مجبور شدم 10 سال در تایلند زندگی کنم

یک حادثه می‌تواند مسیر زندگی یک فوتبالیست را عوض کند. گاهی این حادثه تلخ است، مثل یک مصدومیت شدید در آستانه پیوستن به تیم ملی و گاهی هم شیرین است مثل اتفاقی که برای میرشاد ماجدی افتاد. 17 سال پیش در یکی از سفرهای خارجی، در هواپیما، کنار او یک مرد تایلندی نشسته بود. مردی با قد تقریبی 165 و وزن 110 کیلو. ماجدی می‌گوید: «آن موقع‌ها زیاد انگلیسی بلد نبودم.

دست‌‌و‌پا شکسته صحبت می‌کردم. سر صحبت را با مرد تایلندی باز کردم و او گفت که یک خبرنگار اجتماعی است. شماره اش را به من داد و گفت اگر روزی به تایلند آمدم با او تماس بگیرم تا دوباره همدیگر را ببینیم.»

این فوتبالیست ادامه می‌دهد: «یک سال بعد ازدواج کردم و کم‌کم مشکلات مالی به سراغم آمد. آن زمان‌ها فوتبال ایران حرفه‌ای نبود و یک فوتبالیست درآمد مکفی نداشت. همین مشکلات باعث شد من به فکر بازی در خارج از ایران بیفتم. وقتی داشتم به مدارکم نگاه می‌کردم شماره خبرنگار تایلندی را دیدم که روی یک کارت نوشته شده بود و با او تماس گرفتم.»

اما دو سال از دیدار آن دو در هواپیما گذشته و شماره آن خبرنگار عوض شده بود: «شماره‌ای که او داده بود شماره دفتر کارش بود که دیگر آنجا کار نمی‌کرد. از همکارانش خواهش کردم شماره جدیدش را به من بدهند. فراموش نکنید 15 سال پیش در ایران اینترنت نبود و فکس هم بندرت پیدا می‌شود و ارتباط گرفتن بسیار سخت بود.

با این‌حال من شماره جدید خبرنگار تایلندی را پیدا کردم و موضوع را با او در میان گذاشتم. او مرا به آقای ماکودی، دبیر فدراسیون فوتبال تایلند معرفی کرد که در مالزی با او ملاقات کردم. اینگونه بود که من برای بازی به تایلند رفتم و 10 سال آنجا ماندم. به این ترتیب راه بازی فوتبالیست‌های ایرانی در تایلند باز شد.»

ماجدی 10 سال در تایلند بازی می‌کند و بعد، زمانی که اقتصاد شرق آسیا دچار رکود شد و فوتبال ایران جانی دوباره گرفت به ایران بازگشت.