ورود نسل جدید به عرصه رقابت

بیست‌وهشتمین جشنواره فیلم فجر در حالی امسال شروع به کار می‌کند، که کمی زودتر از سال‌های قبل این اتفاق مهم هنری آغاز گشت. جشن امسال حال و هوای خاصی دارد، آثار سینمای ایران پررنگ‌تر و بانشاط‌تر حاضر گشته و ابعاد جشنواره امسال گسترده‌تر شده است. دغدغه‌های سال‌های گذشته گرچه تا حدودی امسال نیز وجود دارد اما باید قبول کرد کمی کمرنگ‌تر شده است.

اما آنچه حائز اهمیت است محتوای آثار سینمایی است. امسال آثار سینمایی، حداقل از نظر کمی، افزایش یافته، افزایش این آثار گواه حرکت سریع و رو به رشد سینمای ایران است اما نباید این قیاس را در بعد کیفی هم‌ دید، نوسان کیفی به قدری در جشنواره فیلم‌های فجر دیده می‌شود که گاهی مخاطبان سینما شوکه می‌شوند. ادعای آن‌که جشنواره فیلم فجر، میدان تمیز دادن آثار فاخر و آثار نازل هست شکی نیست اما در بیانیه‌ها و کلام مسوولان جشنواره از تلاش طاقت‌فرسا برای تمیز دادن همین آثار از هم بوده اما آنچه خروجی است و در نظرگاه مخاطبان قرار گرفته، چیز دیگری می‌باشد و این امر جای تاسف دارد. وجود برخی از آثار در سینمای ایران در جشنواره بیست و هشتم، حاکی از تلاش خیلی‌ها برای بالا بردن بعد کیفی کار امسال هستند، رفع توقیف از برخی آثار و ورود آنها به گردونه جشنواره، این واقعیت را پدیدار می‌کند. حضور کارگردانان به‌نامی نظیر، ابراهیم حاتمی‌کیا، گرچه به پتانسیل کیفی جشنواره افزوده است ولی معرفی کارگردانان جوان و بینام و نشان در این جشنواره فرصت مناسبی را ایجاد تا نسلهای جدید هم پا در میدان آثار فجر بگذارند. امسال شاهدیم فیلم‌هایی که هم از نظر محتوایی و هم از لحاظ کیفی در رتبه قابل قبولی هستند توسط هنرمندان جوان کشورمان ساخته شده‌‌اند.

باید قبول کرد سینمای ایران در حال پوست‌اندازی و شاهد دوره‌ای پرنشاط و شور است. نگاه‌‌های جدید، جسارت‌های خاص و ساختارهای ویژه به نوعی نشان‌دهنده تزریق خون تازه‌ای به سینمای ایران می‌باشد و با این نگاه، زمانی این پوسته تکمیل می‌شود که مسوولان سینمای کشور با جوانان و آثار آنان برخوردی شایسته داشته باشند و با ورود آنها به عرصه رقابت بزرگ‌ترین مسابقه هنری کشور، شور و نشاط و انگیزه را در میان همه آنها پدیدار نمایند. جشنواره بیست و هشتم می‌تواند جشنواره رشد و بالندگی جوانان باشد. گرچه بخش‌های جنبی و بیان برخی تحلیل‌های سینمایی که در کنار نمایش آثار، گوشه‌ای از بها دادن به جوانان است، اما باید قبول کرد که این فضا را باید بسط داد. جشنواره بیست و هشتم می‌تواند جشنواره‌ای پویا و متفاوت باشد، منوط به این که برگزارکنندگان آن کمی با حوصله‌تر و دقیق‌ به همه ابعاد آثار نگاه کنند و صرفا به فضای کلی بسنده نکنند.

مانی حبیب‌الهی