ایران از میگو باتری زیستی ساخت

مریم صابری یکی از محققان این پروژه در گفتگو با مهر با تاکید بر اینکه ماده اصلی این باتری نوعی بیوپلیمر به نام «کیتوسان» است ، گفت: بهترین نوع این بیوپلیمر از میگوی «آرتمیا» در دریاچه ارومیه به دست می آید که برخلاف محققان داخلی  گروههای تحقیقاتی خارجی بر روی آن تحقیقات زیادی انجام داده اند. در این پژوهش با تحقیقاتی که بر روی این نوع میگو انجام شد موفق به تولید این بیوپلیمر شدیم.

وی با بیان اینکه در این باتریها از نانوتیوب کربنی برای افزایش رسانایی باتری استفاده شد ، اظهار داشت: الکترولیت این باتری از بیوپلیمر «کیتوسان» و «مش» کلکتور آن نیز از استیل ضد زنگ ساخته شد. 

باتری بیوپلیمری با آب قند شارژ می شود

صابری، غیر سمی بودن، قابل بازیافت بودن و سبک بودن را از مزیت های این باتری ذکر کرد و افزود: این باتری بیوپلیمری قابل شارژ است که هم با جریان برق و هم با آب قند قابل شارژ است. این باتری دارای کارتریج است که با قرار دادن در آب قند شارژ می شود. آزمایش های ما نشان داد که بهترین نوع قند برای شارژ این باتری قند «گلوکز» است.

وی با تاکید بر اینکه هر سلول این باتری 1.5 در 1.5 سانتیمتر و به ضخامت دو میلیمتر است ، اضافه کرد: این باتری در مدت 24 ساعت 1.07 میلی ولت نیرو تولید می کند و برای یک مدار الکتریکی که نیاز به پنج ولت نیرو دارد با سری کردن چند در سلول در کنار هم می توان نیروی مورد نیاز را تولید کرد. از این رو وزن این باتریها بسته به تعداد سلولهایی است که مورد استفاده قرار می گیرد.

این پژوهشگر به کاربردهای این باتری اشاره کرد و گفت: این باتری در وسایل قابل حمل مانند نوت بوکها و موبایل قابل استفاده است. از این باتریها به دلیل شارژ شدن با آب قند می توان برای روباتهای مین یاب که باید ساعتها به دور از شهر به جستجو ادامه دهند قابل استفاده است.

وی اضافه کرد: این فناوری برای اولین بار در ژاپن توسط کمپانی «سونی» تولید شد و به دلیل بالا بودن هزینه های تولید در حال حاضر به صورت سفارشی تولید می شود.

صابری با اشاره به اینکه دولتها برای بازیافت باتری های «لیتیومی» و «سربی» هزینه های زیادی را متحمل می شوند اضافه کرد: این باتریها قابل بازیافت است به گونه این که در صورت فرسوده شدن آن می توان آن را در خاک گلدان گذاشته شود تا به مصرف گیاه برسد.