آخرین زمستان نوازنده نوروز

حالا چند سالی می‌شود که دیگر کرمان میزبان جشنواره موسیقی نواحی ایران نیست و طی این سال‌ها، خیلی از بزرگان موسیقی نواحی ایران روی در نقاب خاک کشیده اند و بعید است که دیگر کسی بتواند جای خالی آنها را پر کند.

این بار هم نوبت علی ‌اکبر مهدی‌پور دهکردی بود ، کسی که سال 1314 در چهار محال و بختیاری چشم به دنیا گشود و چند روز پیش برای همیشه با دنیا خداحافظی کرد.

استاد مهدی‌پور یکی از بزرگان موسیقی این منطقه بود و نوازندگی را از 17سالگی آغاز کرد. او هم سرنا مینواخت، هم کرنا و کمانچه. با این حال شهرت اصلی‌اش را از نواختن سرنای معروفی به دست آورد که نزدیک به 3 دهه در لحظه تحویل سال از صدا و سیما پخش می‌شود.

آهنگی که هم برای ما خاطره‌انگیز است و هم یادآور فرا رسیدن بهار و نوشدن سال. زمستان سال 1388 برای او آخرین زمستان زندگی اش بود،اما تا سال‌های سال نوای سرنایش آذین‌بند لحظه تحویل سال همه ماست. مهدی‌پوردهکردی زمان حیاتش در جشنواره‌های مختلف داخلی و خارجی شرکت کرد و به هنرنمایی پرداخت.

آلمان، کانادا، فرانسه، قرقیزستان، ترکمنستان، مغولستان، امارات، ژاپن، ترکیه، کویت و هنگ‌کنگ کشور‌هایی بودند که مهدی‌پور با ساز خود مهمان جشنواره‌ موسیقی آنها بود و با هنرش - که برگرفته از ریشه‌های فرهنگی این دیار بود ‌ -مخاطبانش را شگفت زده می‌کرد. این پیشکسوت موسیقی نواحی ایران در جشنواره موسیقی کرمان هم حضور داشت و هنرنمایی اش خیلی‌ها را مبهوت ساخت.

سرنا نوازی برای سریال روزی روزگاری، برگی دیگر از کارنامه پربار هنری مهدی پور بود.

او اما تنها هنرش نوازندگی سرنا و اجرای مقام‌های موسیقایی زادگاهش نبود،در حوزه موسیقی ردیف دستگاهی هم فعالیت داشت و دستگاه‌های هفتگانه موسیقی ایران را روی ساز‌های سرنا و کرنا اجرا کرد. جای مهدی پور هم مثل بسیاری دیگر از بزرگان موسیقی نواحی این سرزمین تا سال‌های سال خالی خواهد ماند، درست مثل جای خالی جشنواره‌ای که به همت محمدرضا درویشی پا گرفت وکرمان را به محل گردهمایی بزرگان و جوانان موسیقی نواحی ایران تبدیل کرد. یادشان گرامی باد.

شهریار محمدی