معنای اصلی یک دولت خوب

سرمایه گذاری در بخش سلامت ، روشی برای تحریک رشد اقتصادی و کاهش فقر نیز هست ، در صورتی که وضع سلامت در سطح وسیع بخصوص در میان افراد فقیر نامناسب باشد ، اهداف توسعه گرایانه ای که دولتها را به چالش می کشاند ، قابل دستیابی نیست .

کد خبر: ۲۱۷۷۸

کاهش سوئتغذیه و گرسنگی ، یکی از پیش نیازهای اساسی برای کاهش فقر و توسعه پایدار است . در بسیاری از کشورها، همه گیری ایدز، به مساله ای ملی تبدیل شده است که توسعه را تضعیف می کند و عوارض ناشی از نزاع ها ، قحطی ها و سایر علل فقر را با هم ترکیب می کند. ایدز باعث ایجاد و تداوم فقر در میان افراد ، خانواده ها و جوامع می شود. در راهبردهای کاهش فقر ، برای فعالیت جمعیت توسعه پایدار و در مسائل امنیتی ، باید سلامت روابط جنسی را برای حفظ ایمنی انسانی ، در کانون توجه قرار داد. کاهش خطرات عمده می تواند نابرابری را در جامعه کاهش دهد. تقریبا همه عوامل تهدیدکننده سلامت در میان افراد فقیر بیش از ثروتمندان است . با توجه به این که افراد مرفه استفاده بیشتری از خدمات فردی می کنند ، این امر می تواند به افزایش نابرابری منجر شود. تغییرات جهت دار دولتی در سطح جمعیت ، می تواند به کل جامعه سود برساند. مزایای این تغییرات در میان افراد فقیر بیشتر خواهد بود ، زیرا بیشترین خطرات در این گروه وجود دارد. دولتها باید مهمترین خطرات را اولویت بندی و به آنها توجه کنند. برای ایجاد تفاهم اجتماعی لازم در مقابله با بسیاری از خطرات عمده ، منابع قابل توجهی مورد نیاز است . برای مثال ، ترکیبی از مقررات و توافقات میان بخش دولتی و خصوصی لازم است ، تا برای کسب دستاوردهای سلامت حاصل از وضع مالیات بر دخانیات ، یا تغییر تدریجی در شیوه تولید مواد غذایی ، محیط اجتماعی مساعدی ایجاد شود. باید توجه را به خطراتی معطوف کرد که بیشترین امکان بهبود را در کوتاه مدت و درازمدت دارند. هرچند دولتها بندرت می توانند امیدوار باشند که خطرات را به صفر برسانند ، اما می توان دستیابی به سطحی قابل قبول تر از خطر را هدف قرار داد. دولتها ، متولیان منابع سلامت هستند. این نقش تولیتی به این ترتیب تعریف شده است : «عملکرد یک دولت که مسوول رفاه جامعه است و نگران اعتماد ، مقبولیت و مشروعیتی است که شهروندان نسبت به فعالیت های دولت دارند». مدیریت دقیق و مسوولانه برای رفاه جمعیت ، معنای اصلی یک دولت خوب است حتی اگر جامعه در این زمینه انتظار زیادی نداشته باشند. دولتها نباید در برابر خطراتی که مورد اختلاف نظر هستند ، یا فقط ارزش خبری دارند ، پاسخ نامناسب نشان دهند.