آخرین بازی

«خانه کوچک نمایش» نام سالنی است که گرچه چند قدمی با تئاتر شهر فاصله ندارد و در تقاطع خیابان انقلاب و فلسطین، زیر دانشکده هنر و معماری واقع شده است، ولی مثل پیشکسوت خود یعنی تئاتر شهر، روزهای شنبه تعطیل نیست. یعنی یک جورهایی انگار از پدربزرگ پیر خودش سرپیچی کرده و روزهای شنبه هم چراغ تئاتر را روشن نگه داشته است. توی این سالن معمولا نمایش فارغ‌التحصیلان و دانشجویان دانشکده هنر و معماری روی صحنه می‌رود و اتفاقا در میان آنها می‌توان به کارهای قابل اعتنایی برخورد.

یکی از این کارها همین نمایشی است که این روزها در این سالن اجرا می‌شود. یعنی «آخرین بازی» نوشته محمود استاد محمد و به کارگردانی صادق سروعلیشاهی. داستان «آخرین بازی» داستان زندگی خصوصی یک بازیگر است که در سال‌های دور یعنی زمان فیلمفارسی برای خودش ستاره سینما بوده و برای این که در کارش پیشرفت کند راهی آمریکا می‌شود تا مگر راهی به هالیوود بیابد و در کنار بزرگان سینمای جهان عرض اندام کند، اما از پس عملی کردن این هدف برنمی‌آید که هیچ، رفته رفته مشکلات روحی و روانی هم پیدا می‌کند و سرانجام کارش به جایی می‌رسد که با روانی نژند، در یک خانه محقر روزگار می‌گذراند. خلاصه که نمایش، نمایشی دیدنی است مخصوصا که نویسنده آن یکی از استخوان خرد کرده‌های تئاتر است و قلم روانی هم برای نوشتن همیشه داشته است. محمود استاد محمد خودش یکی از بازیگران قدیمی تئاتر و البته کارگردانان پیشکسوت تئاتر هم محسوب می‌شود که تجربه‌های موفقی در این زمینه داشته است.

پس خیالتان می‌تواند راحت باشد که حداقل با متن جانداری در این نمایش روبه‌رو هستید. این نمایش هر روز ساعت 4 بعدازظهر در خانه کوچک نمایش روی صحنه می‌رود و 55 دقیقه هم اجرای آن طول می‌کشد. بد نیست بدانید که چند سال پیش رضا بابک و اکبر زنجانپور این نمایش را در فرهنگسرای نیاوران اجرا کردند، اما این بار شما شاهد حاصل تلاش کارگردان و بازیگرانی جوان خواهید بود که از زاویه دید خود این نمایشنامه را روایت کرده‌اند. خلاصه یک بار بروید حتما مشتری می‌شوید. مخصوصا که خانه نمایش شنبه‌ها هم باز است.