انگلیس و تثبیت اشغال افغانستان

برخی ناظران سیاسی تاکید دارند که حتی عامل جنگهای مذکور ،فریب کاری‌های انگلیس بوده که از آمریکا برای رسیدن به اهداف خود بهره برداری کرده است.در این میان مسئله قابل توجه تحرکات انگلیس برای حضور بلند مدت در افغانستان است. انگلیس که نیروهای خود را از عراق خارج کرده و صرفا با 400 نظامی آن هم به عنوان مسئول آموزش نیروهای عراقی برای تثبیت قدرت در این کشور فعالیت می‌کند، با ارائه طرح‌هایی فراگیر خواستار حضور در افغانستان است. در این چارچوب انگلیس چند سناریو را اجرا می‌کنند. اولا انگلیس به نام مبارزه با تروریسم خواستار مشارکت جهانی در افغانستان است. آنها بدون اشاره به نقش لندن در ایجاد بحران‌های امنیت تلاش دارند تا جهان را برای رسیدن به اهداف خود متقاعد سازند.

ثانیا مذاکره با طالبان و حتی دادن امتیازاتی به آنها از دیگر سیاستهای انگلیس در قبال افغانستان است. هرچند که انگلیسی‌ها ادعا می‌کنند برای جنگ با طالبان در افغانستان حضور دارند اما بررسی سیاستهای آنها نشان می‌دهد که آنها از همان ابتدا با طالبان مصالحه کرده‌اند چنانکه براساس توافق میان طرفین طالبان در ازای دریافت خود مختاری و آزادی در کشت خشخاش از تحرکات نظامی علیه نیروهای انگلیسی کاسته‌اند. این سیاست را در موسی قلعه به صراحت می‌توان مشاهده کرد که طالبان در سایه نیروهای انگلیس به تولید مواد مخدر می‌پردازند.

ثالثا محور دیگر طرح‌های انگلیس را افزایش نیرو در افغانستان تشکیل می‌دهد در حالی که لندن ادعای مبارزه با تروریسم را دارد تلاش می کند تا بدین بهانه به افزایش نیرو در افغانستان بپردازد. انگلیس در حالی بیش از 8 هزار نیرو در افغانستان دارد که از اعزام 3 هزار نیروی جدید نیز خبر داده است.در همین چارچوب در آخرین اقدام انگلیس برای نخستین بار، یگان ویژه هوا برد خود را به افغانستان اعزام کرده تا بیانگر طرح حضور بلندمدت انگلیس در افغانستان می‌باشد.

در جمع بندی کلی از تحرکات انگلیس در افغانستان می‌توان گفت که این کشور تلاش دارد تا حضور خود در این کشور را تثبیت کند تا در سایه آن اهداف جهانی خود را اجرایی کند در حالی که همچنان مهمترین بهانه آن مبارزه با تروریسم است.

قاسم غفوری