاطفه الله وردی
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها