بازی با قطر چه فایده‌ای داشت؟

 دایی بدون توجه به این موضوع که تداوم لیگ برتر و حضور بازیکنان ملی‌پوش در کوران آن، بیشتر از انجام چنین بازی‌های تدارکاتی برای تیم ملی مفید خواهد بود، یک تیم مجازی را با خود به قطر برد تا فقط لیگ را تعطیل کرده باشد و بس.

اگر به فهرست نفراتی که دیشب در ورزشگاه جاسم بن محمد دوحه حضور داشتند، نگاهی بیندازید و آن را با نفراتی که در آخرین بازی رسمی تیم ملی مقابل کره شمالی به میدان رفتند، مقایسه کنید، متوجه خواهید شد که این بازی هیچ کمکی به تیم ملی نکرده و انجام آن فقط در تحقق تفکر غلط کادر فنی بوده است؛ یعنی لیگ برتر فدای تیم ملی!

از 20 نفری که با نظر دایی تیم ملی را برای بازی با قطر همراهی کردند، فقط 5 بازیکن در بازی ایران و کره شمالی از ابتدا به میدان رفتند.

به عبارتی وقتی قرار است بازیکنانی نظیر پژمان منتظری، احمد آل نعمه، احسان حاج صفی، محمد‌رضا خلعتبری، مهدی کریمیان، میثم بائو، سید جلال رافخایی و چند تای دیگر هیچ جایی در ترکیب تیم ملی در بازی مقابل امارات نداشته باشند، بازی تدارکاتی مقابل قطر با این نفرات چه توجیهی می‌تواند داشته باشد، جز تماشای بازی کریم باقری در لباس تیم ملی.

لیگ برتر امسال وارد هشتمین سال تولدش شده و در همین مدت بخوبی اثرات مثبتش را نشان داده است. صعود آسان تیم ملی به جام جهانی 2006 و امیدواری بالای فوتبالدوستان به صعود دوباره ملی‌پوشان به جام جهانی  آن هم از همان ابتدای مرحله مقدماتی  خود بیانگر اثرات محسوس لیگ برتر بر کیفیت بازی‌های تیم ملی است. در این شرایط تعطیلی‌های متوالی لیگ قبل از آن‌که به ضرر لیگ‌برتری‌ها باشد، به ضرر  تیم ملی خواهد بود.

حداقل در این یک مورد خاص شاید اگر بازی‌های هفته پانزدهم در یکی از روزهای وسط هفته برگزار می‌شد (به طور مثال چهارشنبه) و پس از آن تیم ملی به اردو می‌رفت خیلی بهتر از آن بود که ملی‌پوشان از فردا به مدت 9 روز تمرین کنند و هیچ مسابقه تدارکاتی در کار نباشد. این اصولی است که تمام تیم‌های دنیا به آن پایبند هستند، غیر از تیم ملی ایران. دایی هم همیشه در این موارد می‌گوید: اینجا ایران است و با بقیه دنیا فرق دارد!

رضا پورعالی